Víkurfréttir - 05.09.1985, Blaðsíða 20

VÍKUR

Fimmtudagur 5. september 1985
AFGREIÐSLA BLAÐSINS
er aö Hafnargötu 32, II. hæð. - Sími 4717
SPARISJÓÐURINN
NJARÐVÍK
- Tromplð
- Gjaldeyrlsvlðskipti
- Vlsa - Næturhólf
- Geymsluhólf
- öll almenn bankavið-
skiptl
22 ára Keflvíkingur lenti í slysi úti á rúmsjó
Spumingin
„Biðin var erfiðust44
- segir Albert Sigurðsson, 2. vélstjóri á togaranum
Sigluvík SI, sem slapp lifandi úr ótrúlegri raun
„Biðin var erfíð og löng, því kvalirnar voru miklar. Hver mínúta virtist heil
eilífð, auk þess sem ég mátti ekki sofna. Félagar mínir sem sátu yfír mér sáu til
þess“, segir Albert Sigurðsson, 22 ára Keflvíkingur, sem varð fyrir þeirri
óskemmtilegu lífsreynslu að lenda í spili á togaranum Sigluvík SI 2, sem var
við þorskveiðar út af Vestfjörðum 11. ágúst sl.
„Stóri bróðir“ sést hér við hlið „staupsins" ofan við Eyjabyggð.
TVÖ NÝ MANNVIRKI
„Það var verið að hífa
inn höfuðlínu og ég var
að vefja inn á kopp
þegar ég missti tak á
spottanum. Eg byrjaði
að vefja á eftir en flækti
þá hendinni í slakanum
og í fátinu þegar ég
reyndi að losa mig með
hinni hendinni þá flækt-
ist hún líka. Það skipti
engum togum að ég fór á
loft og snerist í 3-4
hringi að mér er sagt.
Maðurinn í brúnni sá
mig veltast þarna um og
sló spilinu út. Þá var
spottinn búinn að vefj-
ast utan um mig allan.
Vaktmaðurinn skar á
bandið og þá hneig ég
örmagna niður, með
meðvitund þó og hélt
henni allan tímann“
segir Albert.
Og ekki langt þar frá - nýja flugstöðin. Þangað eiga margir eftir að
koma. Ijósm.: pket.
BIÐIN LANGA
„Atvikið átti sér stað
um kl 8 á laugardags-
kvöld og þegar kallað á
lækni sem kom með
varðskipi frá Siglufirði
um kl. 12 á miðnætti. A
meðan höfðu skipverjar
reynt að hlúa að mér
eins og hægt var.
Kvalirnar voru miklar
en læknirinn gat ekki
gefið mér deyfilyf fyrr en
tveimur tímum seinna
vegna blóðþrýstings og
innvortis meiðsla. Þarna
urðu mínúturnar að
V,
klukkutímum og biðin
eftir að komast í land
var svakalega erfið. Um
kl. 3 að nóttu komum
við lokst til Siglufjarðar
og þar var ég færður á
sjúkrahús. Þaðan var ég
fluttur til Reykjavíkur
með sjúkraflugi og kl. 6
um morguninn var ég
loks kominn á gjörgæslu
á Landsspítalanum“.
9 RIF BROTIN
„I slysinu brotnuðu 9
rif, flest tvíbrotin, svo
hlaut ég viðbeinsbrot,
vinstri handleggur
brotnaði og lunga
lagðist saman ásamt
mari og bólgum víða um
skrokkinn". Eg man
það, að ég hugsaði bara
um að passa að höfuðið
færi ekki í. Mér tókst
það einhvern veginn og
fæturnir sluppu líka“.
ÓSKEMMTILEGUR
AFMÆLISDAGUR
„Á gjörgæsludeild lá
ég síðan í 6 daga og átti
þar meira að segja
afmæli, varð 22 ára. Þá
komu svo margir ætt-
ingjar í heimsókn að það
varð að flytja mig til.
Var fluttur í stóran
„geim“ þar sem ég gat
haft öll herlegheitin út
af fyrir mig.
En ég get varla
ímyndað mér að ég hafi
verið skemmtilegur að
tala við á afmælisdag-
inn því ég var enn hálf
vankaður og ruglaður
eftir slysið. En þetta er
gaman eftir á.
En nú er ég orðinn
furðuhress og sprækur
og fæ sennilega að fara
heim fljótlega í næstu
viku. Svo er bara að
taka lífinu með ró næstu
vikur og mánuði og
leyfa ,,draslinu“ að gróa
segir Albert og hlær.
FYRSTI TÚRINN
Á DEKKI
„Þetta er rosaleg lífs-
reynsla að lenda í svona
löguðu. Og það í fyrsta
túrnum mínum á dekki,
en ég var 2. vélstjóri og
er búinn að vera á
skipinu síðan í mars sl.
En það þýðir ekkert að
gefast upp, ég ætla á sjó-
inn aftur“ segir Albert
Sigurðsson hress í
bragði. n. .
Sefurðu í
náttfötum?
Jóhanna Margeirsdóttir:
„Já, auðvitað“.
Rúnar Guðmundsson:
„Nei, í nærbuxunum ein-
um fata“.
Sumarliði Jósefsson:
„Nei, ertu frá þér“.
Guðmundur P. Hilmarsson:
„Nei, í nærbuxum og
bol“.