Ingjaldur - 27.11.1932, Blaðsíða 7

INGJALDUR
7
verðl eftir mati aíðar um 2700
krónur.
2. og hvort hann hafðl ástæðu
til að œtla aö aísal þetta væri
gert í sviksamlegum tilgangi og
gerði sér það 1 hugarlund.
Um fyrra atriöið tekur réttur-
Inn fram að skýrsla ákærða um
þetta er að ýmsu leyti ósennileg
og tortryggileg. Htnn hefur
haldið fram að blfrelðin hafi að
sínum dómi verið að eins 4500
kr. viröi og ab fá Vs »f þe»sarl
upphæð með hæstaréttardómnum,
þ. e. a. 8. nánar aöspuröur að
hann hefði talið iíkurnar 1 á
móti 2 að málið ynniat. Nú hefur
hann kannast við að hafa eftir
frásögn Carlssons vitaö um að
hann ætti að greiða seljanda
biireiðinnar um 2500 krónur og
auk þess skuldbatt hann sig til
að borga Ól. Auðunssyni 1500
kr. og skuid fyrir bensin um
100 kr. eða ails 4100 kr. ef
Carlsson ynni málið og hann
yrðiíigandi réttlndanna yfir oif-
reiöinni. En tapaði Carlsson
hinsvegar málinu taldi hann geta
komið til mála að borgal500kr.
til Ól. Auðunssonar og um 100
kr. vegna bensinsins. Meö öðr-
um orðum hann hætti eftir þess-
ari frásðgn sinni 1600 kr. móti
því að græða 400 kr. enda þótt
hann telcH Ukurnar fyrlr gróðan-
um að eins vera 1 á móti 2.
Til þess að skýra þetta
nokkuð tók ákærði fram að
hann hefðt talið bifreiðina meira
virðl fyrir sig í atvinnuskyni.
þrátt fyrir þetta verður að teija
svo mikiar líkur fyrir því að Helgi
Benónýsson hafi elnnig yflrleitt
álitið bifreiðina meira virði, en
hann fullyrðir, að rétturinn hijóti
að byggja á því.
Enda styður matið, er selnna
var framkvæmt þetta, og einnig til-
boð hans í réttinum 26. nóv. 1931
þrem vikum eftir að hann var
orðinn eigandi að réttinum til
bifrciðarinnar um — að láta þau
af hendi fyrir 1800 kr. Jafnvel
þá,, eftir gjaidþrot meðákærðs
Carlssons, virðist hann telja
bifrelðina um 5900 kr. virði
fyrir sig.
það verður samkvæmt þesau
að Iíta svo á að Heiga Benónýa-
syni hafl verið það fullljóst að
salan á bifreiðarréttindunum af
Oarlssons hálfu fyrir einar 100
krónur var mjög einkennileg og
ekki síður þar aem Carlsson ekki
einu sinni fékk þessar 100 kr.
útborgaðar heldur voru þær
teknar upp í skuid. En þá kemur
til álíta hvort telja megi nægi-
lega sannað að ákærði hafl vitað
um hinn sviksamlega tllgang
CarUsons og því vitandi vits
hjálpað honum við framkvæmd
hans. Ákærðl hefur eindregið
neitað að hafa haft nokkuð alíkt
fyrir augum og einnig haldlö
fram aö hafa ekki vitað um að
S'g. Gunnarsson og aðrir sem
skrlfuðu á bifreiðarvlxilinn fyrir
CarUson gætu tapað á afsali
Carissons til sín. Taldi að sinni
sögn að „þær ábyrgðlr væru úr
sögunni".
þaö er að réttarins áliti ekki
'íkiegt að Helga Benónýssyni hafi
veriö ókunnugt 20. ágúst f. á. um
að víxill sá er þeir Sig. Gunnars-
son o. fl. höfðu skrifað á fyrir
Carlsson, væri ógreiddur að meira
eða minna leyti, og að þeir hefðu
því persönulegra hagsmuna að
gæta gagnvart Carlsson, og einkum
þeirra að‘ bifreiðin færi ekki úr
höndum Carlsscns, ef hann ynn
málið í hæstarótti, þar sem Helga
samkvæmt yfirlýsingu hans sjálfs
var vel kunnugt að Carlsson var
alveg eignalaus. í fyrsta lagi iýsti
Helgi Benónýsson yfir i réttarhaldi
3. des. f. á. að sér hefði verið
kunnugt um það þegar hann gerði
kaupin við Carlsson að Sig.
