Feykir - 15.09.1993, Blaðsíða 4

4FEYKIR 31/1993
Heldri borgar bæjarins
gera sér dagamun
September, besti mánuóur
sumarsins! Þettahjómar
svolítiö öfugsnúið en svona
er þetta samt. Það haföi
staðið til í allt sumar aó þrír
af h(eldri) borgurum Sauð-
árkróks brygðu sér í smá-
feróalag. Af því varð þó
ekki fyrr en núna í sumar-
aukanum, nánar til tekið
síóasta fimmtudag. Þaó var
Þorvaldur Þorvaldsson
fyrrverandi kaupmaður
sem var ökumaðurinn í
þessari ferð, en Þorvaldur
lætur sig ekki muna um að
taka svona smá rispur ann-
aö slagið. Til aö mynda á
dögunum þegar hann varó
áttræöur, 5. september, lét
hann sig ekki muna um aó
aka austur í sýslur, en seg-
ist reyndar hafa fengið til
liðs viö sig sonarson sinn,
lögreglumanninn og öku-
kennarann Birgi, til að sjá
um þetta færi allt löglega
ífam og einnig hafí hann
séð um bróóurpartinn af
akstrinum.
Upp úr hádeginu á fimmtudag
voru þau mætt vió Sauðárkróks-
kirkju aó leggja upp í ferðina:
Þorvaldur, Eyþór Stefánsson tón-
skáld og frú Minna Bang. Það
hefur lítió borið á Eyþóri Stefáns-
syni heiðursborgara Sauðárkróks
síðustu misserin og árin, enda
hann orðinn háaldraður, 92ja ára
og heilsan farin að bila. Ferðin
var m.a. farin til að sýna honum
bæinn og næsta umhverfi. Það er
ekki langt síðan að Eyþór sást á
morgungöngu nær daglega um
Gamla bæinn, tignarlegur í fasi
eins og hann var jafnan, og þótt
gönguferðimar hafi verið aflagð-
ar heldur hann enn merkilega vel
sinni reisn.
Sama númerið og
1935
Þorvaldur benti mér á að svo
skemmtilega vildi til að sama bíl-
númer væri enn á sínum bíl og
hafði verið 1935 þegar hann fór
með Ola Bang fyrrverandi apó-
tekara á Króknum til Akureyrar
að ná í Minnu konu sína í fyrsta
skiptið sem hún kom til landsins,
með Drottningunni eins og hún
var gjaman kölluðuð, skemmti-
ferðaskipið Dronning Alex-
andrine.
, J>á var það reyndar SK-40, en
ekki K-40 eins og það er í dag.
Þetta var 2. júlí 1935 og ég man
það vel þegar við ókum niður að
Akureyrarhöfh að þá stóð Minna
á dekki og veifaði til okkar, stór-
glæsileg stúlka aðeins 21 árs. í
bakaleiðinni lentum við í þoku og
dimmviðri í Giljareitunum og þá
varð Minna hrædd, sagðist aldrei
hafa kynnst jafnslæmum bílvegi
og var náttúrlega óvön þessum
gjörbreyttu aðstæðum ffá jafn-
sléttunni á Jótlandi“.
Svona minntist Þorvaldur
ferðalagsins 1935 og hann lagði
líka nokkur orð í belg varðandi
bílferðina í síðustu viku.
„Eg var að ferðast þama með
vinum mínum, Eyþóri Stefáns-
syni tónskáldi og frú Minnu
Bang. Þetta fólk hef ég þekkt
lengi og aldrei fallið neinn skuggi
á okkar vináttu. Við Eyþór störf-
uðum saman í um 40 ár, í
kirkjukómum, karlakómum og í
fyrstu lúðrasveitinni sem stofhuð
var héma á Króknum. Síðan hafði
Eyþór það meira að segja af að
koma mér tvisvar á leiksviðið, og
þá í sambandi við söng og hljóð-
færaleik. I annað skiptið var það
þýskt veik, Alt Heidelberg, geysi-
mikið stykki, og til maiks um vin-
sældir þess þá fylltum við Bíóið á
Siglufirði a.m.k. fjómm sinnum
þegar við fómm í leikferð þang-
að.
Endað í veilsu hjá
Minnu Bang
Minnu hef ég þckk alveg síð-
an hún kom hingað. Hún hefur
tekið mikinn þátt í félagsstarfi
héma í bænum, verið t.d. lengi í
sóknamefnd. Við hjónin bjugg-
um í nokkur ár í Blöndalshúsinu í
næsta nágrenni við þau Óla og
Minnu. Eg þekkti Óla vel, keyrði
honum mikið héma áður og það
kom meira að segja fyrir að ég
lánaði honum bíl.
I þessu ferðalagi okkar núna
vomm við ásátt um að skreppa
hringinn í Hegranesinu og láta
það duga fyrir utan bæinn. A leió-
inni um Nesið var mikið rætt um
huldufólk og hvort það væri álfa-
byggð í klettóttu og sérstæðu
landslaginu í Hegranesinu. Það
var fallegt veður og útsýni gott,
Blönduósingar ungir og gamlir tóku aideilis höndum saman á dögunum þegar þeir þöktu
gamla malarvöliinn og breytt í grasvöll. Verkið hófst á iaugardag um næstsíðustu helgi og
því lauk sl. miðvikudagskvöld. Rúmlega 50 manns voru samankomnir við þökulögnina þegar
Sigurður Kr. Jónsson smellti þessum myndum.
Þorvaldur Þorvaldsson, Eyþór Stefánsson og Minna Bang við
Sauðárkrókskirkju. Það á vel við, sérstaklega er það starf Eyþórs
sem tengst hefur kirkjunni en hann var þar organisti og
stjómandi kirkjukórsins.
og þama sáum við út um allt hér-
aðið og út á fjörðinn, þar sem eyj-
amar og Þórðarhöfði skörtuðu
sínu fegursta.
Síðan ókum við í bæinn og
skoðuðum nýju hverfin og
undruðumst hve rnörg ný hús
hafa risið í nýja hverfinu við
Túnahverfið í sumar. Svo litum
við upp í kirkjugarð og vitjuðum
ættingja og vina þar. Skoðuðum
síðan framkvæmdir við Kirkju-
stíginn og fleira héma í gamla
bænum. Síðan endaði ferðalagið
með veislu hjá frú Minnu Bang“,
sagði Þorvaldur fyrrverandi kaup-
maður aó endingu.
Því má svo bæta við að Eyþór
segir að það hafi nú verið mikið
affek að koma Þorvaldi á sviðið í
Alt Heidelberg 1938, heldur hafi
einnig verið þama með presturinn
okkar þáverandi séra Helgi Kon-
ráðsson, og í fjölmörgum öðmm
leiksýningum sem Eyþór stjóm-
aði, má meðal annars nefna með-
al leikenda, Siguið sýslumann og
Magnús sem var læknir á Hofsósi
á fyrstu áratugum aldarinnar.
Þeir létu ekki sitt eftir liggja við verkið, Ófeigur Gestsson bæjar-
stjóri og Guðbjartur Gunnarsson ráðunautur og formaður ffarn-
kvæmdanefndar við gerð íþróttasvæðisins á Blönduósi, en fyrir
liggur áætlun um uppbyggingu þess á næstu árum.