Nesfréttir - 01.10.2010, Blaðsíða 8

8 Nes ­frétt ir
Mar grét Lind Ólafs dótt ir ný kjör inn bæj ar full trúi er Seltirn ing ur. Hún er fædd og upp al in á Nes­
inu, dótt ir Ólafs K. Magn ús son ar,
ljós mynd ara og Evu Krist ins dótt ur,
sjúkra liða, en þau eru bæði lát in.
Hún er gift Jó hanni Pétri Reyn dal
rekstr ar hag fræð ingi og eiga þau
þrjú börn: Ólaf Al ex and er, stúd ent
21 árs, Tómas Gauta nema í MH 17
ára og Daða Má 9 ára nema í Mýr­
ar húsa kóla. Mar grét Lind útsk rif­
að ist frá Há skóla Ís lands með B.A.
próf í upp eld is­ og menntuna fræði
og frá Ála borg ar há skóla með B.A.
og masters próf í boð skipta fræði.
Magrét Lind starf aði mik ið í hin­
um fé lags lega geira og var m.a for­
stöðu kona Mæðra heim il is ins. Eft ir
nám ið í Dan mörku hef ur hún lengst
af starf að sem verk efna stjóri í upp­
lýs inga­og kynn ing ar mál um, hjá ASÍ
og hjá Barna heill. Nú starfar hún
með ungu fólki að verk efni sem
kall ast „Ungt fólk til at hafna“ á
veg um Vinnu mála stofn un ar.“ Mar­
grét Lind spjall ar við Nes frétt ir að
þessu sinni.
Volkswagen­rúg­brauð­fyr­ir­
fjöl­skyld­una
Mar grét Lind er næstyngst af
fimm systk in um og seg ir að það
hafi alltaf ver ið líf og fjör á heim il­
inu. „Vegna þessa stóra barna skara
duggði ekki minna til en að kaupa
fólkswagen rúg brauð fyr ir hers­
ing una svo að fjöl skyld an gæti nú
ferð ast sam an. Pabbi var ljós mynd­
ari á Morg un blað inu og voru ófá ar
helg ar sem við fór um með hon um
í mynda tök ur. Það var svona okk­
ar sunnu dags bíltúr að fara með
pabba þar sem hann var að taka
frétta mynd ir. Auð vit að lærð um við
fullt af því að dand al ast með hon­
um og taka svona þátt en get nú
ímynd að mér að það hafi mætt mik­
ið á henni móð ur minni að halda
okk ur öll um góð um í rúg brauð inu
á með an pabbi var að taka mynd ir
sem tók nú oft dá góð an tíma. Pabbi
var mik ill fréttafík ill og fylgd ist vel
með öllu og þeg ar frétta tím um lauk
var kveikt á út varp inu og hlust að á
BBC. Hann átti alltaf það nýjasta í
út varps tækj um og náði ótrú leg ustu
út varps stöðv um og kom mað ur
meira að segja að hon um þar sem
hann var að hlusta á út send ing ar úr
páfa garði, þótt hann skildi ekki orð
að því sem fram fór hlust aði hann af
mik illi at hygli. Mamma var nátt úru­
lega hetj an á heim il inu með fimm
krakka gríslinga sem all ir höfðu sín­
ar þarf ir en svo ynd is lega þol in móð
og hlý og með ríka rétt læt is kennd
sem ég vona að hafi skil að sér til
okk ar systk in inna. Hún var ein stök
og jafn rétti var henn ar bar áttu mál
og kom það því ekki á óvart að
á Kvenna frí dag inn 1975 sat pabbi
uppi með okk ur yngstu systk in in
þar sem mamma var far inn í bæ inn
að berj ast fyr ir jafn rétti kynj anna.
Á með an tók pabbi mynd ir af öllu
sam an með okk ur yngstu börn in í
eft ir dragi. Það var fjör“.
Tók­þátt­í­Való­visjón
Það var gott að vera barn á Nes­
inu, mik ið frjáls ræði og enda laust
hægt að finna eitt hvað að gera. Nes­
ið var lít ið byggt, hest ar við tún­
fót inn og ný lend ur vöru versl un á
horn inu sem flest öll inn kaup voru
gerð fyr ir heim il ið og tusku búð in
þar á móti. Þetta virk aði allt mjög
ein falt. Það var nú líka spenn andi
að fylgj ast með þess ari upp bygg­
ingu sem ég var nú ekki alltaf ánægð
með og fannst ótrú lega ósann gjarnt
þeg ar það átti að fara að byggja í
sjálfri Plút ó brekku. Það dá sam lega
við það er nátt úru lega að Plút ó­
brekka lif ir enn, hún bara færð ist
að eins til. Það var mjög öfl ug ur kór
í skól an um sem ég var í. Þar voru
stíf ar æf ing ar og mik ill agi sem að
sjálf sögðu gerðu manni bara gott.
