Feykir - 30.07.1982, Qupperneq 3

NYTT HRESSINGARHUS VIÐ HOFNINA A SAUÐARKROK:
Matast í
suðrænna
blómaangan
Baldur Úlfarsson veitingamaður
hefur opnað nýjan matsölustað
á Sauðárkróki. Hann er til húsa í
fallegu gömlu húsi við Aðalgötu
þar sem áður var sparisjóður. í
björtum og vistlegum húsakynn-
um er nú starfrækt Sælkerahúsið
og matur framreiddur frá kl. 9
árdegis til kl. 23.00. Við suður-
gafl er verið að leggja síðustu
hönd á glerbyggingu þar sem
gestir geta setið að krásum í
suðrænu laufskrúði.
Feykismenn fóru til þess að
Veltið boltanum
afstað
Hjalti Jónsson, Víðiholti, er
beðinn velvirðingar á því að
vísurnar sem áttu að fylgja
grein hans í síðasta Feyki
um Sjúkrahús og Heilsu-
Þakkir til lækna og starfsfólks
sjúkrahússins á Sauðárkróki.
Oft eg það með angri finn:
eyðist hugsun lipur
og kominn er á kollinn minn
kauðalegur svipur.
Innra tómur, ytra ber,
æskublóma rúinn,
hrat og gróm tómt eftir er,
allur rjómi búihn.
Árangur frá andans glóð
- eftir tilraun gerða -
hortittað og hnökrað Ijóð
hlýtur því að verða.
Hér þó sit og sem mín stef
sem eru rytjur tómar
og af viti ekkert hef
af sem gliti Ijómar.
Þannig förlast fjör og þor,
fyrir situr vandinn,m
lítt á örlar afreksspor,
allt í ritað sandinn.
Læknar, þetta þakka ber:
- það skal virt og metið -
þið hafið gert þann greiða mér
að get eg aftur étið.
Vanlíðanin Ijóst og leynt
lífsgleðinni fargar,
því er margt og mikið reynt
manninum til bjargar.
Hingað kom eg fölur, fár
fyrir nokkrum dögum,
hér nú hefi yngst um ár
er skal greint í bögum.
Vel hefir nú mýkst það mein
minn er skrokkinn þjáði,
árdagsgeisli aftur skein
og til hugans náði.
Minn var þrotinn þrótturinn,
þrautum hlaðinn maður
hingað kom eg hrakinn inn
heill burt fer og glaður.
gæslustöð Skagfirðinga
urðu á einhvern hátt við-
skila við greinina og birtast
því fyrst nú.
Héðan því eg frískurfer,
(feigur kom í hlaðið)
það er margt sem þakka ber
þegar upp er staðið.
Var í hafti hugurinn,
hans var kraftur enginn,
viljinn aftur virtist minn
vera úr skafti genginn.
Verð nú fær í flestan sjó,
fjör í æðum brennur
er mér færir frið og ró
frá sem kvæðið rennur.
Ekkert tefur, leið er löng
lífsábreiðumvegi,
margur hefur svanasöng
sungið heiðum degi.
Ykkur því ég þakkir flyt
þegar geðið hlýnar
sýna með því lítinn lit
um lyndishvatir mínar.
Deyfir bæði sorg og sút
sólskinsgeislinn hlýi,
viskar drunga allan út,
eyðirdimmu skýi.
Eins er kvenna góðlátt geð
gleðiveginn sanna
yndi fær og unað léð
eðli flesta manna.
Sóknin mín á Sónarhaf
- sýna þessi Ijóðin -
fáa stóra fiska gaf,
fengsælli á kóðin.
Illa fæ eg afstýrt því
að á sæ þeim strandi,
botninn slæ samt braginn í,
bátnum ræ að landi.
Ykkur samt minn Sónarfeng
sendi á þessu blaði,
ereg mína götu geng
giaður burt úr hlaði.
Við bröttför 19. júní 1982.
Með kærri kveðju. ...
H.J.V.
Hættir eftir 95 ár
Um næstu mánaðamót hættir
Bókaverslun Kr. Blöndal þjón-
ustu sinni við Skagfirðinga, sem
hún hefur veitt síðan 1889. Við
tekur þá ný bókabúð, Bóka- og
gjafabúðin. Þetta nýja fyrirtæki
hefur keypt húsnæði og lager for-
vera síns og að sögn eiganda hins
nýja fyrirtækis, Brynjars Páls-
sonar, eru ekki fyrirhugaðar stór-
vægilegar breytingar á starfrækslu
bókabúðarinnar. Aðaláhersla
verður lögð á bækur og þjónustu
við skólana en líka verða á boð-
stólum margs konar gjafavörur.
