Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.2013, Qupperneq 8

8 Fréttir 18. febrúar 2013 Mánudagur
Skammar andstæðinga ESB
n Skuggabaldrar gamla Íslands eiga ekki að ráða för úr reykfylltum bakherbergjum
Í
inngangi að árlegri skýrslu utan­
ríkisráðherra til Alþingis úthúðar
Össur Skarphéðinsson þeim sem
vilja hætta við viðræður um aðild
að Evrópusambandinu. Hann segir
þá skuggabaldra flokksklíkna. Þeir
séu partur af gamla Íslandi sem vilji
svipta þjóðina réttinum til að fá að
greiða sjálf atkvæði um samninginn
„Okkar verkefni er að ná sem
bestum samningi fyrir hagsmuni Ís­
lands. Þá verður það á endanum
þjóðin sjálf sem kýs hvort hún vill
aðild … Það er hennar heilagi réttur. Í
því felst kjarni hins nýja Íslands.“
Ráðherrann segir að þeir sem vilji
svipta þjóðina þessum rétti tilheyri
gamla Íslandi, sem hafi fallið með
hruninu. Eina ástæðan fyrir því sé að
þeir óttist „að endanlegur samning­
ur verði það góður að þjóðin muni
gjalda honum jáyrði sitt.“
Það er ekki lýðræði, segir utan­
ríkisráðherra, heldur minni slík
vinnubrögð „frekar á myrkraverk
skuggabaldra gömlu klíknanna og
patríarkaveldanna sem réðu málum
til lykta í reykfylltum bakherbergj­
um flokksmaskína fremur en lúta
lýðræðinu og láta þau í hendur hins
upplýsta vilja fólksins.“
Össur vísar til umræðu um
þjóðaratkvæðagreiðslu í Bretlandi,
þar sem hann segir að bæði íhalds­
menn og framsóknarmenn í Bret­
landi ástundi allt önnur og betri
vinnubrögð en flokksbræður hér á
Íslandi.
„Íhaldsmaðurinn David Camer­
on, forsætisráðherra Breta, og fram­
sóknarmaðurinn Nick Clegg, vara­
forsætisráðherra, hafa loftað út úr
sams konar sortukimum í sínum
flokkum í Bretlandi, og lagt til að
Bretar kjósi ekki um framhald að­
ildar að ESB fyrr en búið er að semja
upp á nýtt og fullgerður samningur
liggur á borðinu.“
Össur hefur eftir þeim Cameron
og Clegg, að þá fyrst geti menn vit­
að um hvað þeir eigi að kjósa, þegar
samningur sé fullgerður, og allir séu
upplýstir um kosti hans og galla.
„Sama gildir að sjálfsögðu hér á
Íslandi. Þjóðin á að fá að velja um
samning, en ekki óljósar útlínur.“ n
Stela millj-
örðum á
hverju ári
Árlega eru allt að 3,4 milljörð­
um króna sviknir út úr almanna­
tryggingakerfinu, samkvæmt mati
sem birtist í nýrri skýrslu Ríkis­
endurskoðunar. Stofnunin telur
að efla þurfi eftirlit á þessu sviði,
meðal annars með því að rýmka
lagaheimildir Tryggingastofnunar
til að afla og vinna með persónu­
upplýsingar. Frá þessu greinir
á vef stofnunarinnar. Stofnunin
segir mikilvægt að gera viðurlög
þannig úr garði að þau fæli fólk frá
því að reyna að svíkja út bætur.
Talan, 3,4 milljarðar er miðuð
við bótasvik í Danmörku. Ætl­
að sé að þar nemi bótasvik þrjú
til fimm prósent af heildar­
fjárhæð bótagreiðslna. Í nýrri
skýrslu Ríkisendur skoðunar segir
að nauðsynlegt sé að tryggja
Tryggingastofnun fjárhagslegt bol­
magn til að hafa virkt eftirlit með
bótasvikum, auk þess að rýmka
heimildir til eftirlitsins.
Árið 2011 var 531 mál til rann­
sóknar hjá Tryggingastofnun en í
helmingi tilfella leiddi rannsóknin
til breytinga á greiðslum.