Gunnarsson o. fl. hefðu gengið í
ábyrgð fyrir Carlsson út af bifr.
kaup., en hvorki vita né hafa vitáð
hvað mikið var borgaö upp í þetta
og kom ekki meö hinn framburðinni
fyr en við lok rannsóknarinnar 4.
júní þ. á. t öðru lagi gat hann,
sem þekti vel til slikra bifreiða-
kaupa eins og hann heflr sjálfur
borið i réttinum, og verðmæti
bifreiða, tæplega ímyndað sér að
jafn eignalítill maður og hann
vissi að Carlsson var, hefði greitt
eins mlkið af bifreiÖarverðinu eins
og eftirstöðvar kaupverðsins báru
vott um. Loks var honum kunnugt
um innsetningargerðina enda þótt
ósannað sé gegn mótmælum hans
að hann hafl lesið hana, eins og
Helgi Benediktsson hefir boiið i
róttinum, Enda þött aÖ eftir þessu
verði að álita að Helga Benónýs-
syni hafi hlotið að þykja einkenni-
legt að Carlsson skyldi fús sð
afsala honum réttindi sin til
bifi eiöarinnar fyrir sama sem
ekkert og enda þótt miklar likur
sé fyrii því að hann hafi vitað í
hverjum tilgangi þetta var gert
verður þó ekki gegn eindreginni
neitun hans álitiö að hann hafi
gert sór þetta ljóst og því síöui
að það hafi verið samantekin ráð
þeirra Carlssons að svíkja skuld-
heimtumenn Carlssons með þessu.
Veröur fremur aö áifta að einungis
gróðavon hafi komið honum til að
semja við Carlsson á þann hátt,
er hann geiði, enda þótt hann
sjálfur eins og áður er sagt geri
ófullnæ^jandi grein fyrir þvf,
g Samkvæmt þessu ber að sýkna
ákærðan, Helga Benónýsson af
kærum réttvísinnar í máli þessu.
Um hlutdeild ákærða Helga
Benediktssonar í sviksamlegum
veiknaði Carissons er ekki annað
upplýst er, að hann hafi samið
afsalið frá honum til Helga Benónýs
sonar eftir beiðni Carlssons, sem
gaf honum upp hvaÖ hann vildi
láta standa í þvi. Hinsvegar hefur
ákærði Jcannast viö að álit sitt um
efnahdg Carlssons hafi verið það
þegar hann samdi afsaliö, að
Carlsson mundi eiga lítiö annað
en skuldir og líka hefur hann
viðurkent að sér hafi verið kunnugt
um að Sig. Gunnarsson o. fl.
höfðu skrifaÖ á 6000 kr. víxi)
fyrir Carlsson, sem hann hafl aö-
eins verið búinn að borga „eitt-
hvaö af“. Þá kveður ákærði að sér
hafi einnig verið kunnugt fógeta-
réttarmál Vestmannaeyja út af
bifreiðinni V, E. 50. Af þessu
virðist verða að draga þá ályktun
að ákærða hafi verið ljöst að af-
salið til Helga Benónýssonar var
gert af Carlssons hálfu með það
fyrir augum að svfkja eða gera
tilraun til þess að svíkja skuld-
heimtumenn sína vegna víxilsins.
Hinsvegar hefur ákærði neitað að
það hafi verið ætlun sin að hjálpa
Carlsson við neitt sviksamlegt at-
hæfi. Kemur þá til álita hvort það
eigi að teijast refsivert að ákærði
Helgi Benediktsson samdi afsalið
eins og áður er sagt, án þess
sannað sé, eða á nokkurn hátt
gert líklegt, að hann hafi lagt þar
ráð á, eða vsrið með í raðum.
I 48. gr. alm. hbgningariaga er
svo ákveðið að hafi nokkur hlut-
takari í misgjörningum veitt fov-
göngumanninum ltðainni, sem er
minna í varið en bein hjálp, þá
sé það refsivert. Enda þött segja
megi að þessi aðstoð Kelga Bene-
diktssonar eftir bókstaf laganna
geti kailast „liðsinni" þá lítur
Þessi réttur þó svo á, að í því
oröi felist meira en jafn óveru-
leg aðstoð og þessi hlutdeild
Helga að semja afsalið að eins
eftir því sem Carlsson óskaði, það
er að orða það og skrifa, falli
ekki undir þetta rafsiákvæði iag-
anna. Það verður eftir þessu að
sýkna Helga Benediktsson af á-
kæru Réttvísinnar í máli þessu.