ár-
líta á nývirkið og fundu Baldur á
bak við hús:
Þarna ertu þá.
Já ég var að slá.
Varstu að slá lán?
Nei ég er hættur því, nú slæ ég
bara garðinn.
Hvernig datt þér í hug að
hefía rekstur sem þennan?
Ég er uppalinn á Sauðárkróki
og mér hefur lengi verið ljós
þörfin á stað sem þessum. Ég fór
suður í Hótel- og veitingaskóla
íslands til að læra matreiðslu og
vann syðra að iðn minni en allan
tímann blundaði með mér áform
um að koma veitingahúsi á lagg-
irnar heima á Krók. Hingað
flutti ég í júní í fy.ra og opnaði
Sælkerahúsið réttu ári seinna.
Hvernig hefur svo gengið?
Þaö hefur gengið afar vel og
bæjarbúar greinilega kunnað að
meta þessa tilbreytingu í bæjar-
Iífinu. Húsið er bjart og útsýn
góð yfir aðalgötu bæjarins og þó
að flestir komi til þess að njóta
matar, sitja líka margir yfir
kaffibolla og virða fyrir sérgötu-
lífið.
Hvað erá boðstólum?
Frá kl. 9 að morgni er m.a.
boðið upp á heit rúnstykki með
skinku og osti sem er sælkera-
fæða að morgni dags. í hádeginu
er framreiddur réttur dagsins,
venjulegur heimilismatur, þá er
hægt að fá afgreitt af fjölbreytt-
um sérréttarseðli á meðan opið
er. Við bjóðum einnig upp á
kaffi, kökur og smurt brauð.
Um helgar höfum við enn auk-
inn sérréttarseðil t.d. stórsteikur
og kryddað kjöt af ýmsu tagi.
Hvað það verður nákvæmlega
fer einfaldlega eftir árstíma og
því hvaða hráefni mér tekst að fá
best hverju sinni.
Er von á að hér verði vínveit-
ingar?
Um þetta hafa margir spurt
mig og látið í ljósi óskir um að
svo mætti verða. Ég tel æskilegt
að geta boðið fólki upp á létt vín
með mat, ég sé ekki betur en
reynslan fyrir sunnan gefi tilefni
tii að ætla að áfengismenning
batni þegar fólki gefst kostur á
að neyta léttra vína með mat. Ég
geri mér vonir um að geta boðið
upp á létt vín þegar fram í sækir.
Hyggstu rækta eigin þrúgur
hér í glerbyggingunni?
Því ekki það. Ég hef lengi
gengið með það í maganum að
gaman gæti verið að skapa eitt-
hvað í líkingu við suðrænan úti-
veitingastað þess vegna er ég
sem óðast að koma upp garðhúsi
úr gleri. Þar eru hitalagnir í gólfi
og hlýr loftstraumur sem gefur
möguleika á suðrænum gróðri.
Annars er staðurinn eiginlega
þrískiptur, matsalurá jarðhæð, í
öðru lagi sælkeraloftið þar sem
boðið verður upp á kalt borð
fyrir u.þ.b. 30 manns um helgar
auk þess sem hópar geta haldið
veisiur eftir samkomulagi. I
þriðja lagi er það garðhúsið þar
sem boðið er upp á sömu veit-
ingar og á jarðhæð hússins í
„suðrænna blóma angan“.
Baldur lauk þessu spjalli við
okkur með því að vekja athygli á
því að börn eru velkomin í Sæl-
kerahúsið og að þar er reiknað
með allri fjölskyldunni ef svo
ber undir. Sérstakt leikhorn er í
húsinu og matur við hæfi barna.
EIN LITIL FERÐASAGA
Sunnudaginn 18. júlí bauð
Kvenfélag Sauðárkróks öldr-
uðum þar í bæ í sína árlegu
skemmtiferð og urðu þátttak-
endur um 60 manns.
Fararstjórar voru Hólmfríður
Pálsdóttir, Helga Sigurbjörns-
dóttir og Lovísa Símonardóttir.
Að þessu sinni var förinni heitið
um Fljót með viðkomu að Ketil-
ási, hinu vistlega félagsheimili
Fljótamanna.
Lagt var af stað frá Faxatorgi
kl. 13.30 í sól og blíðskaparveðri
og var rútubíll auk margra
smærri fólksbfla í förinni. Var
fólkinu raðað í bílana en undir-
rituð kaus sér sæti í rútunni eink-
um vegna þess að þar huggði
hún á meira fjör en í hinum
smærri, enda kom á daginn að
svo varð. Þar var sungið eins og
hver einn hafði róminn til, að-
eins vantaði öruggan söngstjóra,
því Jón Björnsson varð að þjóna
guði og kirkju sinni þennan dag
og hvorugt Sölvabarna, Kristín
eða Sveinn, voru meðal farþega.
