Víkurfréttir - 18.04.1984, Blaðsíða 14
14
Miðvikudagur 18. apríl 1984
VÍKUR-fréttir
„Reykjanesviti fer upp í
heilu lagi ef það gýs“
- var haft eftir manni sem taldi vitann byggðan á eldgíg.
Vitavarðarhjónin á Reykjanesi heimsótt
Einn af skemmtilegri og
vinsaelli viðkomustöðum á
Suðurnesjum, hvort sem er
fyrir (slendinga eða erlenda
ferðamenn, er án efa
Reykjanesviti. Hann var
reistur árið 1878 og síðan
endurbyggður árið 1908
þar sem hann stendur nú.
Reykjanesviti var fyrsti vit-
inn á íslandi, en sagan segir
að þegar Danir réðu lögum
og lofum á landi okkar hafi
þeir sagt að það þyrfti eng-
ÁÐUR
Sól Saloon
SÓLBAÐSSTOFA
Hátelg 13 - Keflavík
Muniö sterku
perurnar.
Opið frá:
mánud.-föstud. 7-23
laugardaga -
sunnudaga .... 9-21
Sími 3680
TEPPAHREINSUN SUÐURNESJA
SI'MI 3952
Okkar sérgrein er - teppin þín
Nú bjóðum við upp á
nýjar mjög öflugar vélar
sem við leigjum út.
Þú getur hreinsað tepp-
in, sófasettið, bílinn o.fl.
Eftir sem áður
hreinsum við teppin
með okkar rómaða
árangri.
an vita að reisa. Á sumrin
væri björt nótt og á veturna
væru engin skip á ferð. En
vitinn var reistur og hefur
gert ómetanlegt gagn og
gerir enn.
Blaðamaður Víkur-frétta
lagði leið sína út á Reykja-
nes sl. laugardag og heim-
sótti vitavarðarhjónin þau
Valgerði Hönnu Jónsdóttur
og Óskar Aðalstein Guð-
jónsson sem öllu þekktari
er fyrir ritstörf og hefur
gefið út fjölda bóka. Ég
spurði þau hjón hvenær
þau hefðu tekið við vita-
varðarstarfinu og í hverju
það væri fólgið:
,,Við hófum störf hér árið
1977. Starfið er fyrst og
fremst fólgið í því að sjá um
það að Ijósið logi á vitanum
og að radíóvitinn sendi sín
stöðugu hljóðmerki. Svo er
það auðvitað veðrið, ég geri
veðurathuganir 6 sinnum á
dag“, segir Valgerður
Hanna, eða bara Hanna,
eins og hún er kölluð dags
daglega. Hún er skráður
vitavörður en Óskar Aðal-
steinn sinnir að mestu leyti
ritstörfum sínum.,,Vitinn er
sjálfvirkur og þarf því ekki
mikið að sinna honum, það
er öllu meira með veðurat-
huganirnar. Þær eru mjög
bindandi. Á 3ja tíma fresti
frá morgni til miðnættis þarf
að athuga veður og tilkynna
það“.
Nú hafið þið gegnt vita-
varöarstörfum annars stað-
ar?
„Við vorum á Galtarvita í
24 ár, sem er alþjóðleg veð-
urathugunarstöð, og þá var
Óskar vitavörður en ég að-
stoðarmaður hans. Galtar-
viti er norðanvert við Súg-
andafjörð og ekki hægt að
komast að honum nema
sjóleiðis, að vísu var hægt
að ganga á fjöru, en hún var
Auglýsing til sjóðfélaga
Lífeyrissjóður verkalýðsfélaga á Suður-
nesjum hefur sent frá sér yfirlit til þeirra
sjóðsfélaga sem greiddu iðgjöld til sjóðsins
á árinu 1983.
Þeir sjóðfélagar sem telja sig hafa greitt ið-
gjöld til sjóðsins árið 1983, en hafa ekki
fengið sent yfirlit, eru beðnir að hafa sam-
band við Lífeyrissjóðsdeild Sparisjóðsins í
Keflavík, Suðurgötu 7, sími 2081.
Lífeyrissjóður verkalýðsfélaga
á Suðurnesjum
Suðurgötu 7 - Keflavík
Óskar Aðalsteinn og Hanna, vitavarðarhjón, - Reykjanes-
viti i baksýn.
stórgrýtt og erfið yfirferðar,
en við gerðum það samt af
og til“.
„Það má segja að við
séum búin að lifa heilar
aldir í vitum", segir Óskar
Aðalsteinn. „Við vorum
fyrst 3 ár á Hornbjargsvita,
24 ár á Galtarvita og nú
erum við búin að vera 7 ár á
Reykjanesvita. Við erum því
búin að þjóna suð-vestur-
ströndinni í heilt lífsstarf".
Hvernig er að lifa á svona
afskekktum stöðum?
„Það hefuroft veriðsögu-
legt. Á Hornbjargsvita til að
mynda fengum við vörur
sendar 3-4 sinnum á ári,
sem við gátum treyst á, og
póstinn fengum við óreglu-
lega. Á þessumtíma varfólk
líka að flytja af Hornströnd-
um og eyjarnar voru orðnar
auðar þegar við fluttum
þaðan, einungis vitinn i
gangi. En með samgöngur
á staðinn þá hefur þróunin
verið skemmtileg með það
að gera. Fyrstu árin var
alltaf farið á trébátum sem
ekki gátu farið nema í slétt-
um sjó, síðan komu gúmmí-
bátarnir til sögunnar og var
þarstökkbreyting á, en bylt-
ingin varð þegar flutningar
voru farnir að fara fram með
þyrlum. Það var í Galtarvita,
en slíkir flutningar voru af
og til, gúmmíbáturinn þess
á milli“.
„Þið hafið því oft lifað við
það að vera innilokuð?
„Já, en maður tekur því,
það venst. Við byrgjum okk-
ur upp af vörum og á meðan
nóg er fyrir mann að bíta og
brenna, þá líður manni bara
ágætlega. Þetta er mjög
misjafnt og fer eftir hversu
veturnir eru erfiðir. Hér á
Reykjanesi verður svo til
ófært þegar snjóar af
alvöru, lengst vorum við
innilokuð í 3 vikur í vetur,
enda erum við bara á litlum
bíl. Eftir langa veru í vitan-
um án þess að komast
nokkuð finnur maður
skemmtilega til frelsisins
þegar maður loks kemst
eitthvað, það er sérstaklega
skemmtileg tilfinning".
„Hvað með heimsóknir
hingað, eru þær miklar?
„Þegar vora tekur fer fólk
að streyma hingað og hvað
Óskar Aðaisteinn við ritstörf.