Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.2011, Qupperneq 6

6 Fréttir 14. desember 2011 Miðvikudagur
HSÍ vill milljónir frá Kaupþingi
n Ágreiningur um uppgjör á styrktarsamningi
H
andknattleikssamband Ís-
lands (HSÍ) hefur stefnt
þrotabúi Kaupþings vegna
ágreinings um uppgjör á
samningi. Fyrirtaka í málinu er fyr-
irhuguð þann 24. janúar næstkom-
andi samkvæmt dagskrá Héraðs-
dóms Reykjavíkur. „Þetta er eitt af
þessum uppgjörsmálum sem til-
heyra hruninu,“ segir Guðmundur
B. Ólafsson, lögmaður HSÍ, í sam-
tali við DV.
Kaupþing var aðalstyrktarað-
ili íslenska handboltalandsliðsins
árin fyrir hrun. Þannig var í janúar
2007, rétt áður en „strákarnir okk-
ar“ héldu á HM í Þýskalandi, undir-
ritaður samningur milli Kaupþings
og HSÍ um að Kaupþing myndi
halda áfram að auglýsa á búning-
um landsliðanna eins og árin þar á
undan. Ingólfur Helgason, forstjóri
Kaupþings á Íslandi, hafði á orði við
undirritun samningsins að íslensk-
ir handboltamenn og bankinn ættu
það sameiginlegt að vera í útrás. Sá
samningur var til þriggja ára og var
því enn í gildi þegar Kaupþing fór
í þrot tæplega tveimur árum síðar,
eða á haustmánuðum 2008.
Samkvæmt Guðmundi fer HSÍ
fram á að þrotabú bankans borgi
Handknattleikssambandinu um
átta milljónir króna. Sambandið
lýsti kröfum í þrotabúið áður en
frestur til þess rann út. Guðmundur
segir að þeim kröfum hafi hins vegar
verið hafnað og þá þurfi að fara fyr-
ir dómstóla til að freista þess að fá
upphæðina greidda.
Arion banki hefur staðið dyggi-
lega við bakið á HSÍ frá stofnun en í
ágúst í fyrra var undirritaður styrkt-
arsamningur til þriggja ára. Upp-
hæð styrksins var ekki gefin upp.
Með því að kaupa
FRIÐARLJÓSIÐ
styrkir þú hjálparstarf
og um leið verndaðan
vinnustað.
P
IP
A
R
\T
B
W
A
-
1
02
97
5
látum
Friðarljósið
lýsa upp aðventuna
Auglýstu á búningunum Kaupþing
auglýsti á búningum íslenska landsliðsins
fyrir hrun eins og hér sést.
Birta upplýsingar um ferðalög:
300 milljónir
í ferðalög
Ráðuneytin eyddu alls 308,8 millj-
ónum króna í ferðalög og dag-
peninga á fyrstu níu mánuðum
ársins. Hafi ráðuneytin níu eytt
að jafnaði jafn miklu í ferðalög á
seinustu þremur mánuðum ársins
má áætla að ferðakostnaður ráðu-
neytanna nemi 411,7 milljónum
króna á árinu 2011, eða 34 millj-
ónum króna á mánuði.
Utanríkisráðuneytið á þar lang-
stærstan hluta kostnaðarins, eða
um 136,8 milljónir króna. Um-
hverfisráðuneytið kemur þar næst
á eftir með 52 milljóna króna
kostnað vegna ferðalaga og dag-
peninga. Inni í þessum tölum
eru heildargreiðslur vegna ferða
starfsmanna ráðuneytisins. Ekki
er tiltekinn sá kostnaður sem
stofnanir sem heyra undir ráðu-
neytin hafa þurft að greiða vegna
ferðalaga.
Athygli vekur að forsætisráðu-
neytið er með lægstan ferða- og
dagpeningakostnað allra ráðu-
neytanna. Heildarkostnaður ráðu-
neytisins vegna ferðalaga er um
7,6 milljónir króna. Það er um 2,5
milljónum króna minna en næst-
sparsamasta ráðuneytið í ferða-
málum, sem er iðnaðarráðuneyt-
ið sem eyddi 10,1 milljón króna í
ferðalög fyrstu níu mánuði ársins.
