Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.2011, Side 22

22 Fólk 14. desember 2011 Miðvikudagur
É
g er óhrædd að um ræða veikindi
mín,“ segir Berglind Ýr sem vann
hug og hjörtu aðdáenda með kraft­
miklum og tilfinningaþrungnum
dansi sínum. „Í raun og veru finnst
mér mikilvægt að þeir sem eru veikir
viti að þeir eigi möguleika á að vinna að
draumum sínum. Ástæðan fyrir því að
ég ræddi ekki um veikindin er einfald­
lega sú að ég var ekki spurð. Ef ég hefði
verið spurð þá hefði ég gefið hreinskilið
svar. Það komu oft upp spurningar um
veikindin í ferlinu enda byggði ég dans­
inn á þeim en ég ræddi þau aldrei ýtar­
lega. Fannst ekki verið þörf á því eða
engin ástæða til þess þar sem ég vildi að
fólk dæmdi dansinn frekar en mig út frá
veikindunum. Sjálf hef ég þurft að horf­
ast í augu við það að gefa drauminn upp
á bátinn en fékk þá ráðgjöf frá læknum
og ástvinum um það að oft er hægt að
láta drauma sína rætast, það þarf bara
að finna nýjar leiðir til þess. Vera opinn
og hugmyndaríkur,“ segir hún og brosir.
„Mér þótti til dæmis vænt um að heyra
frá Katrínu Hall dómara í keppninni að
henni hefði fundist ég hafa hæfileika til
þess að semja dans. Þarna opnast dyr
sem ég sá ekki áður að voru opnar. Ef ég
get ekki dansað af fullum krafti veit ég
að ég get farið aðrar leiðir. Það er mikil­
vægt að stoppa aldrei. Ef maður gefst upp
sér maður ekki alla þá möguleika sem til
eru.“
Vill enga vorkunn
Berlind Ýr er á dansbraut í Listaháskól­
anum og æfir dans á hverjum degi. Hún
stundaði fimleika frá barnsaldri og dans
frá unglingsaldri. Hún æfir dans marga
klukkutíma á dag og ástríða hennar á
dansinum fór ekki fram hjá áhorfendum.
„Ég hlakka til hvers einasta dags. Dans­
inn gefur mér svo mikið,“ segir hún af
einlægni.
Berglind Ýr hefur strítt við veikindi
eftir hjartauppskurð og stundum hafa
veikindin verið henni svo erfið að hún
hefur íhugað að gefa dansinn upp á bát­
inn. 
Fáir áhorfendur vissu af veikindum
Berglindar og hún biður síst um vor­
kunn. „Ég vil enga vorkunn, það vill eng­
inn sem hefur gengið í gegnum veikindi.
Margir eiga miklu erfiðara en ég. Mér
finnst ekkert eðlilegra en að glíma við
líkama minn á hverjum degi,“ segir hún.
Finnst örið fallegt
Veikindi hennar hófust um níu ára ald­
ur. Þá fékk hún hjartsláttarkast í miðju
skemmtiskokki á 17. júní. „Mamma varð
mjög hissa, ég var í mjög góðu formi. Ég
hafði þá æft fimleika upp á dag síðan
ég var þriggja ára gömul og í afbragðs­
formi. Þarna gafst ég upp í miðju hlaupi
og gekk uppgefin í mark. Hún fór að
fylgjast betur með heilsu minni eftir
þetta. Einn daginn var ég svo að spila
með fjölskyldunni og það var svona smá
æsingur og fjör og þá fékk ég aftur svona
hjartsláttarkast.“
Móður hennar leist ekki á blikuna og
sendi hana til læknis. Við nánari rann­
sóknir kom í ljós hjartagalli og Berglind
Ýr fór í hjartaaðgerð. „Ég var með frem­
ur algengan hjartagalla, það var opið á
milli efri hjartahólfa. Auðvit að var þetta
áfall en ég var svo heppin að það var
nýlega byrjað að gera þessar aðgerðir
heima, þetta var því eins þægilegt fyrir
mig og fjölskylduna og er mögulegt.“
Örið eftir aðgerðina liggur í miðju
brjóstkassans og er aðeins lítt sýnilegt.
