Gneisti - 16.12.1922, Blaðsíða 2

2
G N E I S T 1
Q N E I S T I Pappírsverzlunin.
kemur út 2—3 sinnum til áramóta;
síðan svo oft, sem ástæða þykir til,
líkl. 3—4 blöð á mánuði. — Fyrst
um sinn verður blaðið selt í lausa-
sölu á götunum og á pósthúsinu á
25 aura eintakið. — Auglýsingar af-
hendist ritstjóra; kostar kr. 1,50
hver cm. dálks, x/5 dýrara á 1. síðu.
Afsl. gefinn þeim, sem mikið auglýsa.
Ritstjóri og eigandi:
Þór. B. Gudmundsson.
Sími 49.
hefur einnig verið hreyft, að t. d.
lögfræðingur gæti unnið ýmislegt
í hjáverkum að öðru, og því sætt
sig við lægri laun en ella. Vel má
það vera. En ekki vil ég halda því
svo mjög á odd. Sá, s‘em vill fá vel
unnið starf, á að tíma að borga
það svo, að starfið geti verið aðal-
starf og þurfi ekki að neyða til
vanrækslu. Því sá misskilningur, aö
skera viö neglur sér sanngjarna
greiöslu, fyrir hvaða vinnu sem er,
ætti að hverfa úr sögunni.
Og frá mínu sjónarmiði er Seyi^-
isfjarðarkaupstaður þó svo stórt
heimili, að fullkomið sé einum til
aðalumráða, og hefur mörgum hús-
bónda minna verið nógu umfangs-
mikið, þó enginn búskussi hafi verið.
Önundur í Ási.
t
Hinn 9. þ. m. lézt hér í bænum
unglingspilturinn Sigurður Bogason,
sonur Boga Benediktssonar, bók-
haldara. — Sigurður var prúður og
góður drengur. —
Hinn 11. þ. m. l'ézt á Búðareyri
hér í bænum Böðvar Stefánsson
verkamaður, 64. ára gamall. Hann
hafði dvalið mestan hluta æfi sinn-
ar hér í bæ. Altaf vel látinn og vin-
sæll. —
Svartidauði
á Spáni og Portugal.
Sýslumaðurinn, Seyðisfirði.
í dag hefur verið gefin út svo-
hljóðandi auglýsing;
Auglýsing um pest (Svartadauða)
á Spðni og Portugal. '
Með því aö pest hefur gert vart
við sig í Barcelona á Spáni og í
Lissabon í Portugal, þá ber að skoða
allar hafnir á Spáni og í Portugal
sem sýktar af nefndum sjúkdómi.
Ákvæðum laga nr. 34, 6. nóvember
1902, um varnir gegn því að næm-
ir sjúkdómar berist til fslands, skal
því nú beitt, að því er snertir hafnir
þessar. Samkvæmt 22. gr. nefndra
laga, er hér meö bannaö aö flytja
til landsiná frá höfnum á Spáni og
í Portugal brúkað lín, dulur, brúk-
aö vatt, hnökraull, pappírsafklippur,
hár, húðir og ávexti.
Timinn
er peningar, segir malíækið. Þessvegna ættu flestir að nota þá penna,
sem hægt er að skrifa 2000 orð með, á meðan skrifuð eru 1200 með
venjulegum pennum.
Hvaða pennar eru þetta?
Pappírsverzlunin svarar því. Einnig er bezt að nota blýant-
ana, sem aldrei þarf að ydda, endast heilan mannsaldur og geta marg-
borgað sig á einu ári.
Bráðum kemur jóla-
dagur.
Þá er ganian að gefa — og þyggja — jólagjafir, — Gleymið þá ekki
nauösynlegustu hlutunum fyrir þá, sem þurfa að skrifa, — án þeirra
áhalda er ekki liægt að lifa.
Það er ekki
gneisti
af skynsemi, heldur bjart vizkubál, að nota slíka penna og blýanta.
Lögrétta
hin forna var setin af mönnum, sem lögðu alt á minnið og kunnu alt
utanbókar. Nú er öldin önnur.
Vísir
yrðu menn varla, ef enginn væri pappírinn og blekið. Pappírsverzl-
u n i n hefur til nóg af allskonar pappír og umslögum og svo mikið er
til af bleki, að allir bæjarmenn — bæði templarar og nontempl-
arar — geta orðið b I e k a ð i r, jafnvel alt
Austurland.
Pappírsverzlunin hefur einnig nóg af bókum, s. s. höfuðbókum,
kassabókum, tvíritunarbókum, skrifbókuin og vasabókum, t. d. „hring-
bókum", sem fara betur í vasa en allar aðrar vasabækur og endast
mörgum sinnum betur. Þær eru því einkar hentugar fyrir dagbækur, til
að-rita í merka viðburði og Veðurlýsingar, hvort heldur er lýst
austanfari
eða vestanvindum, eöa öðrum fyrirbrigðum á hverfanda hveli.-* —
Pappírsverzlunin hefur ennfremur sitthvað til jólaskrauts, s. s.
körfur á jólatré og síðast en ekki sízt, útskorna gripi eftir Ríkarð
og G e i r, sem hver
íslendingur
ætti að taka fram yfir útlent glingur.
„Komið og skoðiö" — er gamla viðkvæðið.