Súðavíkur-
göng fari í
forgang
Sjö þingmenn úr Norðvesturkjör­
dæmi hafa lagt fram þingsálykt­
unartillögu þess efnis að Súða­
víkurgöng, á milli Álftafjarðar og
Skutulsfjarðar í Ísafjarðardjúpi,
verði næsta jarðgangaframkvæmd
á Vestfjörðum á eftir Dýrafjarðar­
göngum. Með því þyrfti að breyta
gildandi samgönguáætlun. Þá er
lagt til í tillögunni að snjóflóðavarn­
ir á Kirkjubóls­ og Súðavíkurhlíð­
um verði efldar. Þingmennirnir sem
um ræðir eru Ólína Þorvarðardótt­
ir, Lilja Rafney Magnúsdóttir, Einar
K. Guðfinnsson, Ásbjörn Óttars­
son, Jón Bjarnason, Gunnar Bragi
Sveinsson og Ásmundur Einar
Daðason.
„Árum saman hefur sú vitneskja
legið fyrir að vegurinn um Kirkju­
bólshlíð í Skutulsfirði og Súðavíkur­
hlíð í Álftafirði er stórhættulegur
vegfarendum vegna tíðra ofanflóða,
einkum snjóflóða. Þetta kom átak­
anlega glöggt í ljós í ofviðri því sem
gekk yfir Vestfirði skömmu fyrir síð­
ustu áramót þegar fjöldamörg snjó­
flóð féllu á þessari leið á fáeinum
dögum, m.a. úr 20 af 22 skilgreind­
um snjóflóðafarvegum í Súðavíkur­
hlíð. Tepptust þar með allar bjargir
og aðföng til og frá Ísafirði, höfuð­
stað Vestfjarða. Þær aðstæður sem
þar með mynduðust eru með öllu
óásættanlegar fyrir íbúa á norðan­
verðum Vestfjörðum sem sækja
heilbrigðisþjónustu og aðra grunn­
þjónustu til Ísafjarðar. Vegurinn um
Kirkjubólshlíð og Súðavíkurhlíð inn
Djúp er helsta samgönguæð íbúa á
Ísafirði í þjóðvegakerfinu yfir vetrar­
mánuðina,“ segir í greinargerð sem
fylgir tillögunni. Lagt er til að innan­
ríkisráðherra hefji þegar undirbún­
ing vegna jarðgangagerðarinnar og
vinnu við að tryggja nægilegar fjár­
veitingar til að snjóflóðavarnir verði
fullnægjandi allt þar til jarðganga­
gerðinni er lokið.
Þjóðin velur Þjóðin kýs á
endanum sjálf hvort hún vill
aðild. Það er hennar heilagi
réttur, segir Össur.
„Myndi fúna heima“
n Ingvar er 84 ára og starfar enn sem húsgagnasmiður
E
f ég myndi hætta þá færi ég
bara heim í hægindastólinn
og myndi fúna þar. Þá væri
þetta bara búið. Eins og ég
segi með járnsmiði, þeir fara
heim og ryðga og húsgagnasmiðir
heim og fúna. Það heldur mér gang­
andi að mæta hérna og hafa eitthvað
að gera,“ segir Ingvar Þorsteinsson
húsgagnasmiður. Ingvar verður 84
ára á árinu en lætur það ekki stöðva
sig og mætir í vinnu á verkstæði
sínu alla virka daga. Það segist hann
munu gera svo lengi sem hann get­
ur og hafi heilsu og þol til. „Ég mætti
alltaf klukkan átta og var til fimm en
er nýbyrjaður að mæta klukkan níu.
Ég vakna sex og les öll blöðin, er
áskrifandi að þeim öllum, ég vil geta
fylgst með.“
Ingvar í Ingvar og Gylfa
„Ég smíða nú minna svona seinni
árin en dunda mér við minni verk­
efni og svo er ég með lærlinga,“ segir
Ingvar. Hann rekur smíðaverkstæði
að Dalvegi og hefur átt það verk­
stæði í þrettán ár. Starfsreynsla hans
í smíðinni spannar þó mun fleiri ár
en Ingvar byrjaði að smíða 15 ára
að aldri. Þá vann hann hjá smiði á
Laugavegi og fór þaðan að vinna í
húsgagnaverslun Reykjavíkur þar
sem hann var fljótlega gerður að
verkstjóra og starfaði þar í átta ár.
