Feykir - 07.04.1999, Síða 4

4 FEYKIR 12/1999
Það er vor í lofti hjá okkur
„Það er vor í lofti í hugum
okkar framsóknarmanna”,
sagði kunnur borgari á Krókn-
um eitt sinn í aðdraganda kosn-
inga. Þannig er það stundum
þegar að kosningar nálgast, þá
er eins og fiðringur fari um
marga, sem finnst þetta mjög
spennandi og skemmtilegur
tími, aðrir kæra sig kollótta og
þykir lítt til þessa koma. Til er
fólk fram til dala, er fagnar því
þó yfirleitt að fá gesti, sem tel-
ur eina kostinn við kosningam-
ar þann að þá sé mokað heim
að hveijum bæ, svo að allir geti
nú notið þessa „dásamlega”
réttar, að fá að velja sína fulltrúa
til þjóðarsamkundunnar á fjög-
urra ára fresti.
Þegar menn em að riíja upp
kosningarbaráttuna fyrir þessar
og þessar kosningamar, þá er
því gjaman haldið tfam að þetta
hafi nú allt verið mikfu
skemmtilegra héma áður fyrir.
Gömlu þingmennimir og ffam-
bjóðendumir hafi verið miklu
skemmtilegri en þeir sem
flokkamir bjóða upp á núna.
Og nefnd em nöfn eins og
Bjöm Pálsson á Löngumýri,
Jón Pálmason á Akri, Olafur
Jóhannesson, Jón Þorsteinsson,
Gunnar Jóhannsson, Skúli
Guðmundsson á Laugarbakka,
Gunnar í Glaumbæ og fleiri og
fleiri. Og enn meiga kjósendur
á Norðvesturlandi sjá á eftir
mönnum sem settu sinn svip á
kosningabaráttuna. Nú verða
þeir ekki lengur í framboði
Stefán Guðmundsson og Ragn-
ar Amalds, en það sópaði svo
sannarlega að báðum þessum
mönnum, sem létu að þing-
mennsku nú á dögunum.
Svo em aðrir þingmenn sem
ekki þóttu beint teljast til
skemtikrafta og stundum urðu
fyrir nokkm aðkasti andstæð-
inga sinna. Þeir nutu ekki held-
ur teljandi lýðhylli meðal íbúa
kjördæmisins meðan þeirra
naut við, en fólk hefur síðan
með tíð og tíma áttað sig á að
þeir vom engu að síður braut-
riðjendur á sínu sviði, og eiga
ekkert síður þakkir skildar fyr-
ir sín störf, en hinir sem gjaman
var hampað meira. Nefna má
góðan fulltrúa þessa hóps
Eyjólf Konráð Jónsson fyrrver-
andi alþingismann, sem lést
fyrir nokkmm ámm.
Eyjólfúr Konráð varð stund-
um fyrir nokkuð hörðum árás-
um andstæðinga sinna og brást
stundum harkalega til vamar
þegar hann taldi þess nauðsyn.
Ógleymanlegt er þegar hann
hótaði því að skera hrútinn þeg-
ar slagurinn stóð um sláturleyf-
ið hjá Slátursamlagi Skagfirð-
inga. Fyrir næstu kosningar þar
á eftir var hann síðan kallaður
„fijálshyggjuhrúturinn” af ein-
hveijum andstæðing sínum. En
Eyjólfur Konráð lét til sín taka
á ýmsum sviðum. Hann var til
að mynda einn skeleggasti bar-
áttumaðurinn fyrir auknum
veiðiréttindum Islendinga á
hafsvæðunum kringum landið,
brautriðjandi á því sviði.
Fram til þessa hefur kjör-
dæmaskipan á Islandi boðið
upp á þann sjálfsagða rétt að
kjósendur hafi greiðan aðgang
að þingmönnum og frambjóð-
endum hvers flokks og jafn-
framt hafa þingmenn átt þann
kost að geta ræktað samband
sitt við umbjóðendur sína. - Að
vísu em mjög skiptar skoðanir
á því að hve mildu leyti ein-
stakir þingmenn hafi lagt sig
eftir því. - En núna eftir þessar
alþingiskosningar, 8. maí nk„
verður þama breyting á. Þetta
em síðustu kosningamar sem
kosið verður eftir samkvæmt
þeirri breytingu sem átti sé stað
á kjördæmunum um miðja öld-
ina. I hönd fer breyting á kjör-
Undir Borginni
ísland er landið, landið eina
ísland er landið - það er
okkur öllum ljóst sem byggj-
um þetta kalda en yndislega
land. Þetta er landið sem á okk-
ur og við teljum okkur sömu-
leiðis eiga það - eða hvað? Jú,
sennilega eigum við það enn-
þá. Það hefur ekki enn verið
flutt á markað og selt hæst-
bjóðanda, ekki að minnsta
kosti fyrir opnum tjöldum. Við
skulum því reyna að halda í þá
skilgreiningu að við séum eig-
endur landsins, að það heyri
okkur til með fjöllum og foss-
um, hafi og hálendi. Hvernig er
það annars að tilheyra þessari
litlu stórþjóð noður við
Dumbshaf, að hrærast í þessu
litla stórþjóðfélagi norður-
hjarans og búa við þetta sígilda
stolt sem fylgir því að vera af
svo sérstökum stofni? Það
hljóta að vera jákvæð svör við
slíkum spumingum. Konumar
versla í Dublin og Edinborg
tvisvar eða þrisvar á ári og
karlamir þéna á fullu.