Virðingarfylst.
Rófur og ágætar kartðflur
næit moð ,Sirius“. það ssm
ekki er pantað fyrirfram hér,
verður sent á aðra firði. Panfið
því strax.
M a í s
með .Goðafoss1 og nægar birgðir af
H e y i
með ,Síríus‘ í janúar. - Gerið
pantanir yðar áður en norska
krónan stígur.
Þór. B. Guðmtindsson.
Sími 49.
Auglýsing þessi öðlast þegar gildi.
Þetta birtist öllum þeim til Ieiðbeing-
ar, er hlut eiga að máli.
Eruð þér, að því er til yðar kasta
kemur, beðnir að sjá um að ná-
kvæmlega sé farið eftir lögum nr.
34 frá 1902, um meðferð á öllum
skipum er koma frá höfnum sem
auglýsingin nær til. Ennfremur skal
það tekið fram, og á það er lögð
áherzla, aö ef skip kemur hingað
frá Spáni eða frá Portugal, þá skal
ekki leyfa því nokkurt samband við
land, né heidur leggja því viö Iand,
fyr en úrskurður heilbrigðisstjórn-
arinnar í Reykjavík er fenginn.
Dómsmálaráðuneytið.
Hvað ber til frétta í bænum?
Bæjarstjórinn.
6 bæjarfulltrúar báru fram á síð-
asta bæjarstjórnarfundi tillögu um
kosningu bæjarstjóra á Seyðisfirði.
Mátti heita að öll bæjarstjórnin væri
málinu fylgjandi. — Bar helzt á
milli hvort setja skyldi málið í
nefnd, til athugunar, eða láta þeg-
ar ganga til kosninga jafnframt
bæjarstjórnarkosningum upp úr ný-
ári. Varð það ofan á, með því að
I ekki þótti rétt, að ómaka kjósend-
ur á sérstakan kjörfund vegna þessa
máls.
Svartidauði
hefur gert vart við sig á Spáni
og í Portugal. Barst bæjarfógeta
skeyti um það frá ríkisstjórninni 12.
þ. m. — Kallaði hann bæjarstjórn
þegar á aukaíund. Þar var samþykt
að fela sóttvarnarnefnd að ráöa
sóttvörð, til þess að hafa eftirlit
með öllum skipum er hingað koma.
Skal gjalda houum 50 kr. þóknun á
mánuði — úr bæjarsjóði, fyrst um
í sinn, Vonandf fæst sá kostnaður
I endurgoldinn úr ríkissjóði.
Samkomuhússleysi
er eitt af bæjarins mestu mein-
I
um. Samkvæmislíf er nauðsyn. —
Það hefur margvísleg óþægindi í för
með sér, að verða að nota barna-
skólann til allra samkvæma. Fyrir
nokkrum árum síðan bundust ýms
félög í bænum samtökum um að
safna fé til samkomuhúss. Mun lít-
ið liafa orðið úr framkvæmdum í
því efni, nema hvað félagið „Bjólf-
ur“ hefur safnað allmiklu fé, og efnir
það enn til jólaskemtunar í því
skyni, og stofnar m. a. til happ-
drættis um tvo listagripi, eftir snill-
inginn Ríkarð Jónsson. — Óskandi
væri að öll félög í bænum létu til
skarar skríða í þessu nauðsynjamáli,
svo þess yrði ekki langt að bíða,
að samkomuhússvandræðunum verði
aflétt, því þau vandræði standa bæj-
arfélaginu vafalaust á margan hátt
meira fyrir þrifum, en marga grunar.
Stúkan^„Hvöt“
hér í bænum starfar nú af miklu
fjöri. Hefur hún, þrátt fyrir hinn
mikia og nafntogaða mótblástur,
blómgast mjög vel. Meðlimum fjölg-
að nálega um helming síðan í apríl
s. I. og eru nú á annað hundrað.
Er sagt að „jómfrú Spaníu" þyki
hún ill viðurskiftis og þyki nú óvæn-
legar á horfast með völd sín og
veg hér í bæ en í fyrstu. — Væri
og allgott að þeir mættu þess kenna,
sem mest brautargengi hafa henni
veitt. — Fyrst er stúkan tók til
starfa, mátti svo að orði kveða, að
bæjarstjórnin öll tæki henni opnum
örmum. Var henni nærri einróma
leyft ókeypis athvarf til fundarhalda
í skólanum. — Nú er stúkan þeg-
ar vaxin upp úr því húsrúmi, sem
hún fékk í fyrstu, og hefur því fal-
að annan salinn til starfsemi sinnar.
Brá þá svo undarlega við, að sum-
ir bæjarfulltrúarnir, sem áður höfðu
fvllilega viðurkent og lofað hina
heillaríku menningarstarfsemi þessa
alheims félagsskapar, snérust nú
öndverðir gegn honum, og vildu
helzt vísa stúkunni út á gaddinn.
Ber slíkt vott um óheillavænlegt
kviklyndi, því hvarvetna í heimiunm
þykir mentuðum mönnum sjálfsagt
að hlynna sem bezt að þessum
félagsskap.
Til þess að stúkan yrði ekki að
fara út á gaddinn, urðu fylgismenn
hennar í bæjarstjórninni að sam-
þykkja þau kjör, sem því miður er
v