Ljóðormur - 01.06.1990, Síða 17
Heinz Czechowski 15
Heinz Czechowski
Ævisögur
1
Meðan þokan kraumar við gluggann
geri ég, uppi í sófa,
þetta uppkast að ævisögu manns, ósköp
venjulegs manns sem gæti verið
faðir minn eða
bróðir: maður.
2
Hvað er maður? spyr ég mig áður
en ég set fyrstu línumar á
blaðið: hvað er maður í þessum heimi
fullum þoku? Ekki eru það orðin ekki
ljóð hermikrákanna. Eru það
myndirnar á söfnunum? Eru það ...?
3
Þá hætti ég.
Ekki hið skrifaða
ekki hið sagða. Hann
er maður.
A sér ævisögu, tæpast aðgreinanlega
frá hveijum og einum, en þó
aðgreinanlega af örlitlu
smáatriði, degi, klukkustund,
stemmningu,
skoðun.
4
Það gæti verið margt.
5
Hann fæddist á mánudegi
í smábæ fyrir austan, blár á hörund,
ófullburða, vesæll eins og margur.
Faðir hans, klæðskeri, gat hann
eftir bjórkvöld. Móðirin,