Þessar upplýsingar koma fram
í svörum ráðuneytanna við fyrir-
spurnum Ásmundar Einars Daða-
sonar, þingmanns utan flokka.
Hann lagði fram fyrirspurnir til
allra ráðuneytanna en umhverfis-
ráðuneytið var síðast til að svara.
Greiðslur ráðuneytanna
vegna ferðalaga erlendis:
Velferðarráðuneytið: 15.683.413 kr.
Mennta- og menningar-
málaráðuneytið: 31.026.254 kr.
Efnahags- og
viðskiptaráðuneytið: 16.825.993 kr.
Utanríkisráðuneytið: 136.804.323 kr.
Fjármálaráðuneytið: 17.269.436 kr.
Forsætisráðuneytið: 7.561.346 kr.
Sjávarútvegs- og land-
búnaðarráðuneytið: 21.423.471 kr.
Iðnaðarráðuneytið: 10.103.293 kr.
Umhverfisráðuneytið: 52.102.211 kr.
S
turla Jónsson, vörubílstjóri
og mótmælandi, fullyrðir að
heimili félaga hans hafi verið
selt á nauðungarsölu án þess
að frumrit af veðskuldabréfi
hafi verið lagt fram líkt og lög kveða á
um. Hann segir sýslumann eingöngu
hafa lagt fram ljósrituð gögn þegar
salan fór fram. „Þeir taka hús af fólki
á ljósritum,“ segir Sturla ákveðinn.
Félaginn vill ekki koma fram undir
nafni en gaf Sturlu leyfi til að greina
frá máli sínu. „Menn geta átt ljósrit
í allar áttir. Þú getur aldrei sannað
skuldina nema þú getir sýnt frumrit-
ið. Sýslumaðurinn verður að tryggja
að krafan eigi rétt á sér, annars er
þetta velferðarmissir hjá fólki,“ seg-
ir Sturla. DV greindi frá því á mánu-
daginn að allt stefndi í að Sturla
sjálfur missi húsið sitt, en honum
barst tilkynning um nauðungarsölu
í nóvember. Að öllu óbreyttu fer hún
fram þann 26. janúar næstkomandi.
Félagi Sturlu missti heimili sitt og
fjölskyldu sinnar fyrr á þessu ári og
berjast þeir nú saman gegn kerfinu.
Frumrit glatast reglulega
Í 11. grein laga um nauðungarsölu
kemur fram að sýslumaður skuli
krefja gerðarbeiðanda um frumrit
veðskjals eigi síðar en nauðungar-
sala fer fram. Í 15. grein sömu laga
segir að ef gerðarbeiðandi verði ekki
við kröfu sýslumanns um að láta í té
frumrit veðskuldabréfs til stuðnings
nauðungarsölubeiðni falli hún sjálf-
krafa niður. Af þessu er ljóst að um-
rædd nauðungarsala var ekki lög-
mæt.
DV bar mál félaga Sturlu und-
ir lögfræðing sem staðfesti að hafi
frumrit veðskuldabréfsins ekki verið
lagt fram við söluna þá hafi hún ver-
ið ólögleg. Hann segist sjálfur ekki
þekkja dæmi um að eignir hafi verið
seldar á nauðungarsölu með þess-
um annmarka, en tekur fram að það
þurfi ekki að þýða að það gerist ekki.
Í því samhengi bendir hann á að fáir
gerðarþolar gefi gögnunum sérstak-
lega gætur og að oft sé um að ræða
fólk sem einfaldlega hafi gefist upp
fyrir lánardrottnum.
Að sögn lögfræðingsins kemur
það þó reglulega fyrir að frumrit veð-
skuldabréfa glatist en þar með sé
krafan í raun ógild, enda ekki hægt
að sýna fram á tilvist hennar.
Eiga rétt á að sjá gögnin
Í nóvember höfðu farið fram 315
nauðungarsölur á fasteignum hjá
Sýslumanninum í Reykjavík á þessu
ári, en skráðar nauðungarsölubeiðn-
ir voru 1.810. Lögfræðingurinn bend-
ir á að nauðungarsölum hafi fjölg-
að svo mikið á árunum eftir hrun að
ekki sé hægt að útiloka að mistök séu
gerð í einhverjum tilfellum.