„Ég skammast mín ekki fyrir örið. Ég
þekki fólk með svipuð ör sem finnst erfitt
að fara í sund eða þvíumlíkt. Ég hef ekki
þurft að ganga í gegnum slíkar tilfinning­
ar. Mér þykir hálfvænt um örið og þótt
einhver spyrji mig út í það hvað hafi gerst
þegar ég fer í sund þá kippi ég mér ekki
upp við það. Kannski er það vegna þess
að ég hef vanist örinu frá barnæsku.“
Varð veik á 11 ára afmælisdaginn
Berglind Ýr virtist hafa fengið góðan
bata. Á ellefu ára afmæli hennar dró þó
til tíðinda. Hún fann ákafan sársauka
og fékk tak fyrir brjóstið. „Þetta var auð­
vitað ömurlegur afmælisdagur og sá
tími sem fylgdi í kjölfarið var erfiður. Ég
þurfti að taka mér ársfrí,“ segir hún frá. 
Í ljós kom að Berglind hafði fengið
gollurhúsbólgu sem er bólga í bandvefs­
hulstri kringum hjartað. Slík bólga getur
verið fylgifiskur hjartaaðgerðar. Helstu
einkenni eru brjóstverkur sem lýsir sér
gjarnan eins og tak og er sérstaklega
verstur við innöndun. Oftast er sjúk­
dómurinn hættulaus, en getur þó verið
alvarlegur svo hætta stafar af.
Í hættuástandi truflast flæði blóðs
inn í hjartað og blóðþrýstingur fellur. Af
þessum sökum er Berglind Ýr í stöðugri
lyfjameðferð.
Hún hefur fengið lyf sem algengt er
að sjúklingar með sjálfsónæmissjúk­
dóma tekur og er daglega á steralyfjum
til að halda einkennum niðri.
„Læknarnir vita ekki almennilega
hvað er að og hvers vegna ég er enn
svona mikið veik. Þeir vonast til þess
að tíminn leiði það í ljós. En það er
ljóst að eitthvað amar að ónæmiskerf­
inu. Lyfjameðferðin er erfið og auka­
verkanir lyfjanna eru slæmar. Andleg
þyngsli, máttleysi í vöðvum og bein­
verkir. Ég glími við aukaverkanir sem
eru ekki sýnilegar þannig að stundum
geta veikindin tekið þeim mun meira á
andlega,“ útskýrir hún.
Hún hugar vel að heilsunni. Drekkur
„Pabbi sá mig dansa
í fyrsta sinn“
„Ég glími við auka-
verkanir sem eru ekki
sýnilegar þannig að stund-
um geta veikindin tekið
þeim mun meira á andlega.
Kristjana Guðbrandsdóttir
kristjana@dv.is
Viðtal
Stoltur af
Jólahjólinu
Lagið Jólahjól með Snigla­
bandinu var valið besta ís­
lenska jólalagið af álitsgjöf­
um DV um síðustu helgi.
Upphaflega lagið var sungið
af Skúla Gautasyni en flestir
þekkja útgáfuna með Stefáni
Hilmarssyni. Stebbi Hilmars
er greinilega stoltur af lag­
inu enda birti hann
stóra mynd af jóla­
ljósaskreyttu hjóli
á samskiptasíð­
una Facebook í
vikunni undir
yfirskriftinni:
„Skyldða
vera..?“
Berglindi Ýr Karlsdóttur hefur gengið vel á árinu 2011.
Hún er nýtrúlofuð og fór með sigur af hólmi í sjónvarps-
þættinum Dans, dans, dans. Velgengnin er afrakstur
þrotlausrar vinnu og glímu við erfið veikindi. Berglind Ýr
ræddi við blaðamann um veikindin og bjarta framtíð.
Kalli er „tree
hugger“
Baggalúturinn og borgar­
fulltrúinn Karl Sigurðsson
segist vera svokallaður
„tree­hugger“. Karl, sem er
formaður umhverfis­ og sam­
gönguráðs, var í viðtali í Síð­
degisútvarpinu á dögunum
þar sem hann sagði menn
vera komna fram úr sér þegar
þeir héldu að Öskjuhlíðin
væri illa staðsett miðað við
flugvöllinn. Talsmenn Isavia,
sem rekur Reykjavíkurflug­
völl, segja að saga
þurfi hæstu trén
í Öskjuhlíð þar
sem þau skapi
hættu í flugi.
Samkvæmt
Kalla er
flugvöllur­
inn frekar
rangt
staðsettur
miðað við
Öskju­
hlíðina.