Ljóðormur - 01.05.1985, Síða 32

JÓN PÁL
ÓKUNNUGA MÓÐIR MlN
2.
fæddur
fóstur á hvítu laki
viðkvæmt eiinsog
nýfallin snjór
fálmar eftir
iðandi af lífi
nýtt
og ferskt
eiitt sinn vorum við öll
stundum leita liendur mínar naflaslrengsins /
og finna lianti ekki
móðir
og hann sagði mér
að hvöt þín tilað eiigna6t væri sprottimn /
af örvæntingu handar skylda það vera satt?
á hakinu
með úitglennita fætur uppá gljáfægðum krók
liörðum viðkomu fyrir máttlausan kálfa
móður
snerting við lak
einsog væri það kvikt og holdið dautt
en ekki tvöfalt líf
þúngt og kvíðið
fullnægt
í kvöl
óendanleg er fegurð þeirra
að eignast
skapa
30