Sigríður Eysteinsdóttir, deildar-
stjóri fullnustudeildar hjá sýslu-
manninum í Reykjavík, fullyrðir í
samtali við DV að ef frumrit er ekki
lagt fram, í síðasta lagi á uppboðs-
stað, sé nauðungarsölubeiðni felld
niður. Hún segir að ekki sé vikið frá
því. „Það þarf ekki að leggja fram
frumrit í upphafi heldur bara þegar
framhaldssalan á sér stað,“ bendir
hún þó á. Aðspurð segir Sigríður að
gerðarþoli eigi alltaf rétt á að sjá öll
gögn sem lögð eru fram.
Stefnir sýslumanninum
Líkt og DV greindi frá fyrr í vikunni
hyggst Sturla stefna sýslumanni
fyrir brot á 13. grein nauðungar-
sölulaga. Þar segir: „Þegar beiðni
hefur borist kannar sýslumaður
eftir því sem á við hvort beiðnin
og sá grundvöllur, sem hún bygg-
ist á, séu í lögmætu formi, augljós-
ir efnislegir annmarkar séu á rétti
gerðarbeiðanda, réttilega sé greint
frá gerðarþola ef heimild yfir eign-
inni er þinglýst eða skráð með sam-
svarandi hætti, réttilega hafi ver-
ið staðið að áskorun til gerðarþola
og beiðnin sé komin fram í réttu
umdæmi.“
Sturla telur ljóst að sýslumað-
ur hafi hvorki í hans máli né félaga
hans kannað hvort nauðungarsölu-
beiðnin byggðist á lögmætu formi
og að réttur gerðarbeiðanda væri
án annmarka.
n Sturla segir frumrit veðskuldabréfs ekki hafa verið lagt fram við nauðungarsölu
n Lögfræðingur segir það ólöglegt n Sturla stefnir sýslumanninum
„Þeir taka hús af
fólki á ljósritum“
„Menn geta átt
ljósrit í allar áttir.
Þú getur aldrei sannað
skuldina nema þú getir
sýnt frumritið.
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
blaðamaður skrifar solrun@dv.is
Fréttir 11Mánudagur 12. desember 2011
E
inu af eignarhaldsfélögum
Karls Wernerssonar í Mile-
stone, Fundeni ehf., hef-
ur verið slitið og skilanefnd
skipuð yfir félagið. Þetta
kemur fram í Lögbirtingablaðinu.
Félagið stundaði fjárfestingar í
Rúmeníu í gegnum hollenskt eign-
arhaldsfélag og tapaði nærri 550
milljónum króna árið 2008. Aðrir
hluthafar félagsins voru fjárfesting-
arbanki Milestone, Farma ltd., Ask-
ar Capital, SJ1 sem var dótturfélag
Sjóvár, og Anna Wernersdóttir, systir
Karls.
Tveir af starfsmönnum KPMG,
Margrét Guðjónsdóttir og Jónas Rafn
Tómasson, voru skipuð í skilanefnd
yfir félagið. Glitnir, stærsti kröfuhafi
Milestone, Askar Capital og tengdra
félaga, tók Fundeni yfir eftir efna-
hagshrunið 2008 og var félagið skráð
til heimilis hjá þrotabúi bankans í
Sóltúni eftir það. Stjórnarmaður
félagsins var Bjarki A. Brynjarsson,
starfsmaður Askar Capital.
Fjárfesti í Búkarest
Í ársreikningi Fundeni ehf. fyrir árið
2008 kemur fram að félagið hafi átt
40 prósenta hlut í hollenska eign-
arhaldsfélaginu De Barte Gelder-
land B.V. Hlutafé þess félags, sex
milljónir evra eða rúmlega millj-
arður króna, hafði verið skrúfað
niður í 0, að því er segir í ársreikn-
ingnum, og var hlutur Fundeni
í félaginu því lítils virði eftir árið
2008.
