Feykir - 11.11.1992, Page 6

6 FEYKIR 39/1992
GRETTISSAGA S?r
Texti: Kristján J. Gunnarsson
Pétursson
17. Nú leið af nóttin. Kemur
Grettir þar snemraa. Voru þá til
reiðu graftólin. Fer bóndi með
honum til haugsins.
Grettir braut nú hauginn og
var að mikilvirkur, léttir eigi fyrr
en hann kemur að viðnum. Var
þá mjög áliðinn dagurinn. Síðan
reif hann upp viðuna. Auðunn
latti hann þá mjög að ganga í
hauginn.
Grettir bað hann geyrna f'estar
„en ég mun forvitnast um hvað
hér býr fyrir”.
Gekk Grettir þá í hauginn.
18. Leitast hann nú fyrir, hversu
háttað var. Hann fann hestbein
og síðan drap hann sér við
stólbrúðir og fann, að þar sat
maður á stóli. Þar var fé mikið í
gulli og sJfri borið saman.
Grettirtók fé þetta allt og bartil
festar. Og er hann gekk utareftir
hauginum, var gripið til hans
fast. Lét hann þá laust féð, en
réðst á mót þeim, og tókust þeir
þá á heldur óþyrmilega. Sótti
haugbúinn af kappi. Grettir fór
undan lengi og þar kemur, að
hann sér eigi muni duga að
hlífast við.
19. Kipptust þeir um lengi og
fóru ýmsir á kné, en svo lauk að
haugbúinn féll á bak aftur og
varð af því dynkur mikill. Þá
hljóp Auðunn frá festarhaldinu
og ætlaði, að Grettir mundi
dauður. Grettir brá nú sverðinu
Jökulsnaut og hjó á hálsinn á
haugbúanum, svo að tók af
höfuðið. Gekk hann síðan til
festar með féð og varð hann þá
að handstyrkja upp festina.
Hann hafði hnýtt fénu í snæri og
dró það upp síðan.
20. Grettir snýr nú heim til
bæjar. Þá varfólk allt undir borð
komið. Þorfinnur hvessti á
Gretti augun, og spurði, hvað
hann ætti svo nauðsynlegt, að
hann geymdi eigi hátta með
öðrum mönnum.
Grettir mælti: „Margt er
smátt, það er til ber á
síðkveldum”. Lagði hann þá
fram haugféð. Einn gripur varsá
er Grettir stóðu mest augu til.
Það er eitt sax, svo gott vopn að
aldrei kvaðst hann séð hafa
betra, það lét hann síðast fram.
Þorfinnur varð léttbrýnn við, er
hann sá saxið, því að það var
minjagripur þeirra og hafði
aldrei úr ætt gengið. Þorfinnur
tók við fénu og ámælti Gretti
ekki fyrir haugbrotið.
Rúnings- og ullarnámskeið I Fljótum
Búnaðarfólag Fljótahrcpps gekkst
sl. laugardag fyrir námskeiði í
rúningi og meðferð ullar.
Leiðbeinendur voru Guðmundur
Hallgrímsson bústjóri á Hvann-
eyri og Kristinn Arnþórsson
ullarmatsmaður. Námskeiðið
sem haldið var á bænum
Deplum var nokkuð vel sótt,
það sóttu 12 heimamenn.
Guðmundur bústjóri fjall-
aði um rúning fjárins og
sýndi aðferð sem hann hefur
notað við rúning í nokkur ár,
var hún nokkuð frábrugðin
þeirri sent bændur hafa
notað hingað til. Guðmundur
gerði sinni aðferð mjög góð
skil, sýndi nánast hvert
handtak frá því kindin var
lögð niður og þar til búið var
að klippa hana, og síðast en
ekki síst sýndi Guðmundur
hvernig ganga skal frá
reifinu.
Kristinn Arnþórsson gerði
grein fyrir mati á ull. I máli
hans kom fram að heppilegasti
rúningstími með tilliti til
ullargæða er á bilinu október
til nóvember eða áðuren féer
tekið á hús. Upp frá því rná
búast við að ullin versni jaft
og þétt og lökust sé sú sem
tekin af sem tvíreifi. Sýndi
Kristinn nokkursýnishornaf
þveginni ull í ýmsum gæða-
flokkum auk þess sem gott
tækifæri gafst til aðskoða þá
ull sem tekin var af á
staðnum.
Matrósaföt!
Óska eftir matrósafötum meö
stuttum buxum á tveggja ára
dreng. Upplýsingar I síma
35911. Á sama staö í
Túnahverfi fundust leöur-
hanskar.