Ekið var sem leið liggur yfir
Hegranes, út Óslandshlíð, fram
hjá Hofsósi, út Sléttuhlíð, fram
Flókadal og að Barði. Þar var áð
stundarbil, kirkjan skoðuð af
þeim er nenntu, teknar myndir
og gengið um garða. Síðan var
ekið um austur-Fljót og lagður
krókur á leiðina fram að Skeiðs-
fossvirkjun, sem sagt litið yfir þá
gömlu og grösugu sveit Stífluna,
sem löngu er búin að sætta sig
við umskiptin sem þar hafa orð-
ið a þessari öld. Til gamans læt
ég hér með vísu eina forna um
Stífluna án þess að vita deili á
höfundinum en án efa hefur
hann verið norðlenskur, ef til
vill uppalinn í Fljótum, og nam
ég hana af gamalli konu sem
kvað fast að orðum með b í
miðrím:
Spretta fíblar Fróni á
fæst þar ríblegt heyið.
Ó hve líblegt er að sjá
ofan í Stíblugreyið.
Þetta mun hafa verið kveðið í
gamla daga þegar hey var meiri
munaður en raforka, ljós og hiti.
Margt af ferðafólkinu hafði
komið þarna áður, meira að
segja eytt þar sínum manndóms-
árum og nutu þeir góðs af sem
minna þekktu til. Geta má einn-
ig að einn fararstjórinn, Lovísa
Símonardóttir, var þarna þaul-
kunnug og kom upp úr dúrnum
að bóndi hennar er fæddur og
uppalinn í Fljótum. - Að Ketil-
ási komum við um kl. 4 og fannst
okkur sem sífellt erum í kaffi-
könnunni heima, sannarlega
vera komið að kaffitíma, enda
stóð ekki á þeim munaði, því
þangað var þegar kominn álit-
legur hópur eigulegra manna og
kvenna úr Fljótum sem tók
ferðamönnum tveim höndum og
bauð til notalegra húsakynna,
þar borð svignuðu undan alls-
konar bakkelsi. Var ekki ör-
grannt um að fólkið renndi hýr-
um augum að borðum þessum
og munu bæði Kvenfélag Sauð-
árkróks og Fljótakvenna hafa
lagt sinn skerf til munngátsins.
Var síðan sest að drykkju og
neytt hóflaust þeirra krása sem í
boði voru, en blessuðum konun-
um fannst þó ekki nóg að gert
með því að hressa upp á líkam-
ann, ef sálin yrði útundan, og
um þann þátt önnuðust konur úr
Fljótum ásamt bændum sínum
með söng, upplestri og dillandi
harmonikumúsik. Undir
skemmtiatriðum þeirra. mun
mörgum gestinum hafa komið til
hugar, að Fljótamenn ættu sína
lisamenn, engu síður en Krókur-
inn. Að endingu var stiginn dans
af miklu fjóri.
Ekki má skilja svo við þennan
þátt, að ei sé minnst á einn af
ferðafélögunum frá Króknum,
þvf hann bjargaði óneitanlega
heiðri ferðafólksins og byggðar
þess, en maðurinn sem átt er hér
við var Matthías Jónsson, hinn
ágæti kvæðamaður og vísnaunn-
andi, og án alls efa býsna góður
hagyrðingur sjálfur. ÖUum að
óvörum brá drengur sér upp á
sviðið og lét gamminn geysa um
víðlendur stökunnar, ýmist í
framsögn eða töfratónum. Var
honum ótæpt klappað lof í lófa
að lokum.
Að síðustu þakkaði Jónanna
Jónsdóttir kvenfélögunum allan
veittan beina og óskaði þeim vel
velfarnaðar í nútíð og framtíð.
Og að loknum kveðjum ásamt
árnaðaróskum hélt hópurinn
heimleiðis eftir vel heppnaða för
á sólríkum degi og gerðu bless-
aðir bílstjórarnir það ekki enda-
sleppt við okkur gamlingana og
létu sig lítið muna um að skila
hverjum og einum til síns heima
kl. 8.30 að kveldi.
Ég vil svo að síðustu tjá Kven-
félagi Sauðárkróks kærar þakkir
allra, sem nutu ferðarinnar,
Fljótakonum ásamt bændum
ágætar móttökur og síðast en
ekki síst fararstjórum og bíl-
stjórum fyrir frábæra umönnun
og leiðsögn.
Sauðárkróki 22.7.1982.
Fyrir hönd allra ferðafélaga,
Hólmfríður Jónasdóttir.
Feykir • 3