De Barte Gelderland á svo
aftur rúmenska félagið Down-
town International en það félag á
45.000 fermetra landsvæði í Búk-
arest, höfuðborg Rúmeníu. Félagið
skuldar rúmenska bankanum,
Banca Comerciale Romania, 13,8
milljónir evra, rúmlega tvo millj-
arða króna, amkvæmt ársreikn-
ingnum. Lánið gjaldféll í ágúst árið
2009. Eftir efnahagshrunið 2008
lá því nokkuð ljóst fyrir að félagið
væri komið í mikla erfiðleika.
Í ársreikningi Fundeni fyrir árið
2008 kom fram að nærri 550 millj-
óna króna tap félagsins á árinu
væri tilkomið vegna „virðisrýrnun-
ar fjárfestingaeigna“. Þessi virðis-
rýrnun snérist um verðlækkunina
á hlutabréfaeigninni í hollenska
félaginu. Þetta tap lenti á hlut-
höfum félagsins sem farið höfðu
í hlutafjáraukningu upp á áður-
nefnda upphæð á árinu 2008 til að
taka þátt í fjárfestingarverkefninu í
Búkarest.
Litlar eignir og skuldir
Athygli vekur að skuldir Fundeni
í ársreikningi fyrir árið 2010 eru
óverulegar – um 650 þúsund krón-
ur. Þá eru eignirnar einnig óveru-
legar – um 2 milljónir króna. Í fyrra
seldi Fundeni hlutabréf fyrir rúma
milljón króna og er þessi upphæð
hluti af eignum félagsins í dag.
Út frá ársreikningum félags-
ins verður ekki annað séð en þessi
hlutabréf hafi verið hlutabréfin í
hollenska félaginu De Barte Gel-
derland. Fjárfesting upp á nærri
550 milljónir króna virðist því haf
skilað tapi upp á nærri alla þessa
upphæð nokkrum árum síðar.
Miðað við þessa stöðu félagsins,
það á litlar eignir og skuldar lít-
ið sem ekkert, er ekki óeðlilegt að
ákveðið hafi verið að slíta félaginu.
Fundur hluthafa og lánardrottna
Fundeni verður haldinn þann 10.
febrúar næstkomandi.
Töpuðu 550 milljónum
á útrásinni til Rúmeníu
n Félag í eigu Karls Wernerssonar fjárfesti í landi í Búkarest
n Glitnir tók félagið yfir eftir hrun n Félaginu slitið eftir 550 milljóna tap
Ingi Freyr Vilhjálmsson
fréttastjóri skrifar ingi@dv.is
Nærri 14 milljónir evra Hollenskt eignar-
haldsfélag sem Fundeni átti 40 prósenta
hlut í fékk nærri 14 milljónir evra lánaðar hjá
rúmenskum banka til að kaupa landsvæði í
Búkarest, höfuðborg landsins. Karl Werners-
son var stærsti eigandi Fundeni.
„Félagið skuldar
rúmenska
bankanum, Banca
Comerciale Romania,
13,8 milljónir evra,
rúmlega tvo
milljarða króna.
45 þúsund fermetra svæði Félagið keypti 45 þúsund
fermetra landsvæði í Búkarest. Hluthafar í Fundeni töp-
uðu um 550 milljónum króna á fjárfestingunni. Myndin er
tekin fyrir framan Seðlabankann í Rúmeníu nú í desember.
Sturla missir
heimilið sitt
F
járframlög til Biskups Ís-
lands sem fer með almenn-
an rekstur þjóðkirkjunnar
hækkar um sextíu milljón-
ir króna frá fjárlögum árs-
ins 2011. Það segir þó ekki alla sög-
una því framlög til kirkjunnar hafa
raunar lækkað sé miðað við raun-
gildi verðlags – og launahækkan-
ir teknar með. Biskup þarf því eins
og aðrar stofnanir að taka á sig nið-
urskurð upp á 37 milljónir króna á
næsta ári. Aðhaldskrafa stofnunar-
innar er því um þrjú prósent sem
er meðaltal allra stofnana utan
velferðar- og heilbrigðisstofnana.
Framlag til kirkjunnar hefði raun-
ar átt að hækka um 95 milljónir til
að halda raungildi sínu. Þar vega
launahækkanir þyngst.
