Bæjarins besta - 06.11.2014, Blaðsíða 9

FIMMTUDAGUR 6. NÓVEMBER 2014 9
dag. En körfubolti heillaði ekki
Hafdísi alla tíð.
„Ég man að ég var í leikfimi-
tíma hjá Kalla Aspelund í gamla
íþróttahúsinu við Austurveg, ætli
ég hafi ekki verið um tíu ára. Ég
var tuðandi yfir því að það ætti
að spila körfubolta eina ferðina
enn, og þá sagði Kalli að ég ætti
bara að vita til, ég yrði körfubolta-
kona er ég yrði eldri. Ég fussaði
og sveiaði bara því mér fannst
hugmyndin svo langsótt.
En sjö árum seinna var ég kom-
in á kaf í íþróttina. Þá hafði Bald-
ur Jónasson komið upp að mér
eftir fótboltaæfingu og spurt
hvort mig hefði aldrei langað til
að prófa að æfa körfubolta. Ég
ákvað að slá til, mætti á eina
æfingu, og þá varð ekki aftur
snúið.“
– En hvernig kom það til að þú
færðir þig frá KFÍ yfir til KR um
tíma?
„Eftir að ég flutti suður, þá
kom í raun og veru ekkert annað
til greina en KR. Ég hafði alltaf
haldið með þeim í fótbolta og
þegar ég fékk símtal frá þjálfaran-
um þar sem hann bauð mér á
æfingar var ég ekki lengi að
þiggja það.“
Hollt að prófa að vera
lítill fiskur í stórri tjörn
Hafdís æfði með KR í þrjú og
hálft tímabil og segir þann tíma
hafa verið afar lærdómsríkan.
„Á þessum tíma hafði ég
nýlega verið valin í U20 hóp og
fór með honum á Norðurlanda-
mót í Danmörku. Eftir því sem
best ég veit var ég fyrsta stelpan
sem var valin í unglingalands-
liðshóp frá KFÍ. En skömmu
seinna voru tvær valdar frá fé-
laginu í aðallandsliðið.
Það var ótrúlega hollt og gott
að fara frá því að vera stór fiskur
í lítilli tjörn hjá KFÍ í að vera
lítill fiskur í stórri tjörn hjá KR.
Fyrsta árið mitt í KR var liðið
gjörsamlega frábært með fullt af
landsliðskonum innanborðs. Ekki
laust við að ég hafi verið afar
grobbin af því að spila með þeim.
Ég var því vön því að heiman
að vera alltaf í byrjunarliðinu og
spila slatta í hverjum leik, en
þetta fyrsta ár spilaði ég samtals
þrjár mínútur allt tímabilið. Ég
ákvað samt að þrauka þetta þar
sem ég myndi læra helling bara
af því að æfa með liðinu. Enda
var það algjörlega raunin, ég tók
miklum framförum og var orðin
mikið betri körfuboltamaður fyrir
vikið. Næsta vetur var ég farin
að spila um fimmtán til tuttugu
mínútur í hverjum leik.“
Fjölskyldan öll í körfunni
Í lok viðtalsins uppljóstrar Haf-
dís að hún sé mætt aftur á park-
etgólfið.
„Já, ég er byrjuð aftur að mæta
á æfingar eftir nokkurra ára hlé.
Það er mjög skemmtilegt.
Svo má nú eiginlega segja að
þetta sé orðið fjölskylduáhuga-
mál, ég byrjuð að æfa aftur, Shir-
an er að þjálfa, eldri sonur okkar
Jón Gunnar er líka að æfa og
Guðmundur Arnór, sá yngri, hef-
ur mikinn áhuga á körfubolta og
hefur mætt á nokkrar æfingar í
krílaboltanum.“
– Thelma Hjaltadóttir.