Tímarit Fjelags íslenskra hjúkrunarkvenna - 01.11.1927, Page 7

tilefni af fundínum. p'jrrirlesturinn var
samÞyktur af nefndinni.
(Jt af fyrirlestrinum og tillögu hjálpar-
nefndarinnar (sjá. gr. 9) gerðust miklar og
fjörugar mræður, um hversu mikið starfs-
fólk spítalinh Þyrfti m.m. Sinkum var námi
hjííkrunarnema.nna rastt með áhuga og einnig
hvernig hægt best væri að skifta námstím-
anum milli Landsspítalans og hinna spítal-
anna.
gr. 12,
3kv. tillögu frá systur Eerthu Wellin
ákvað nefndin aö Þeirri hjúkrunarkonu, er
fengi forstöðukonustööuna, yrði veittur
styrlcur, svo hún gæti ferðast til útlanda
til að kynna sjer spítalafyrirkomulag Þar.
Því næst ákvað nefndin að fara Þess á leit
við hin norrænu hjúkrunarkvennafjelög að
styðja hjúkrunarkonu Þá er stöðuna fær,eft-
ir megni, ef hún skyldi vilja nota styrkT
inn til aö> sjá sig um í sjúkrahúslífi Norð-
urlanda, svo að f'eröin yrði henni að sem
mestum notuiri.
pundi slitið kl,. 12 á hádegi.
gr. ’ 14.
"Qpinber fundur" kl, i,5C e.h. skv. boði
Fjel. ísl. hjúkrunarkvenna,
Til staðar voru: Samvinnunefndin, mikill
liluti hinna íslensku hjúkrunarkvenna,Lands-
spítalanefndin, landlæknir Guðmunaur Björn-
son ásamt fleiri læknum úr Reykjavík. Einn-
ig voru mættar stjornir íslenskra kvenfje-
laga og fleiri, er áhuga höfðu fyrir mál-
inu.
Fundurinn var settur af frú Sigríði Eir-
íksdóttur, sem bauð gestina velkomna, um
leið og hún gaf til kynna, að frú Bjarn-
hj eðinsson væri fús á að stjórna fundinum.
Frú Bjarnhjeðinsson tók Þá við stjórn og
gaf frú Sigríði Eiríksdóttur orðið,sem sío-
an hjelt fyrirlestur Þann er áður er um
getið.
Þar næst bað frk. Munck um orðið, og
hjelt hún fram, að Það yrði til mikils
leiðarvísirs fyrir hina erlendu gesti, ef 3
e'inhver, sem vel væri kunnugur byggingu og ]
fyrirkomula.gi Landsspítalans, vildi gefa |
upplýsingar um málið.
Bað próf. Suðmundur Hannessbn Þá um
orðið og skýrði sta.rf Landsspítalauiefndar- 1
innar, kr”fur og óskir, Allir æsktu hins
besta en alstaöar blasti fjárleysið við.
Ýmislegt, sem álirærði spítalanr., hafði enn- j
Þá eigi ve-riö tekic til endanlegrair ályktun-
ar, og var Því eigi hægt að gefa nákvæmar
upplýsingar. Nefndin myr.di reyna að leioa
alt til lykta á sem bestan hátt.
Landlæknir Guðmur.dur Björr.son mælti á
sömu leið. Lagci hann áherslu á Það^, hversu
erfitt væri aö fá góða hjúkrun til sveitr.
með litlum tilkostnaði og áleit að gott væri
að fá hjúkrunarkonur með tveggja ára námi
Þangaö, til að bæta úr mestu neyðinni. Vitn-
aði landlæknir Þar til sænsks fyrirkcmulágs.
Systir Bertha 7.rellin var á sama máli cg
próf. G. Hannesson, um hversu Þýðingarmikic
væri að sýna sparnað í hvívetna, en leit um
leið Þannig á, að væri viljinn góður og sam-
heldni eftir Því, Þá næðist takmarkið raeð
tímanum. Keð tilliti til nærstaddra leik-
manna, skýrði húr. aðstöðu og ábyrgð hjúkrun-
arkonunnar til sjúkrahúss sír.s, um leiö og
hún gaf yfirlit yf'ir Þroskabraut hjúkrur.ar-
kvennastjettarinnar í SvíÞjóð. Lar var byrj-
að á að r.ota til sveita stúlkur mec litlu
og ófullkomnu hjúkrunarnámi, er. Þegar sænska
Þingið árið 1919 samÞykti lög Þau er nú
gilda á Þessum sviðum, var ákveðið sjerstal L
1 árs námskeið fyrir hjeraöshjúkrunarkor.ur,
auk hir.s venjulega hjúkrunarr.áms. Námsskeic
Þetta er haldiö á ríkisir.s kostnað. Lagði
systir Bertha úellin sjerstaka áherslu á
hinn góða vilja í öllum greinum,
Systir Bergljot Larsson talaði um Þýcingi.
góðs hjúkrunarnáms Allir hafa best not af
Því, sem frá byrjun er vel til hagað.1sland
gæti aflaö sjer upplýsinga um reynslu nnparu
landa í Þessu efni. Systir Bergljct var í
engum vafa um Það, aö íslensku hjúkrunnrkon-
urnar myndu leggja sitt besta til, svo að
fyrirkomulag spítalans frá Þeirra hálfu yr i
sem fullkomnast.
Gunnlaugur Claessen læknir og forseti
Rauða Kross íslands, áleit að 2 ár væri rær;i,-
legur námstími fyrir íslenskar hjúkruharkcn-
ur, Þar sem námstími íslenskra lækna aöeir.s
væri 5-5j ár á móti öörum Norðurl”ndum, Þnr
sem námstíminn væri Gg-7 á 8 ár og jafnvel
lengri í SvíÞjóð. pað mætti setja kennslú
lækna og hjúkrunarkvenna í fastari skoröur
fyrir hverja einstaka námsgrein, og moð Því
ynnist tími.
Systir Bertha Tellin svaraði Gunnláugi
lækni á Þá leið, að mjög erfitt væri n'
stytta nám lækna í SvíÞjóð. Less utar. fannst
henni ekki rjett að bera saman nrjn lækna og
hjúkrunarkvenna, Þar eð undi-rstaða menntun-
ar og öll önr.ur skilyrði væru svo ólík. Lar.g-
ur námstími væri oft hepnilegur fyrir sjúl.ra
húsin og cæfu Þeim á.Þann hátt ó'dyran vinnu-