Alls fær þjóðkirkjan og liðir
tengdir henni um tæpa fimm millj-
arða króna á ári frá ríkinu. Á heild-
ina litið hafa framlög til kirkjunn-
ar og tengdra mála hækkað um 3,9
milljónir króna sem aftur þýðir að
kirkjan og tengdar stofnanir þurfa
að skera niður sé miðað við raun-
gildi.
Innanríkisráðuneytið setti í maí
síðastliðnum á fót starfshóp sem
meta á áhrif niðurskurðar til kirkj-
unnar á safnaðarstarf hennar  og
hverjar afleiðingarnar yrðu ef hald-
ið verður áfram á þeirri braut sem
mörkuð hefur verið. Nefndin kom
saman til síns fyrsta fundar 3. ágúst
síðastliðinn og mun skila áliti til
ráðherra fyrir 1. maí á næsta ári. Á
þessu ári átti þjóðkirkjan að skera
niður fjárframlög um 9%. Kirkjan
var ekki sátt við þetta og á auka-
kirkjuþingi sem fjallaði sérstaklega
um fjármál og niðurskurð var sam-
þykkt ályktun þess efnis að kirkjan
mætti ekki við 9 prósenta niður-
skurði en bauðst til að samþykkja 5
prósenta niðurskurð.
Biskup fær minna
Biskup Íslandsc Fer með almennan rekstur þjóðkirkjunnar. Á myndinni er Karl Sigur-
björnsson biskup.
n Fær 60 milljónir en hefði þurft 95 til að halda í við verðlag
gerðarbeiðanda, réttilega sé greint frá
gerðarþola ef heimild yfir eigninni er
þinglýst eða skráð með samsvarandi
hætti, réttilega hafi verið staðið að
áskorun til gerðarþola og beiðnin sé
komin fram í réttu umdæmi.“
Sturla vill meina að við þessu
liggi viðurlög og vísar til 130. grein
hegningarlaga sér til stuðnings. Þar
segir:
„Ef handhafi dómsvalds eða annars
opinbers úrskurðarvalds um lögskipti
gerist sekur um ranglæti við úrlausn
máls eða meðferð þess í því skyni,
að niðurstaðan verði ranglát, þá skal
hann sæta fangelsi allt að 6 árum. Hafi
verknaðurinn haft eða verið ætlað að
hafa í för með sér velferðarmissi fyrir
nokkurn mann, þá skal refsingin vera
fangelsi ekki skemur en 2 ár og allt að
16 árum.“
Sturla segir það nokkuð ljóst að
hann verði fyrir miklum velferðarmissi
vegna þessa máls.
Hann segir viðbrögð sýslumanns á
fundi þeirra hafa verið fáleg og ljóst að
hann kippti sér ekki mikið upp við orð
Sturlu. „Þá sagði Guðmundur Sophus-
son (sýslumanns, innsk. blaðamanns):
Sturla minn, það er nú ekkert vaninn að
fólk sé að kvarta undan þessu áður en
það kemur að uppboði.“ Það er skýlaus
skylda hans að lesa gögnin, en það er
bara ekki hefð fyrir því,“ segir Sturla
sem hyggst berjast áfram fyrir því að
halda heimili sínu.
Stefnir sýslumanninum:
Segir nauðungarsölubeiðnina ólögmæta
10 Fréttir 12. desember 2011 Mánudagur
A
llt stefnir í að Sturla Jóns-
son, vörubílstjóri og mót-
mælandi, missi heimili sitt
á nauðungarsölu, þann
26. janúar næstkomandi.
Sturla hætti að greiða af veðskulda-
bréfi með veðrétti í fasteign sinni
í maí síðastliðnum og í nóvember
fékk hann tilkynningu um nauð-
ungarsölu frá sýslumanninum í
Reykjavík.
Um er að ræða gengistryggt
neyslulán sem hann tók árið 2004
hjá Sparisjóði vélstjóra en var end-
urútreiknað yfir í íslenskar krón-
ur hjá Byr hf. í mars á þessu ári.