Kór inn gaf meira að segja út mjög
vand aða plötu með barna lög um en
það fengu reynd ar ekki all ir að taka
þátt í því verk efni og ég verð að við­
ur kenna að ég var ein af þeim sem
var ekki val in. Þannig að ef laust eru
söng hæfi leik ar mín ir ekk ert upp á
mjög marga fiska og held mig bara
við það í dag að „míma“ með þeg­
ar ég syng með öðr um. En það er
einmitt svo skemmti legt að sjá
hvern ig hlut irn ir hafa þró ast í gegn­
um árin og til dæm is Való visjón
sem ég tók þátt í. En þá söng eng­
inn lög in, all ir mím uðu með og sá
vann sem var best ur í því. Nú er allt
ann að upp á tengn in um. Við erum
að sjá ungt hæfi leik a ríkt fólk stíga
á svið og flytja sín lög frá A til Ö og
þarf því að leggja miklu meira á sig
held ur en við gerð um hér í den.
Svona get ur þró un in ver ið skemmti­
leg“. Mar grét Lind spil aði hand bolta
með Gróttu í mörg ár og seg ir að
það hafi ver ið góð ur tími. „Ég æfði
hand bolta með al veg frá bær um
stelp um í mörg ár og náð um við
flott um ár angri. Í raun ótrú legt þeg­
ar mað ur hugs ar til þeirra breyt inga
sem hafa orð ið í íþrótta starfi. Þá
voru for eldr arn ir ekk ert að koma
og horfa og hvetja og taka þátt, það
var bara ekki venj an. Við gerð um
þetta bara sjálf ar og bár um ábyrgð
á að mæta í keppn ir og á æf ing ar“.
Verð­um­að­opna­
stjórn­sýsl­una­
„Ég hef alltaf haft mik inn áhuga
á fé lags mál um. Á náms ár um mín­
um tók ég virk an þátt í fé lags starfi,
bæði í Kvenna skól an um og seinna í
Há skóla Ís lands en þar átti ég sæti í
stjórn fé lags upp eld is­ og mennt un­
ar fræði nema og var í náms nefnd í
fé lags ráð gjöf. Þá tók ég þátt í stofn­
un Reykja vík ur list ans á sín um tíma.
Á náms ár un um í Dan mörku var ég
m.a. í rit nefnd Ís lend inga blaðs ins
og í stjórn Rud olf Stein er skól ans
í Ála borg.“ Mar grét Lind tók sæti í
bæj ar stjórn Sel tjarn ar nes bæj ar að
af lokn um sveit ar stjórn ar kosn ing um
á liðnu vori. Hún seg ir að drag and­
ann ekki hafa ver ið lang an þótt hún
hafi alltaf haft áhuga á stjórn mál um.
„Síð ari bú setu lota mín hér á Nes­
inu er búin að vara í ára tug eða frá
ár inu 2000 eft ir að ég kom heim frá
Dan mörku. Ég valdi að flytja á Sel­
tjarn ar nes ið þar sem það hent aði
okk ur mjög vel. Skól arn ir litl ir og
sú sam fella sem er varð andi tóm­
stund ir og skól ann gerðu gæfumun­
inn fyr ir vinn andi for eldra. Þá eru
þess ar litlu fjar lægð ir svo dá sam­
leg ar, þar sem hægt er að ganga allt
og ekki þörf á skutli. Ég hef stað ið
svona á hlið ar lín unni í bæj ar mál un­
um og reynt að fylgj ast vel með því
sem hef ur ver ið að ger ast. Meg in­
á stæð ur þess að ég tók ákvörð un
um að bjóða mig fram sl. vor eru að
ég vil leggja mitt af mörk um í þeim
verk efn um sem blasa við á tím­
um hruns og end ur mats. Þá tel ég
mikla þörf fyr ir ákveðn ar breyt ing ar
á vinnu brögð um. Bæj ar mál in eiga
ekki að vera einka mál meiri hlut ans
eða lít ils af mark aðs hóps í bæj ar fé­
lag inu. Þau koma okk ur öll um við.
Það þarf að efla íbúa til þátt töku
og hvetja fólk til að hafa skoð an ir á
hlut un um. En til þess þurfa íbú arn ir
að fá upp lýs ing ar um þau mál efni
og verk efni sem eru efst á baugi í
bæj ar fé lag inu.“ Mar grét Lind seg ir
að stjórn sýsl an þurfi að vera opn ari
og gegn særri svo að fólk viti hvað
sé að ger ast og geti þannig mynd­
að sér skoð an ir. „Nú erum við að
bregð ast við hrun inu og af leið ing um
Viðtal­við­Margréti­Lind­Ólafsdóttur
Margrét Lind Ólafsdóttir, bæjarfulltrúi.
Fag mennska og al manna hags mun ir
verða að vera í fyr ir rúmi