Samkvæmt þessum úrBlitum ber
ókærða Ferdinand Carlsson að
greiða allan kostnað málsins, sem
orðinn er og verður, þar undir
málsvarnarlaun til skipaðs tals-
manns síns, Stefáns Jóh. Stofáns-
sonar hæstarettarmálaflutnings-
manns 50 krónur. Málsvarnaviaun
sama manns vegna Helga Benó-
nýssonar 50 krónur greiðist af al-
mannafé. Heigi Benediktsson bef-
ur með löngu riti (10 vólrit. sið-
ur), sem á að kallast varnarBkjal
en er að tæpri hálíri Bíðu undan-
skilinni samfeld árás og óhróður
um dómarann og ýmsa nafngreinda
menn — þar á meðal um einn
nýlátinn mann — geit sig sekan
um freklega ósæmilegan rithátt.
Ennfremur hefur hann lagt fram
sem fylgiskjal með vörn sinni
•kjal undirritað af ákærðum Carls-
son er nefnist „Réttarfarið í Vest-
mannaeyjum* og er þrungið ‘af
svívirðingum um dómarann og
ýmsa aðra nafngveinda menn og
verður þetta einnig í þessu sam-
bandi að teljast ósæmilegur rit-
háttur. Ber að sekta ókærða
Helga Benediktsson, fyrir þetta
og telst sektin hæfllega metin
100 krónur, er greiðist innan
fjögra vikna að hálfu í ríkissjóð
en að hálfu bæjarsjóð Vestmanna-
eyjakaupstaðar og afplánist með
10 daga einföldu fangelsi só hún
ekki greidd rétttímis. Að öðru
leyti verður hlutaðeigandi Ráðu-
neyti látið skera úr hvort mál
skuli höfða út af þessu samkvæmt
12. kap. aimennra hegningavlaga.
Málsvarnarkrafa hans verður ekki
tekin til greina og heldur ekki
krafan um að dómarinn víki sæti
í málínu.
A málinu hefur enginn annar
dráttur ovðið en sá, sem leitt hef-
ur af miklum embættisönnum og
ónógri aðstoð dómarans.
fví dæmist rét.t vera:
Ákærði Ferdinand Carlsson, bif-
reiðasstjóri í Vestmannaeyjum, á að
sæta 3 mánaða fangelsi við venju-
legt fangaviðurværi og greiða allan
kostnað málsins, sem orðinn er
og verður, þar meö talin máls-
varnarlaun 50 krónur til talmannH
síns, Stefáns Jóh. Stefánssonaar
hæztaréttarmálafærslumanns.
Ákærði Heigi Benónýsson bú-
fræðingur í Vestmannaeyjum á
að vera sýkn af kærum Réttvís-
innar í máli þessu og greiðist
kostnaðurinn við málsvöm tals-
manns hans, áðurnefnds hæzta-
réttarmálafærslumannB af al-
mannafö með 50 krónum. Ákæiði
Heigi Benediktsson kaupmaður í
Vestmannaeyjum á einnig að vera
sýkn af ákæru Réttvfsinnar í máli
þessu, en greiða 100 krónu sekt
fyrir ösæmilegan rithátt að hálfu
í ríkissjóð og hálfu í bæjarsjóð
Vestmannaeyjakaupstaðar áður en
fjórar vikur eru liðnar frá lög-
birtingu döms þessa, en afplána
hana ella með 10 daga einföldu
fangelsi. Málsvarnarlaun ber hin-
um ákærða engin.
Dóminum að fullnægja með að-
för að lögum.
Kr. Linnet.
Dómurinn var lesinn upp í
rettinum.
Rétti slitið.
Kr. Linnet.
Vottar:
Ari Þorgilsson
G. Ó. Erlingsson.
Verzlunin
h. f. Björk
Vestmannabraut 48, Sími 112
NýkomiS:
Dömusokkar, margar teg.
Barnasokkar, margar teg,
Aipahúfur.
Kvennfatnaður, einnig barna.
Appelsínur og ávextir
í dósum
Einnig allar nauðsynjavörur.
Hreiniætisvörur
Allt selt með lægsta verði.
Soffia þórdard.