Ástæða þess að hann hætti að
greiða af láninu er sú hann telur
það ólögmætt. Hann undirritaði
til að mynda aldrei skilmálabreyt-
inguna við endurútreikningana og
hefur gögn því til stuðnings. Þá telur
hann ekki hafa verið rétt staðið að
flutningi lánsins á milli bankastofn-
ana, þar sem afborganir voru ekki
áritaðar á skuldabréfið. Í ljósi þess-
ara annmarka hefur Sturla ákveðið
að stefna sýslumanninum í Reykja-
vík fyrir brot á 13. grein nauðungar-
sölulaga.
Nánar er farið í forsendur stefn-
unnar hér til hliðar. Þá hefur Sturla,
ásamt nokkrum öðrum, kært útgáfu
gengistryggðra lána til sérstaks sak-
sóknara.
Átti að verða skuldlaus árið
2012
Lánið sem Sturla tók hljóðaði upp
á 12,5 milljónir króna og var notað
til að fjármagna kaup á amerískum
pallbíl og utanlandsferð fjölskyld-
unnar. „Ég stofnaði fyrirtækið mitt
árið 1998 og hafði ekki farið í eitt
einasta frí frá því að ég stofnaði það
og konunni fannst þetta vera orðið
ágætt hjá mér. Að ég skyldi nú fara
að snúa mér að fjölskyldunni. Svo
höfðum alltaf verið á einhverjum
druslum og við ákváðum að kaupa
okkur einn sómasamlegan bíl, að
okkur fannst. Miðað við hvernig
reksturinn á fyrirtækinu gekk hefði
þetta allt saman gengið upp.“ Sturla
segir að miðað við stöðuna árið
2007 hafi hann gert ráð fyrir að vera
skuldlaus haustið 2012, þrátt fyrir að
reksturinn hefði dregist saman um
50 prósent hjá honum. „En vinn-
an mín fór úr rúmlega 3.000 vinnu-
stundum á ári í 500. Svo fékk mað-
ur að heyra að maður hefði keypt
hitt og þetta og lifað hátt en ég gerði
það faktískt aldrei.“ Hann segist ein-
faldlega ekki hafa haft tíma til þess
að lifa hátt, enda hafi hann verið í
vinnunni nánast allan sólarhring-
inn.
Talar um banka upp úr svefni
Sturla segir það vissulega hafa ver-
ið mikil viðbrigði fyrir sig að fara úr
svo mikilli vinnu í að verða atvinnu-
laus. „Þú sérð það, ég er í þessu tólf
tíma á dag,“ segir Sturla og bendir
á skjalabunkana fyrir framan sig.
Hann kom klyfjaður ýmsum laga-
gögnum, máli sínu til stuðnings,
til fundar við blaðamann. „Konan
sagði við mig í morgun: Gerirðu
þér grein fyrir því að þú talar upp
úr svefni? Hún sagði það þegar við
vorum að vakna og ég mundi þá að
ég hafði verið að tala um einhvern
banka. Hún sagði að ég hefði sagt
að ég þyrfti að drífa mig með ljósrit-
ið í bankann,“ segir Sturla og hlær.
Hann sökkti sér í lögin um síðustu
áramót og eyðir nú tíu til tólf tím-
um á dag í þessu grúski og jafnvel
meira. Sturla segir fólk mikið hafa
samband til að leita ráða hjá sér og
því fari kvöldin oft í það. „Ég er eng-
inn sérfræðingur en það er orðið
erfitt að hrekja mig út í horn. Mað-
ur þarf þó alltaf að fletta upp. Það er
ekki hægt að muna þetta allt.“ Hann
bendir fólki því á að kynna sér lög-
in í grófum dráttum, þau séu ekki
það mörg. „Lögin eru góð og þau
vernda mann ef það er farið eftir
þeim. Það er það sem ég er búinn
að sjá.“
Kvíða því sem fram undan er
Þrátt fyrir að Sturla ætli sér að
stefna sýslumanni gerir hann ekki
ráð fyrir því að embættið sjái að
sér og falli frá nauðungarsölunni.
Hann viðurkennir að fjölskyldan
kvíði því sem fram undan er. „Það
þýðir ekkert að sitja heima samt.
Það gerist ekkert þar. Ef maður ver
sig ekki, þá er engin von.“ Hann
segir fjölskylduna reyna að standa
saman í baráttunni, það þýði ekk-
ert annað.
