Feykir - 01.11.2007, Blaðsíða 9

41/2007 Feykir 9
Þröstur og Ragnheiður bændur i Birkihlið.
Heimsókn til Ragnheiðar og Þrastar í Birkihlíð
Mjattaþjónn
þarfaþjónn
Fyrr á þessu ári var nýtt fjós á bænum Birkihlíð tekió
í notkun. Það hafði staðið til um tíma að útsendari
Feykis heimsækti hjónin á bænum, þau Ragnheiði Láru
Brynjólfsdóttur og Þröst Erlingsson og forvitnaðist um
þessa nýju byggingu. Þau tóku við búskap á jörðinni
árið 1999 af móður og fósturföður Þrastar.
Auk þess að reka kúabú hafa Þetta fjós var svona hefðbundið
þau verið með um 150 fjár á
fóðrum.
Fyrsta spurningin til þeirra
var, hvers vegna fjósbygging?
„Þegar við tókum hér við var fjós
sem rúmaði 29 kýr og dálítið af
geldneytum. Fjósið var í raun
óhentugt enda búið að stækka
það oft með því að byggja við það.
básafjós með rörmjaltakerfi.
Við fórum fljótlega að hugleiða
að byggja nýtt eða að breyta því
gamla. En það var alveg sama
hvernig við veltum fýrir okkur
möguleikum á að nýta gamla
fjósið áfram með breytingum,
við fundum aldrei leið sem okkur
fannst ganga upp. Það var svo
27. apríl í fýrra sem byrjað var
að grafa fýrir þessari byggingu og
smíðavinna hófst síðan 5. maí”
segir Þröstur.
„Upphaflega áætlunin var
að flytja í fjósið á haustdögum
síðasta árs” segir Ragnheiður.
„Við vorum búin að fjölga
kúnum talsvert mikið og voru
þær orðnar 64 þegar mest var og
þurftum við því að mjólka þær
í tveimur hópum í fýrrasumar
og vorum við þá fjórtán tíma
samanlagt í fjósi á sólarhring11.
En hvað var gert þegar ljóst varð
að ekki yrði flutt í nýja fjósið á
síðasta ári og helmingi fleiri kýr
en fjósið tók?
„Við fórum að líta í kringum
okkur þegar útséð var að við
myndurn ekki flytja í fjósið og
vorum við svo heppin að fá fjósið
hjá Sigfúsi bónda í Stóru-Gröf og
erum við honum mjög þakklát
fýrir það. Hann var þá nýlega
hættur í mjólkurframleiðslu
en allur búnaður í fjósinu fyrir
hendi. Þetta var í raun einstakt
lán fýrir okkur en veturinn var
þó erfiður að þurfa að mjólka
kýr á tveimur stöðum og vera
svo með bygginguna í gangi líka
en í nóvember. Við fengum við
okkur síðan mann sem var með
okkur í fjósinu hér í Birkihlíð.
I lok janúar fengum við
Trésmíðafýrirtækið Spýtuna frá
fsafirði sem kom og reisti húsið
og klæddi með yleiningum,
setti upp efri hæðina og einnig
básadýnur. Allt þetta hafðist á
tuttugu og sjö vinnudögum.
Eftir þetta höfðum við tvo til
þrjá menn í vinnu fyrir utan
rafmagn og pípulagnir. Um
klukkan 22:30 að kvöldi 15. maí
fluttum við síðan kýrnar úr öðru
fjósinu og byrjað var að mjólka
næsta morgun. Kýrnar úr Stóru
Grafar fjósinu komu síðan eftir
morgunmjaltir þann sama dag.
Það var að sjálfsögðu langþráður
draumur að taka þetta mannvirki
í notkun. Nú vantar okkur bara
fleiri kýr en þær liggja ekki á
lausu núna” sagði Ragnheiður.
Húsið kemur frá Límtré-
Vírnet og eru svokallaðar
yleiningar í lofti og veggjum en
stærðin á byggingunni er 50x25.
Allur mjaltabúnaður og flórgoði
er frá Lely, innréttingarnar eru
frá Landstólpa nema básamottur
sem eru frá Vélaval. Tengill
sá um raflagnir og JG sá urn
pípulagnir. Það má segja að þetta
sé hefðbundið fjós þar sem í er
mjaltaþjónn og öllu fóðri ekið í
skepnurnar.
En nú spyr ég hjónin hvað
svona uppbygging kosti?
„Þetta losar hundrað milljónir
fýrir utan eigin vinnu sem er
gríðarleg. Það er vissulega há
upphæð en við teljum okkur vera
með góða aðstöðu og útbúna
þannig að við erum ánægð. Það
eru 89 legubásar öðrum megin
við fóðurganginn og 40 hinum
megin en einnig eru þar sex
stíur fýrir kálfa og geldneyti. Það
er möguleiki á að bæta öðrum
mjaltaþjóni við án þess að breyta
í raun nokkru. Við gerðum loft
hérna yfir aðstöðurýminu þar sem
er skrifstofuaðstaða og sést mjög
vel yfir allt fjósið. Svo keyptum
við flórgoða frá Lely sem gengur
undir nafninu Snjóbert á þessu
heimili, sem er alveg snilldar
verkfæri. Þú stillir bara hvað þú
vilt láta hann skafa flórana oft
yfir sólarhringinn og svo það sem
kannski er stærsti kosturinn að
ef hann rekst í t.d. í fót á kú eða
jafnvel nýfæddan kálf þá stoppar
hann eftir þrjár tilraunir. Þannig
er engin hætta á að hann meiði
skepnurnar.
En þetta hefur gengið vel.
Kýrnar voru rnjög fljótar að læra
á mjaltaþjóninn og fóðurgjöfina,
nokkuð sem við höfðum kviðið
svolítið fýrir að tæki e.t.v. langan
tíma, það eru helst elstu kýrnar
sem þarf að passa uppá. En þetta
er auðvitað gríðarleg fjárfesting
því áður vorum við búin að kaupa
200 þúsund lítra mjólkurkvóta.
Þannig að það er eins gott fýrir
okkur að ekki verði farið að hræra
mikið í því framleiðslukerfi sem
við búum við í dag”.
„Við erurn mjög ánægð að
vera búin að koma þessu upp og
hafa farið út í að kaupa mjalta-
þjóninn. Mér finnst hann ekki
dýr miðað við þá gríðarlegu
vinnu sem hann sparar. Hann
er í rauninni grundvöllurinn
fyrir að kúabændur séu ekki
alveg niðurnjörvaðir á búunurn
heldur getið aðeins litið upp úr
vinnunni eins og annað fólk”
sagði Þröstur að lokum.
ÖÞ.
Flórgoðinn er snilldar verkfæri og sparar mörg handtökin.
í tengslum við Landbúnaðarsýninguna i sumar gafst gestum kostur á að skoða fjósið i Birkihlið. Myndir ÖÞ: