Feykir - 13.06.1990, Síða 2

2 FEYKIR 22/1990
■ RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
Þórhallur Ásmundsson ■ ÚTGEFANDI:
Feykir hf. ■ SKRIFSTOFA: Aöalgötu 2,
Sauöárkróki ■ PÓSTFANG: Pósthólf 4.
550 Sauðárkróki ■ SÍMI: 95-35757 95-
36703 ■ STJÓRN FEYKIS HF.: Jón F.
Hjartarson, Sr. Hjálmar Jónsson, Sæmundur
Hermannsson, Siguröur Ágústsson, og
Stefán Árnason ■ BLAÐAMENN:
Magnús Ólafsson A-Hún., Hólmfríöur
Bjarnadóttir V-Hún ■ AUGLÝSINGASTJÓRI:
Sólmundur Friöriksson ■ ÁSKRIFTARVERO:
90 krónur hvert tölublaö; í lausasölu
100 ■ ÚTGÁFUDAGUR: Miövikudagur ■
SETNING, UMBROTOG PRENTUN:SÁST
sf■ • Sauðárkróki. ■ Feykir á aðild að
Samtökum bæja- og héraðsfréttablaða.
Húseign til sölu
Til sölu er húseignin Hvassafell í
Hofsósi. Húsið hentar vel sem sumar-
bústaður og til annarra tímabundinna
nota.
Nánari upplýsingar á skrifstofutíma í
síma 95-35433 og á öðrum tímum hjá
Jóni Karlssyni í síma 95-35313.
Lífeyrissjóður stéttarfélaga í Skagafirði
Auglýsið í Feyki
Þakkir frá Byggðasafni
Skagfirðinga í Glaumbæ
Síðastliðið vor gaf Sam-
band skagfirskra kvenna
allan ágóða vinnuviku sinnar
til Byggðasafnsins, samtals
150 þúsund kr. Undirrituð
vill þakka konunum innilega
fyrir hönd safnsins.
Framundan eru miklar
tilfæringar á þess vegum,
m.a. er meiningin að færa
húsið frá Ási fram í
Glaumbæ í sumar. Þessir
peningar verða þó nýttir í
annað þ.e. að koma upp
góðum og öruggum sýningar-
skápum undir þann fatnað
sem safnið á. Það er vel við
hæfi að hugsað sé um
„Eftir að Itafa staðið í því í
tvígang að telja upp úr bátnum
hjá Jóni Drangeyjarjarli, er
ansi einkennilegt að það þyki
sjálfsagt að togari fari
fulllestaður af fólki hérna út á
fjörð. Eg býst við að mönnum
liefði fundist það einkennilegt
ef við hefðum talið upp úr
skipinu", sagði Bjöm Mikaels-
son yfirlögregluþjónn.
,,I mínum huga er þetta
alvarlegt mál. Það skiptir
engu máli þó að menn hafi
verið þarna á guðs vegum og
veðrið hafi verið gott. Slysin
varðveislu gamalla íslenskra
búninga við þetta tækifæri og
minnast um leið þeirrar
konu, sem oftast ber á góma
þegar talað er um kvenfélög í
Skagafirði.
Sigurlaug Gunnarsdóttir
hét hún og bjó í Ási í
Hegranesi ásamt manni
sínum Ólafi Sigurðssyni.
Hún vildi endurvekja áhuga
kvenna á að klæðast íslenska
faldbúningnum og kenndi
stúlkum hannyrðir og margt
fleira. Það var hún sem
kallaði til fundar í fyrsta
kvenfélaginu á landinu 1869,
og hún var sú sem stóð á bak
gera ekki boð á undansér og
það var enginn björgunar-
búnaður um borð fyrir svona
rnargt fólk. Og þó að Jesú
hafi gengið á vatninu eitt
sinn. þá gera menn hér það
ekki úti á miðjurn firði”,
sagði Björn.
Þess má geta að Jón
Eiríksson á Fagranesi fékk í
síðustu viku leyfi til fólks-
flutninga á bát sínum Nýja
Víkingi, eftir að hafa uppfyllt
þau skilyrði sem Siglinga-
málastofnun setti.
við hugmyndina um að reisa
kvennaskólahús í Ási. Sá
draumur varð þó ekki að
veruleika, hins vegar reistu
þau hjónin hús það er áður er
rninnst á (1883-6) og mun
það verða flutt fram að
Glaumbæ í sumar. I minningu
Sigurlaugar og þeirra heiðurs-
hjóna í Ási þakka ég öllum
hlutaðeigandi fyrir stuðninginn,
sem er safninu ómetanlegur
og sýnir svo ekki verður um
villst að í héraðinu er fullur
áhugi fyrir að byggðasafnið
vaxi og dafni.
Minjavörður.
