Alþýðublaðið - 14.10.1924, Blaðsíða 3

*•
G ull.
Með gulli er öllu hægt í heimi að breyta
og hefli yfir sérhvern galla og lýti.
£a gull er líka dugleg djöfulsbeita,
sem dregur flesta nlðr { kvaiavíti.
Með gulli er hægt að hylja marga lesti;
til >hefðar< með því liggja vegir beinir.
£a guil er líka mörgum málmur versti,
®r mjög ott svikur, þegar helzt á reynir.
Með gulll ora einatt glæparáðin samin.
Með gulli er hægt að svæfa meun til dauða.
Með gulU oft eru grlmdarverkin framin.
Með gulli er hægt að tæta’ hinn veika og snauða.
Þó í pyngjam sumir gullið geymi,
gullið fyrir menn þó kröítum slíti,
og gull þó veiti gæðin flest í heiuíi,
með gulli kaupir enginn slg úr Víti.
Ag. Jóns8on.
ist mönnum tligangurlnn góður.
Leið svo s. I. vetur. Þegar á
vorið leið, leit út fyrir grasbrest,
sem þó varð ekkert úr, sem
betur fór; var þetta sumar eitt
hið aibezta heyskaparsumar, sem
menn muna hér á suðurlandi,
stöðugir þurkar vorið og allan
siáttinn. Spratt því fóðurgras upp
í stöðugum þurki, sem gerði það
að verkum, að 1 því var hið
ágætasta fóðurgiidi. Oran á þetta
bættlst, að stöðugir þurkar voru
hér á suðurlandi um sláttlnn. Má
nærri því svo segja, að eigl kæml
regnekúr um sláttinn. Hafði þetta
þær verkanir, að hey nýitust
eftlr hendinni og töpuðu eigi f
hinu minsta því mikia fóðurgildi,
sem i því var. Það er sanaíær-
ing mfn, að bændur hér f grend
hafl ekki s. 1. 12 ár átt jafn góð
hey og nú, og að vöxtum séu
þau í meðallagi. En hvað skeður:
Mjólkin stfgur f verði í ágúst s.
og er þvl um ként, að svo
mlkíir þurkar hsfi verlð í sumar,
að ómögulegt sé að framleiða
mjólk fyjir sama verð og verið
hefi. Mjólkurtélag Reykjavikur
olU þessari verðhækkun, og Thor
Jensen fylgdist ofur-fyigispakur
rneð, — að líklndum horfinn frá
að halda niðri mjóikurverði hér
í bænum. Það er margt skritiiegt
I þossum bæ. Bregðist haust-
rignlngar, sitja bæjarbúar hér i
myrkri eða réttara sitja við rán-
dýrar húsmenskutýrur r&fmgns-
veitunnar. Þegar hsyþurkar eru
hér góðir, stígur mjólkin í verði,
þó óskiljaniegt sé. Kemur það
úr hörðustu átt, að bændur, sem
eru íhaldasamir með kaupgjaid,
kiki eítir hverjum möguleika til
að viðhalda dýrtíð hér, og ætti
félagið að sjá sóma slnn i þvf
að lækka verð mjólkurinnar hið
bráðasta. P. Jak.
Kapphlaap
milll m&nns og hests.
Mhðarlnn slgrar.
MaCur er nefndur C W. Hart;
hann er Englendingur og þaulæföur
hlaupari. Nýlaga þreytti hann sex
daga kapphlaup við veðhlaupahest
og vann sigur. Hljóp hann nærri
8 enskum mílum lengra en hest-
urinn.
Eftir 5 daga var maðurinn liðlega
19 mílum á undan, en siðasta
daginn heiti knapinn Arthur Night-
ingale svo á hestjnum, að hann
vann allmikið upp af þessum mun
án þesa þó að draga manninn uppi.
Hesturinn gafst svo upp h. u.
b. 2 tfmum áður en hlaupinu átti
að vera lokið; var hann þá mjög
illa útleikinn; t. d. voru báðir aft-
urfæturnir reifaðir. Hafði þá mað-
urinn hlaupið rúmlega 34B mílur,
en hesturinn rúmlega 337.
Að hlaupinu loknu var Mr. Hart
talsvert þreyttur, en þó langt frá
því að vera uppgefinn. Sjálfur
sagði hann, að sór fyndist hann
vera nýbyrjaður á hlaupinu, og
kvaðst vel geta hlaupið aðra
viku til.
Hver „þóknast Berléme
og Fenger"?
Sem vœnta mitti hefir milgagn
Borlémes & Co. tokið upp vörn gegn
árisum >Rauða fiuanx i sósíaldemó-
krata, en >Alþýðublaðið< kann þvi að
eins ranþökk fyrir, — veit, sem vænta
má, hver áhrif varnir úr þeirri átt hafa
á verkalýðinn. „Morgunhlaðið“ er nú
varnarblað sósialdemókrata hér, en
Alþýðublaðið veit ekki í hvern streng
það á að taka, þykir súrst, í broti og
biðst vægðar.
Hvers vegna gleðst >Morgunblaðið<?
Eftir því, sem það sjálft segir, vegna
þess, „að alþýða þesaa lands eigi hæg-
ara með að greina milli hægfara, gæt-
inna jafnaðarmanna Qg ofbeldisfullra
niðurrif8manna“. Þykir sósíaldemókröt-
unum gott lofið? Yér látum oss lastið
í léttu rúmi liggja.
„Alþýðublaðið“ ber oss á brýn, að
vér höfum blandað deilumálum er-
lendra jafnaðarmanna, sem engu varða
hér, inn i íslensk alþýðumál. Þetta eru
óaannindi. Og enn ein spurning:
Skiftir það engu máli hér hvort menn
eru sósíaldemókratar eða kommúnistar,
— hvort menn fara að dæmi erlendra
manna, er afneita þjóðnýtingu en halda
fram auðvaldsríkisrekstri til málamynda,
eða hvort þeir halda fram hreinni
jafnaðarstefnu?
Að hverju hefir „Rauði fáninn“
fundið? Að því, að menn bæru róg á
þá flokksbræður sína, sem fremst hafa
staðið í baráttunni. Hvort er rógurinn
eða aðfinslurnar hættulegri tilraun til
sundrungar?
Vér viljum að endingu endurtaka
orð >Bauða fánans*:
>Yerkamenn! Þolið engum að þeir
gerí auðvaldinu til eftirlætis að vega
að samtökunum*.
Allir alvarlega bugsandi alþýðuflokks-
menn ættu að kaupa það biað, sem
heldur fram slíkum skoðunum.
Stjórn S. U. K.
Athugasemd. Höfundum , „svarsu
þessa er þægð í því, að það komi í;
Alþýðublaðinu, og blaðið getur því
fremur orðið við því, sem „svarið“,
eins og það er kallað, staðfestir það,
sem sagt var í greinarBtúfnum „Að-
vörun“. í Alþýðuflokknum eru engir
menn, Bem >afneita þjóðnýtingu*, og
því getur það ekki verið annað en
ógát eða slysni að blanda útlendum
deilum um þess háttar inn í íslenzk
alþýðumál, þar eð ekkert tilefni er til
slíks hér, þótt Berléme & Fenger væri
það kærkomið eftir því, sem Gröndal
kvað: >Divide et impera!1) Danskur-
inn hlær og dregur alt með hægðar-
leik í sundur.c Alþýðublaðið telur ís-
1) Sundraðu, og drottnaðu!
Svar við „aðvörun".