Aðspurður hvað verði um fjöl-
skylduna, sem telur fimm manns, ef
heimili hennar verður selt á nauð-
ungaruppboði segir hann að ríkinu
beri þá skylda til að sjá um þau. „Þá
er náttúrulega einn skemmtileg-
ur partur í stjórnarskránni. Ríkinu
ber skylda til að sjá um mann og þá
segir maður sig bara á bæinn. Mað-
ur bara sest upp í ráðuneyti hjá vel-
ferðarráðherra, því sá málaflokkur
fellur undir hann, með fjölskyld-
una og tjald.“ Sturla segist ekki geta
ætlast til þess að vinir og vanda-
menn skjóti skjólshúsi yfir hann og
fjölskyldu hans. Hann ætlar ekki
þó ekki að láta yfirvofandi nauð-
ungarsölu stöðva sig. „Ég held bara
áfram. Þetta er svo klárlega mis-
beiting á valdi og það verður ein-
hver að vera ábyrgur fyrir þessu.“
Hefur prófað ýmislegt
Sturla var áberandi í búsáhalda-
byltingunni og var einn mótmæl-
enda sem fylgt var eftir í myndinni
Guð blessi Ísland. Hann hefur reynt
fyrir sér á ýmsum sviðum eftir hrun
og bauð sig meðal annars fram
til Alþingis fyrir hönd Frjálslynda
flokksins árið 2009. Flokkurinn
þurrkaðist þó út í þeim kosningum.
Í kjölfarið freistaði Sturla gæfunnar
í Noregi, líkt og margir aðrir Íslend-
ingar. Hann vann við flísalagnir þar
í landi í tæpt ár og segist hafa haft
mjög gott upp úr því en skrokkur-
inn þoldi illa vinnuna. „Það vill nú
bara til að maður er ekki alveg tví-
tugur. Maður var svolítið sprækari
þá,“ bendir Sturla á.
Eftir að hann kom heim frá Nor-
egi bauð hann sig fram til stjórn-
lagaþings en náði ekki kjöri. Síðan
þá hefur hann verið að lesa lögin og
orðið margs vísari. Þekkingin á lög-
unum kemur sér vel þar sem hann
flytur sjálfur mál sín fyrir dómi.
n Tók lán til að fjármagna bílakaup og utanlandsferð n Lifði ekki
hátt n Sökkti sér í lögin n Hætti að borga af veðskuldabréfi í maí
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
blaðamaður skrifar solrun@dv.is
Sturla hyggst stefna sýslumann-
inum í Reykjavík fyrir brot á 13. grein
nauðungarsölulaga. Hann vill meina
að sýslumaður hafi ekki kannað hvort
nauðungarsölubeiðnin væri byggð á
lögmætum grundvelli, en hann telur
sig hafa gögn því til stuðnings að svo sé
ekki. Umrætt veðskuldabréf var upp-
haflega gefið út af Sparisjóði vélstjóra en
er nú í eigu Byrs hf. Sturla telur Byr hf. þó
ekki réttmætan eiganda skuldabréfsins
vegna þess að afborganir hafi aldrei
verið áritaðar á það. Hann metur það
sem svo að bankinn geti því hæglega
rukkað hann um allt lánið, kæri hann sig
um það. Það sé hins vegar ekki löglegt.
Á þessu áttaði hann sig þegar hann fór
að kynna sér lögin. „Þetta gerðist í maí,
þá var ég farinn að lesa lagabunkann
svolítið og minn skilningur á lögunum
er sá að nýi bankinn á ekki lánið sam-
kvæmt þinglýsingarlögum. Þá fór ég að
athuga það hjá sýslumanninum hvort
það sé búið að árita skjölin um að það sé
búið að framselja skuldirnar.“ Í ljós kom
að svo var ekki.
Einbeittur vilji að þagga niður í honum
Í íslenskum lögum er að finna tilskipun
frá árinu 1798 um að árita skuli allar
afborganir á skuldabréf og vísar Sturla
í þessa tilskipun. Hann segist hafa átt
í bréfaskriftum við bankann um áritun
afborgana á skuldabréfið. Bankinn tjáði
honum að slíkt væri löngu liðin tíð og að
það væru reglur bankans að það þyrfti
ekki að árita skuldabréfin. „Svo virðist
sem lögmenn bankanna, sýslumenn
og dómarar hafi tekið sér vald Alþingis
og fellt úr gildi tilskipun um áritun á
skuldabréf frá 1798 sem voru gildandi
lög 10. október 2011,“ segir Sturla.