Reyndar em sumar konum-
ar famar að yfirþéna karlana
sína og þeir meta það sumir
ekki til fulls. Þar kemur þessi
fortíðarfreka karlremba til
skjalanna og byrgir fyrir rétta
sjón. En karlremban er að
sjatna og síga í öllum þjóðfé-
lagsstéttum, því kvenremban
fer vaxandi og það er framtíð-
arfrekur skolli. ísland er samt
landið - það er ekkert vafamál.
Ef landkostir væm slæmir
myndu engir flýja hingað til að
eiga hér heima. Við getum ver-
ið stolt af því að hér vilja flótta-
menn búa, jafnvel fólk sem
vant er að lifa við hitabeltisað-
stæður vill koma og búa á Is-
landi. Það veit að hér er gott að
vera.
Af þessum ástæðum er
hægt að hafa flóttamanna-inn-
flutning sem nokkurskonar
hagstjómartæki. Þegar Islend-
ingar á landsbyggðinni vilja af
fijálslyndum ástæðum flytja
sig á annan stað á landinu, til
dæmis á suðvesturhomið, þá er
lafhægt að fylla í skörðin með
flóttamönnum. Til að fyrir-
byggja misskilning verða
menn að sjálfsögðu að skilja að
þeir sem flytja úr dreifðum
byggðum til suðvesturhomsins
em ekki flóttamenn, þeir em
íslendingar sem em að nýta sér
eðlilegt flutningafrelsi. Það
skiptir engu þó allt þetta fólk
sem er að yfirgefa sína gömlu
lífsvistar-reiti sé að fara á sama
landshomið, það er samt ekki
flóttafólk og það má aldrei
skilgreina það sem slíkt.
Flóttafólk er fólk sem kem-
ur inn í landið, stundum í stór-
hópum, það er tekið á móti því
af háttsettum embættismönn-
um, það fær húsnæði og vinnu
upp í hendumar, ráðherra kem-
ur og heldur upp á jólin með
því en forseti lýðveldisins lítur
inn í kaffi. Á þessu sjá allir að
Islendingar em ekki neinir
flóttamenn þó þeir séu eitthvað
að færa sig milli landshluta, því
að í fyrsta lagi stendur þeim
ekki til boða nein flóttamanna-
þjónusta og í öðm lagi vekur
það enga eftirtekt í útlöndum
þó eitthvað rót sé á þeim. Hin-
ir sönnu flóttamenn em þeir
sem koma að utan og fyrir
sveitarstjómir á landsbyggð-
inni em þeir tvíelleftir í það
minnsta móti hveijum einföld-
um íslendingi. Það er rétt hjá
ráðherrunum og yfirboðumm
dæmaskipan sem er miklu rót-
tækari en þekkst hefur hingað
til.
Fyrir þar næstu kosningar
verður sem sagt gengin í gildi
brey ting sem átt hefur sér stað í
hinu íslenska fyrirtækja- og
efnahagslífi á undanfömum
áram. Það em þessar stóm
sameiningar, sem einnig hafa
verið innleiddar hjá sveitarfé-
lögunum, við mismiklar vin-
sældir fólks, og nú er komið að
því að steypa kjördæmunum
saman í risastórar einingar.
Spumingin stendur um það
hvort kjördæminu verði sex
eða sjö, líklegast þykir að þau
verði sex að tölu. Svokölluð
þeirra, ráðuneytísstjómnum, að
Islendingar þurfa á nýju blóði
að halda, einkum úti á lands-
byggðinni - þar hefur blóðtak-
an undanfarin ár verið hvað til-
finnanlegust af einhverjum
undarlegum ástæðum. Hér á
Skagaströnd var einhver að
reyna að skilgreina vandann og
niðurstaðan var sett í stöku að
hætti Halldórs Blöndals, en
trúlega þó öfugt við þá fram-
setningu sem hann hefði haft:
„ Ut um landið lífiðfer
að líta stöðu bága,
því að stjómarstefnan er
stórvandrœða-plága! ”
En þetta bjargast allt ef við
fáum nógu marga flóttamenn
inn í landið, því nú er svo kom-
Noðvestur- og Norðausturkör-
dæmi verði útkoman en ekki sú
að Norðurland verði eitt kjör-
dæmi. Þá yrði Skagatjörður og
Húnavatnssýslur með Vestur-
landi og Vestijörðum en Siglu-
ijörður í Norðaustukjördæmi
sem ná mundi austur um allt til
Homaijarðar. Allir sjá í hendi
sér hvemig þingmönnum muni
ganga að rækta samband við
kjósendur sína í svo risastóram
kördæmum, og ætli verði ekki
líka talsverð breyting á kosn-
ingabaráttunni þegar þar að
kemur. - Þá fer fólk væntanlega
réttilega að benda á að hlutim-
ir hafi nú verið ólfkt skemmti-
legri hér íyrmm. Krókur.
ið að fyrir þá em nú lofsöngv-
ar stjómarráðsins spilaðir hátt
og hátíðlega með Höllustaða-
takti, enda em þeir leiddir í
þann sannleika landsmönnum
framar nú um stundir, að Island
sé landið, landið eina!
Ég bið alla íbúa Norðurlands
vestra að losa sig við fordóma
gagnvart Islendingum af öðm
þjóðemi. Það er alþjóðahyggjan
sem á að ráða og The New
World Order - eða er ekki svo?
Eða viljum við kannski vera
Islendingar með hugsjónir
feðra og mæðra gagnvart landi
og þjóð? Það skyldi þó aldrei
vera að við séum enn svo for-
pokuð, miðað við alþjóðalega
staðla og endalausa Bmssell-
innrætingu í Ingimarsstíl!
Rúnar Kristjánsson.