FRÁ
SÁLARRANNSÓKNAR-
FÉLAGI SKAGAFJARÐAR
Þórhallur Guðmundsson miðill
verður með skyggnilýsingafund
í Safnahúsinu, Sauðárkróki
mánudaginn 16. nóv. kl. 20.30.
Stjórnin
Hólar í Hjaltadal er einn þeirra staða sem talinn er eiga marga
ónýtta möguleika hvað varðar uppbyggingu ferðamanna-
þjónustu.
Kvennalistakonur á Alþíngi:
Vilja að saga þjóðarinnar
verði nýtl I ferðaþjónusu
Lögð hefur verið fram á Alþingi
þingsályktunartillaga um hvemig
nýta megi sögu þjóðarinnar,
sögustaði, þjóðhætti, verkmenn-
ingu og bókmenntir til að cfla og
bæta ferðaþjónustu hér innan-
lands. Biskupsstólarnir Hólar og
Skálholt em sérstaklcga nefndir i
greinagerð með tillögunni, sem
dæmi um staði nteð mikla sögu en
ónýtta möguleika.
Það eru fimm þingmenn
kvennalistans sem standa að
tillögugerðinni: Kristín Ásgeirs-
dóttir, Kristin Einarsdóttir,
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir,
Jóna Valgerður Kristjánsdóttir
og Anna Olafsdóttir Björnsson.
Fela þær Alþingi að skipa nefnd
sagnfræðinga, fomleifafræðinga,
þjóðháttarfræðinga, íslenskufræð-
inga og fólks úrferðaþjónustu til
að setja fram hugniyndir um
tenginu ferðaþjónustunnar við
áðurgreind atriði.
Nýir staðir jafna
umíerðina um landið
I greinargerð segir, að undan-
farna áratugi liafi náttúra
Islands ráðið ríkjum við kynn-
ingu á landinu og áherslan þá
einkum verið á óbyggðir
landsins. Landið hafi þó upp á
margt fleira að bjóða, bæði tengt
fortíð og nútíð, en þeir
möguleikar séu að mestu
ónýttir. Þannig mætti skapa
nýja ferðamannastaði og jafna
umferðina um landið.
Islendingar eigi merka sögu.
Hér hafi orðið til sérstakt
samfélag i kjölfar víkingaferða á
miðöldum er fæddi af sér
heimsbókmenntir sem ekki eiga
sinn líka í veröldinni. Þærsvo og
tungumálið megi nýta í ferða-
þjónustu i mun ríkara mæli en
gert er, með sumarnámskeiðum,
ferðuni á söguslóðir o.sv.frv.
Hér á landi sé t.d. ekkert
víkingasafn eða safn sem gerir
sér verulegan mat úr sögu
þjóðarinnar. Flest söfn landsins,
þótt merkileg séu, eru afar
gamaldags, að mati flutnings-
manna, þau þarfnist endur-
skipulagningar og aukinnar
kynningarstarfsemi svo þau geti
gefið þá mynd af sögu og
verkmenningu þjóðarinnar sem
þeim er ætluð.
Vilja að bæjarhúsin
verði grafin upp
„Margir helstu sögustaðir lands-
ins hafa ekki uppá neitt að bjóða
sem tengist sögunni, ekki svo
mikið sem reglubundna leiðsögn
um staðinn. Má þar nefna
Skálholt og Hóla í Hjaltadal, en
þar væri tilvalið að hefja
uppgröft bæjarhúsanna og væri
það margra ára verk sem eflaust
drægi til sín fjölda ferðamanna.
Á gömlu biskupsstólunum mætti
hafa stöðuga kynningu á
biskupasögum, umræður um
trúmál og kirkju o. fl. Staðirsem
koma við sögu í Sturlungu, gefa
kost á ferðum og sviðsetnigu
þeirra miklu atburða í leikformi.
I Reykholti ætti að vera stöðug
kynning á verkum Snorra
Sturlusonar og bókmenntanám-
skeið í norrænum lornbók-
menntum.
Sjávarútvegur að fornu og
nýju, fjörurnar og nýting þeirra,
mataræði Islendinga gegnum
aldir, gömul verkmenning, heim-
sókn á sveitabæi, kynning á
íslenskum húsdýrum og búskap,
minjagripagerð, þjóðsagnaheimur
okkar o.fl. Hugmyndirnar eru
óþrjótandi og möguleikarnir
margir, en þeim þarf að safna
saman, setja í forgangsröð og
gera áætlun urn uppbyggingu
ferðaþjónustu sem tekur mið af
sögu landsins.
ÍBÚÐ TIL LEIGU!
TVEGGJA HERBERGJA ÍBÚÐ TIL
LEIGU. UPPLÝSINGAR í SÍMA 35688
Á KVÖLDIN