Alþýðublaðið - 04.12.1924, Blaðsíða 2

2
InDflotningshöttm.
Spásaga Alþýðublaðslns um
það, að icnflutnlngshöttln mycdu
verPa kák eltt og skrípateikur í
höndum stjórnarinnar, er nú tram
komin. Sk!p eítir sk'p hafa flutt
til iár dslns silkl, skrautgi’pi,
dýran vefnað, skinnvorur og
alls konar glys og skart fyrlr
tugi og hucdruð þúsucda króna.
Þessu hefir verið litt á lotti
haldið af þeim, sem b< zt var um
þetta kunnugt, stjórnarvöidunum,
©n ýmsar sögur og sagnir hata
genglð meðal almennings um
Innflutning og bannvöru með
eða án leyfis, og rannsóknin á
farminum úr »Í8lacdinu<#EÍðast,
htfir tekið af öil tvímæll í þessa
efni. Hún hefir flett ofan at
undanþágu-veitingum stjórnar-
innar.
En hún hefír gert meira. Hún
hefir jafnfrsmt ijóslega sýnt,
hve afarauðveit er að lauma
inn bannvöru og komast hjá
verðtolli, ef ekki er gerð full-
kominn rannsókn á törmum
skipanna.
Svo mun til ætiast, að verð-
tollurinn, sveinsstykki fjármáia-
ráðherrans, verði rikissjóði drjúg-
ur tekjuaukl. Er það f góðu
samræmi við aðra fjármálaspeki
fjármálaráðherrans að láta lands-
menn grelða til útlacda fyrir
óþarfa flmm peninga til að fá
e’nn i rikissjóðinn. En verðl ekki
hert á tollgæzlu og eftlriiti með
InnflutnÍDgl frá þvf, sem verið
hefir, er hætt við, að minna
vcrði úr tekjuaukanum en tii er
ætlast, að útlendir kaupmenn fái
s'na fimm penlnga án þess, að
riklssjóður fál nema einn.
Það hefir komið i Ijós, að
farmskrér og vötureiknlngar ern
oftlega svo ónákvæm eða vlll-
andl, að erfitt eða jafnvel ómögu-
legt hefir verið að sjá af þeim,
hvort um verðtoilsvöru htfir
verið að ræða eða eigl. Til að
ganga úr skugga um það þarf
þvi nákvæma rannsókn. Það
hefir Ifka borið við, að skjölin
virðast hafa verið bersýnllega
fölsuð; það verður að teljast
beln fölsun að skrifa: >svartir
skór< og >Iegghlffar« f stsð:
>gljáskór og sllkiskór*. Á sliku
ALÞYÐÚBLAÐTÐ
athæfi sem þessu verðuraðt ka
hart þegar í byrjun og eins á
því að flytja inn bannvöru, jafn-
vel þótt >smémunir< kaliisfc. án
leyfis eða upp a >værtmlegt<
leyfi.
En hvað gerir stjórnin? Hún
veitir viðstöðulaust inrflatnings-
ieyfi fyrir >smámununum< eftir
á, ef upp kemst, og sjálfur fjár-
málaráðherrann tekur það skýft
fram út af skótatnaðarsendlng-
unni, að eigi megi kaiiá slíkt
>tiiraun tli tollsvlka<. Og eng-
in merki sjást heldur til þess, að
stjórnin telji það tiiraun til ólög-
legs inDflutnings, sem það þó
bersýnilega vlrðlst vera jafnframt.
Gefur þetta giögga og góða
vísbendirgu um það, að stjórnin
ætlar sér að taka mjög mjúkum
höndum á slikri >ónákvæmni<
og >smámunum< framvegis.
Vegna frámunaiega lélegrar
löggæztu og ótlihlýðllrgrar vægð-
ar og vorkuunsemi yfirvaidanna
hefir komið hér upp talsverður
flokkur ófyrlrieitinna bannlaga-
brjóta, lannsala og brnggara,
sem eru hreinasta landplága og
þjóðarsmán,
Ef stjórnin heldur uppteknum
hætti í stað þess að taka hörð-
um höndum á yfirtroðsinm lag-
anna, ef eftirlitið verður jainié-
legt og sama vægðin og vorkunn-
semin sýnd hér eitir sem hlngað
til, er enginn minstl vafí á þvf,
að innan skamms verður kominn
hér upp að mimta kosti jafn-
fjölmennur og ófyririeitinn flokk-
nr tolisvikara og im.flutnings
haítabrjóta og bannlagabrjót-
arnlr cú eru. Og ihaidsstjórnin
islerzka á þá óskiftan heiðurinn
af að hafa komið honnm upp
og iéð honum iífsskiiyrði.
En svo er annað. — Hverjir
fá und^nþágurnar.
Stjórnin, atvinnumálaráðherra,
veitir undanþágurnar. Það segir
slg sjálft, að þær fá ekki allir,
sem vilja. Þrir, sem hafa eyru
stjórnarinnar eða finna náð iyrir
augum hennar, verða hlutskarp-
astir. En hver sá kaupmaður,
sem einn fær leyfi til að flytja
inn bannvöru, fær með því fuli-
komna einokun á þeirrl vöru-
tegund, g«tur alveg ráðið verð-
lsgi hannar, sjáhur skamtað sér
gróðann.
Eru innfiutniögshöítití notuð
tanacMiaitaoactasietaaitaMKM
Alþýðublaiðið
kemur út ú hverjum virkum degi.
Afgroiðsls
við Ingólfsstræti — opin dag-
lega frá kl. 9 árd. til kl. 8 síðd.
Skrifstofa
á Bjargarstíg 2 (niðri) öpin kl.
öt/j—101/* Srd. og 8—9 síðd.
S í m a r:
633: prentsmiðja.
988: afgreiðsla.
1294: ritstjórn.
7er ð 1 ag:
Askriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Auglýsingaverð kr. 0,16 mm. eind.
Bókabúðin er á Langavegl 46,
sem skálkaskjól til þess að veita
einstökum kaupmönnum einokun
á vissum vörutegundum?
Þannig spyr slmenningur.
Er það sett, að ein verzlun hér
hf-fi nýlega í elna iengið undan-
þágu íyiir talsverðu á ennað þús.
steriingspunda virði af alls koaar
silki og dýrum vefnaðl?
Er það satt, að önnur vetzlun
hér hafi ein fengið ityfi til að
flytja inn EÍifur- og plett-vörur?
Er það sstt, að þriðja vetzl-
uniu hér fái ein eð flytja Inn
jóiatrésskraui?
Er það satt, að fjórða vetzlun-
in tál ein að flytja inn leikröog?
Sögur ganga um bælnn, sögur
um alveg ótrúiagar undanþágu-
veitlngar, að minsta kosti ótrú-
legar i eyrum þeirra, sem ekkert
íá eð vita um það, sem gerist
bak við íhaldstjöldln.
Aimenningur t>pyr. Alþýðu-
bliiðið visar spuroin^unum ttl
réttra hiutaðeigenda.
En skyldi nú svo fara, að
þeim yrðt ógreitt um avör, er
aimenningi bent á að athuga
núna iyrir jólln hverjlr hata
þessar vörur, hvað markir hverja
tegund. og hveð þær kos a.
M4 vera, að þá tál-t svör vlð
spurningunu'r.