Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.2016, Síða 30

Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.2016, Síða 30
22 Menning Vikublað 12.–14. janúar 2016 Svarta stjarnan kveður n David Bowie er látinn 69 ára að aldri n Sendi frá sér 26 plötur í öllum mögulegum stílum E inhver áhrifamesti popptón­ listarmaður 20. aldarinnar David Bowie lést á mánudag, 69 ára að aldri. Þetta popp­ kamelljón sendi frá sér 26 breiðskífur á hálfri öld, endur­ uppgötvaði sig í sífellu og hafði ómæld áhrif á nokkrar kynslóðir lista­ fólks jafnt með tónlist sinni og ímynd. Bowie hafði barist við krabbamein í 18 mánuði þegar hann lést, en hafði haldið veikindum sínum leyndum fyrir aðdáendum sínum. Nýjasta plata hans, ★ (eða Blackstar), kom út að­ eins tveimur dögum áður en hann lést og var meðvitaður svanasöngur og kveðjugjöf stjörnumannsins. „Dauði hans var eins og allt hans líf – lista­ verk,“ sagði Tony Visconti sem stýrði upptökum á plötunni. Draumkennt augnaráð David Robert Jones var fæddur 1947 og ólst upp í Kent í suðausturhluta Englands. Snemma var ljóst að hann hafði listræna hæfileika (og „sýniþörf,“ samkvæmt kennurum) og stundaði nám í tæknimenntaskóla sem lagði áherslu á list og hönnun. Eldri bróðir hans kynnti hann fyrir djasstónlistar­ mönnum á borð við John Coltraine og Miles Davis og móðir hans gaf hon­ um saxófón sem hann lærði að spila á. Útlit drengsins var sláandi og sterkt. Í grunnskóla hafði hann verið kýldur í andlitið svo annar augasteinninn laskaðist og var alltaf útþaninn sem gaf David draumkennt augnaráð. Hann stofnaði fyrstu rokkhljóm­ sveit sína fimmtán ára en vafraði næstu árin milli blús og R&B­banda sem náðu ekki inn á vinsældalista. Þegar hann ákvað tæplega tvítugur að koma fram einn síns liðs tók hann upp nafnið Bowie til að aðgreina sig frá Davy Jones, söngvara The Monkees. „Mig langaði að verða tónlistar­ maður af því að mér fannst einhver uppreisn felast í því og með því hélt ég að ég gæti kollvarpað og breytt hlutunum,“ sagði hann síðar. Árið 1967 kom út fyrsta plata Bowies, sam­ nefnd söngvaranum, en hún seldist illa. Á þessum tíma stundaði Bowie nám í leiklist og látbragðsleik sam­ hliða tónlistinni. Geimgervi og kynusli Lagið sem skaut honum fyrst upp á stjörnuhimininn var Space Oddity. Lagið var gefið út á sama tíma og fyrsta mannaða geimfarið, Appollo 11, lenti á tunglinu 1969 og náði ofar­ lega á breska vinsældalistann. Árið 1970 giftist Bowie og gaf út sína þriðju plötu, The man who sold the world, en þar fékkst hann við ný­ legan dauða föður síns og veikindi bróður síns, sem glímdi ævilangt við alvarlega geðsjúkdóma. Á plötuumslaginu var Bowie klæddur í kjól og var það aðeins for­ smekkurinn af þeirri ögrun við hefð­ bundin kyngervi sem síðar kom. Hafði hann ómæld áhrif á fjölmarga sem ekki fundu sig í hinum hefðbundnu kynjahlutverkum. Hann gekk enn lengra í kynuslanum á næstu plötu árið 1972 sem var einmitt sú sem gerði hann endanlega að stórstjörnu: The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars. Hann málaði sig upp sem litríku geimrokkstjörnuna Ziggy sem heimsótti glataða jörð og kenndi henni á lífið og rokktónlistina. Stórkostlegir poppslagarar, hugvit­ samlega fríkaðir búningar og kynferð­ islega ögrandi sviðsframkoma gerðu Bowie að stærstu stjörnu frá því að Bítlarnir hættu. Hann gaf ungmennum tækifæri á að flýja burt úr hinum gráa, þung­ lyndislega og stirða áttunda ára­ tug í glansandi draumaheim. Hann sjokkeraði með því að segjast vera samkynhneigður – þó að heima væri hann enn giftur