Skilningur hans á lögunum er sá að ef
bankinn sinnir ekki þessum skyldum sín-
um sé honum heimilt að fresta greiðslum
af láninu. Hann segir fullkomlega óeðli-
legt að sýslumaður líti fram hjá þessu.
Eftir að hann áttaði sig á þessu hætti
hann að greiða af skuldabréfinu. „Svo
senda þeir þetta í innheimtu og þetta er
komið í þetta ferli.“ Hann vill meina að
vegna þess að hann hafi haft sig mikið
frammi í fjölmiðlum og látið í sér heyra
sé það einbeittur vilji hjá „þessu fólki“
að þagga niður í honum. „Það er alveg
stórkostlega skrýtið því að ég þekki
fólk sem hefur ekki borgað af húsunum
sínum í á þriðja ár og það er ekkert verið
að amast við því. En af því ég fór að tala
eitthvað þá á að fara að bjóða ofan að
mér eftir sjö mánuði.“ Sturla fullyrðir að
hann hafi greitt samviskusamlega af
láninu fram í maí á þessu ári.
Brot á 13. grein nauðungarsölulaga
Sturla fór ásamt þremur félögum
sínum á fund sýslumanns þar sem hann
benti á að í sínu tilfelli og eflaust fjölda
annarra, væri ekki farið eftir 13. grein
laga um nauðungarsölu. Fyrsta efnis-
greinin hljóðar svo:
„Þegar beiðni hefur borist kannar
sýslumaður eftir því sem á við hvort
beiðnin og sá grundvöllur, sem hún
byggist á, séu í lögmætu formi, aug-
ljósir efnislegir annmarkar séu á rétti
Kærði gengislán til sérstaks saksóknara:
„Verið að kúga mig“
Eftir endurútreikninga á gengistryggðu láni Sturlu hjá Byr hf. stóð það í 13,6 millj-
ónum króna. Þrátt fyrir að hafa greitt af láninu í tæp sjö ár, um 9 milljónir króna,
eru eftirstöðvar þess hærri en upphaflega lánsfjárhæðin sem var 12,5 milljónir
króna. „Það er verið að reyna að kúga mig og ná af mér 13,6 milljónum þegar eftir-
stöðvarnar af láninu þegar það fór yfir voru ekki nema 3,5 til 4,5 milljónir,“ segir
Sturla. Eftirstöðvarnar voru þó lækkaðar niður í rúmlega 12 milljónir vegna þess
að bankanum fannst ekki sanngjarnt að hann greiddi upphæðina, að sögn Sturlu.
„Hugsaðu þér vinnustundirnar mínar og fólksins sem þrælar og þrælar og réttir út
peninga. Þetta eru fleiri þúsundir klukkutíma af lífið fólks sem gerðir eru að engu.“
Sturla telur að bankarnir hafi vitað það frá upphafi að gengistryggðu lánin væru
ólögmæt, en engu að síður boðið upp á þau og blekkt þannig almenning.
„Að bankarnir skyldu í upphafi, vitandi að þetta væru ólögleg bréf, gefa þau
samt út. Þeir fengu fólk til að skrifa undir bréf sem þeir vissu að væru ólögleg og
það hafa aðeins örfáir kært til sérstaks saksóknara. Við erum að hvetja alla sem
tóku gengislánin að kæra til sérstaks. Það var verið að nýta sér vanþekkingu fólks
með því að fá það til að skrifa undir þetta. Það erum við að kæra núna.“ Sturla var
boðaður í skýrslutöku hjá sérstökum saksóknara á dögunum vegna kærunnar.
i l i :
Stefnir Sturla ætlar að stefna
sýslumanninum í Reykjavík fyrir
brot á 13. grein nauðungarsölulaga.
Ekki lögmætt Sturla segir
hús félaga síns hafa verið selt
ólöglega á nauðungarsölu.
12. desember sl.