Síðan stofnaði hann ásamt vinnufé­
laga sínum fyrirtækið Ingvar og Gylfa
sem varð eitt þekktasta húsgagna­
fyrirtæki landsins. „Við byrjuðum í
skúr í Bogahlíðinni og vorum fljót­
lega komnir með flesta skúrana þar,“
segir Ingvar. Hróður þeirra félaga
barst víða og fengu þeir hvert ver­
kefnið á fætur öðru og voru eitt far­
sælasta fyrir tækið í bransanum til
margra ára. „Við innréttuðum hót­
elin öll, Hótel Esju, Hótel Sögu og
Hótel Ísland,“ segir Ingvar stoltur.
Margir hafa unnið hjá Ingvari í gegn­
um tíðina. „Þetta var stór hópur á
sínum tíma,“ segir hann og bend­
ir stoltur á mynd á veggnum hjá sér
af starfsmönnum Ingvars og Gylfa
sem hann ber vel söguna og er í sam­
bandi við marga þeirra enn þann dag
í dag. „Mér finnst ég eiga ansi mikið
í mörgum þeirra og þeir líta margir
hérna við hjá mér í kaffi og svona.“
Miðlar þekkingunni
Ingvar segist hafa gaman af því að
hitta fólk og spjalla enda líti margir
við hjá honum á verkstæðinu í þeim
tilgangi. Hann tekur líka að sér verk­
efni, sérsmíði ýmiss konar og hefur
einnig haft hjá sér lærlinga. „Ég geri
kannski minna núna þegar ég er
kominn á þennan aldur en ég hef
þekkinguna og get miðlað henni,“
segir Ingvar sem leggur mikið upp úr
því að lærlingar komi sem best undir­
búnir fyrir starf húsgagnsmiðsins
eftir að hafa verið í læri hjá honum.
„Það þarf að gera hlutina vel og hafa
allt nákvæmt,“ segir hann. Ingvar
hefur meðal annars unnið mikið fyr­
ir tryggingafélag á seinni árum og þá
gert við húsgögn sem nánast voru
talin ónýt. „Eins og þessi skápur hér,
konan ætlaði ekki að trúa því þegar
hún fékk hann til baka en hann hafði
brunnið alveg í gegnum viðinn,“ seg­
ir hann og sýnir fyrir og eftir myndir
af skáp sem hafði farið illa í bruna. Á
seinni myndinni er hann eins og nýr.
Áfall að missa dæturnar
Það er ekki á Ingvari að sjá að hann
sé orðinn 84 ára. Hann hefur að
mestu leyti verið heilsuhraustur í
gegnum tíðina en hefur þó tvisvar
fengið krabbamein: í brjóstið og
blöðruhálsinn. „Það var tekið af mér
brjóstið. Það er afar sjaldgæft að karl­
ar fái brjóstakrabbamein. En þetta
er eitthvað arfgengt í fjölskyldunni,“
segir Ingvar sem missti móður sína
og tvær dætur úr krabbameini. Það
var mikið áfall þegar hann missti
dætur sínar tvær sem dóu langt fyrir
aldur fram: 57 og 52 ára. „Þær dóu
með 30 daga millibili,“ segir hann
alvarlegur í bragði og sorgina má sjá í
augum hans. Að horfa á eftir börnun­
um sínum í dauðann segir hann vera
það erfiðasta sem hann hafi upplifað.
„Það er eina skiptið um ævina sem
ég hef misst svefn. Það er ekki hægt
að lýsa því hvað það er hrikalegt að
horfa á eftir börnunum sínum. Það
er eitthvað sem enginn ætti að upp­
lifa,“ segir hann. Ingvar og eigin­
kona hans eignuðust auk dætranna
tveggja, þrjú önnur börn. Tvo syni og
dóttur. Synirnir tveir eru líka smiðir
en vinna þó ekki með Ingvari eins og
er. „En þeir fá stundum að koma og
nota aðstöðuna hér,“ segir hann.
Ingvar segist ekki vera komin með
leiða á húsgagnsmíðinni þrátt fyrir
hátt í 70 ára feril í faginu. „Það gefur
manni svo mikið að vera enn að,“
segir hann kampakátur að lokum. n
Viktoría Hermannsdóttir
blaðamaður skrifar viktoria@dv.is
„Það er eina skipt-
ið um ævina sem
ég hef misst svefn. Það er
ekki hægt að lýsa því hvað
það er hrikalegt að horfa
á eftir börnunum sínum.
Enn að Ingvar er enn að
smíða þrátt fyrir að verða
84 ára á árinu. Hann
smíðar minna núna en
hann gerði en miðlar af
þekkingu sinni til lærlinga
sinna. Mynd SIGtryGGur ArI