Héraðsbókasafnið:
Jón Árni
ráðinn
Jón Árni Friðjónsson kennari í
Smiðsgerði hefurverið ráðinn
bókavörður við Héraðsbóka-
safn Skagfirðinga og forstöðu-
maður Safnahúss, frá 1. júní
að telja. Frá þessu var gengið
á stjórnarfundi safnsins
Sex umsækjendur voru um
starf bókavarðar. Frá sama
tíma mun Hjalti Pálsson
fyrrv. bókavörður taka við
starfi forstöðumanns Héraðs-
skjalasafn Skagfirðinga. Krist-
mundur Bjarnason fræði-
maður á Sjávarborg hefur
gengt því starfi til fjölda ára,
en lætur nú af störfum fyrir
aldurs sakir.
Yfirlögregluþjónn um sjómannamessu:
„Hefði þótt einkennilegt
ef við hefðum talið...”
í tilefni af 75 ára kosningaréttarafmæli kvenna
Þann 19. júní n.k. verða
liðin 75 ár frá því að íslenskar
konur fengu pólitísk réttindi
og skyldur til jafns við karla.
Árum sanran höfðu konur
innan Kvenréttindafélags Is-
lands, með Bríeti Bjarnhéðins-
dóttur í broddi fylkingar,
barist fyrir þessum sjálf-
sögðu mannréttindum. Állar
götur síðan hafa konur farið
ólíkar leiðir til að koma fram
þeim málum sem þær telja
brýnust og til hagsældar fyrir
land og þjóð. Allar eiga þó
þessar leiðir sameiginlegt að
virkja konur í nrótun þess
samfélags sem við byggjum,
bæði hvað varðar atvinnu-,
félags- og einkalíf okkar. I
öllum sveitum landsins eru
og hafa verið starfandi
kvenfélög og kvennahópar
ýtnis konar sem hafa lagt sitt
að mörkurn til hins íslenska
velferðarþjóðfélags og víst
er, að öll sú uppbygging sem
átt hefur sér stað á sviði
heilbrigðis- og félagsmála er
ekki síst kvenfélögunum að
þakka. Þess rná geta að fyrsta
kvenfélagið á íslandi er
einmitt stofnað hér í Skaga-
llrði, nánar tiltekið í Ási í
Rípurhreppi, árið 1869. En
þrátt fyrir þann áhuga og
atorku sem konur hafa sýnt
innan hinna ýmsu kvenfélaga
hefur þátttaka þeirra í
opinberri stjórnsýslu því
miður verið alltof dræm og
kemur þar margt til. Til
dærnis hefur konum þótt þær
eiga erfitt uppdráttar innan
hinna hefðbundnu karlstýrðu
stjórnmálaflokka, heimilis-
aðstæður hafa ekki leyft
þátttöku þeirra i pólitík og
konur hafa ekki treyst sér til
starfans. Meðal annars til að
hjálpa konum til að koniast
til áhrifa á þeirra eigin
forsendum hafa konur síðasta
áratuginn farið þá leið að
bjóða fram sérstaka kvenna-
lista bæði til sveitarstjórna og
til Alþingis og hefur sú leið
borið þónokkurn árangur
því konur verða æ rneira
áberandi á öllum sviðum
þjóðlífsins, þótt enn skorti
nrikið á að jafnrétti sé með
kynjunum í reynd.
Víst er að konur verða
sjálfar að leggja sigallar fram
til að ná frarn sjálfsögðum
rétti sínum, á sama hátt og
konurnar í Kvenréttindafélagi
Islands í upphafi aldarinnar.
Kvennasmiðja
ein leiðin
Þriðjudaginn 19. júní n.k.
kvennadaginn, ætla konur í
Skagafirði að stofna enn eitt
kvennafélagið — Kvenna-
srniðju. Kvennasmiðjan á að
þjóna sem menningar- og
fræðslumiðstöð kvenna í öllu
héraðinu og á að vera o.pin
fyrir öllum þeirn verkefnunr
sem konur (einstaklingar eða
hópar) eru að vinna að á
hverjum tíma. Sem dæmi um
starfsemi senr rúmast getur
innan Kvennasmiðjunnar er
kvenna/bama-ráðgjöf, leshring-
ir, skiptimarkaður, listsköpun
ýmis konar, aðstaða fyrir
kvennahópa, fyrirlestrar og
fræðslustarfsemi afýmsu tagi
svo eitthvað sé nefnt. Raunar
má segja að ekkert geti
takmarkað þessa starfsemi
nema eigin hugmyndaskortur
og framtaksleysi. Forsenda
þess að Kvennasmiðja geti
starfað eins og ætlað er. er
öruggt og hentugt húsnæði.
Ætlunin er að Kvennasmiðjan
taki húsnæði á leigu á
Sauðárkróki til að byrja með
en ef revnslan verður jafn góð
og vonast ertil, er markmiðið
að konur kaupi sér húsnæði
undir starfsemina.
Það skal ítrekað að
Kvennasmiðjan er opin öllum
konum í Skagafirði og
vonandi taka konur hug-
myndinni vel og verða með
frá upphafi.
Lokaorð
19. júní hefur verið minnst
frá árinu 1915, sem tímamóta í
lífi kvenna. Á stórafmæli sem
þessu er enn frekari ástæða til
að fagna saman og minnast
þeirra sem ruddu brautina.
Herdís Sæmundardóttir.