Barnett. Í stað þess að halda áfram á ör­ uggu róli í gervi Ziggy Stardust ákvað Bowie hins vegar að kynna brott­ hvarf stjörnumannsins af sviðinu á goðsagnakenndum tónleikum í Hammersmith Odeon í London. PinUps og Diamond Dogs komu svo út í kjölfarið en á þeim tíma var hann orðinn líkamlega og andlega uppgefinn af stjörnulífinu, kókaíninu og öllu kynlífinu. Mjór hvítur hertogi 1975 virkjaði hann áhuga sinn á fönki og sálartónlist og þessa nýju popp­ blöndu sína kallaði Bowie plastsálar­ tónlist (e. plastic soul) og skilgreindi sem „kreistar dreggjar eþnískrar tón­ listar eins og hún hljómar á tímum lyftutónlistar, samin og sungin af hvítum tjalla.“ Á Station to Station hélt hann áfram í framsækinni lista­ fönktónlist og nú hafði hann skap­ að persónu sem hann kallaði „Mjóa hvíta hertogann“, innantóman og sið­ lausan aristókrata sem söng róman­ tísk lög án nokkurrar raunverulegrar tilfinningar. Á þessum tíma vakti það enn fremur hneykslan þegar hann viðurkenndi aðdáun sína á fagurfræði fasismans. Hann flutti til Berlínar, tók Iggy Pop undir sinni verndarvæng og byrj­ aði að vinna með Brian Eno, sem átti eftir að hafa mikil áhrif á hljóðheim og tónlistarsköpun hans. Í Berlínartrí­ lógíunni svokölluðu, plötunum Low, Heroes og Lodger blönduðu þeir súrkálsrokki, sveimkenndum hljóð­ gervlum Enos og poppsnilld Bowies í meira abstrakt verkum en hann hafði áður skapað. Á níunda áratugnum fór hann í auknum mæli að vinna með ólíka miðla: leika á sviði og í bíómynd­ um, og skrifa tónlist fyrir myndir og tölvuleiki. Platan Let‘s Dance (1983) var hreinræktað og óvenju auðmelt­ anlegt popp sem seldist í bílförmum. MTV var á sínum fyrstu starfsárum og tók Bowie þann nýja miðil sem tón­ listarmyndbandið var með trompi. Ég er svört stjarna Árið 1992 giftist hann í annað sinn, sómölsku fyrirsætunni Iman. Á tíunda áratugnum gaf hann út nokkr­ ar plötur sem seldust vel en þrátt fyrir ómælda virðingu og sífelldar til­ raunir með nýja stíla – frá gruggi til drum‘n‘bass – var hann þó ekki sami tónlistarlegi brautryðjandinn og áður. Árið 1996 kom hann til Íslands og spilaði á tónleikum í Laugardals­ höll á Listahátíð í Reykjavík. Þegar nýtt árþúsund gekk í garð hægðist á útgáfustarfseminni og hann dró sig í auknum mæli úr sviðsljósinu – meðal annars vegna slæmrar heilsu. Bowie var meistari í að móta sjálf­ an sig sem listaverk, sviðsframkoman og ímyndin voru miðlarnir. Það er því ekki tilviljun að David Bowie sendi frá sér sína síðustu plötu aðeins tveimur dögum fyrir dauða sinn – drunga­ legan svanasöng sem fullkomnaði 69 ára ímyndarsköpun – fullkominn endi á öllum minningargreinum. Á einhvern ótrúlegan hátt tókst honum að leyna banvænu krabbameininu sem hann barðist við í 18 mánuði og á sama tíma vinna að plötu sem er jafn tilraunakennd og margt það áhuga­ verðasta úr ranni kappans. Blackstar fæst á bersöglan hátt við dauðastríðið og brotthvarf goð­ sagnarinnar: „Ég er ekki poppstjarna, ég er svört stjarna,“ syngur hann og í fyrsta skipti prýðir andlit hans ekki plötuumslagið – aðeins svört stjarna. Síðan hvetur hann aðra listamenn til að taka við kyndlinum: „Það gerðist eitthvað daginn sem hann dó, andi hans reis upp og steig til hliðar, ein­ hver annar kom í hans stað og hróp­ aði af hugrekki: Ég er svört stjarna, ég er svört stjarna.“ n Kristján Guðjónsson kristjan@dv.is Útsalan er hafin 30-50% afsláttur af öllum útsölufatnaði Sjáðu úrvalið á tiskuhus.is Bæjarlind 1-3 201 Kópavogur Sími: 571-5464 Stærðir 38-54

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.