Framfari - 28.02.1879, Qupperneq 3

og sniutt fierfti.st fj®r. (-S») vrrtn, .Anna!" hevr?i
hun sagt aft bak: sjer. Hun sneri sjer vift og
sa, aft par var kominn Sigurftur fornvinnr liennar.
Lattu pjer ekki bylt vift verfta”, sagfti hann,
(>pott jeg dnafti pig svona seint. Jeg er nu aft
yfirgefa hjeiaftift, og langar til ao tala vift pig
afteins faein orft aftur en jeg fer”. Anna fiilnafti,
en fylgcli honum pegjandi uta tunift; par settust
pan niftur undir hoi einum. t>Jeg veit aft pii
crt lofuft Olafi”, sagfti liann, (4po pfi vserir mjer
lofuft a&ur. En hvi hclir pu fifiift og fyrirlitift
mig.? Hvaft lief jeg unnift til? Brjef min hefir
pu sent mjer aptur ineft pcirri bon, aft jeg
lisetti aft skrila pjer". l(Viltu aft jeg segi pjer
paft, sem pu veist". ,Ja. jeg hel' gaman af aft
heyra paft cnn einu sinni". Jeg lief gjort paft, af
pvi faftir minn hefir lieitift mig Olaii". ,.Ju
jii, en meft Olafi verftur pu aldrei lansoin, hcf-
urftu Ihugaft paft". ..paft kcmur ekki pessu mali
vift; paft verftur aft fara sem auftift er. Faftir
minn vill paft og jeg hiyt aft beygja mig undir
vilja hans. Til livers a jeg aft vera aft draga pig
a talar og Olaf Ilka, meft pvi aft vekja vonir, sem
aldrei geta raitst”. (iDraga a talar, segirftu,
getur pu frekar svikift mig og dregift a talar en
pu hefir gjort". ,.Jeg hef hvorugt gjort af eig-
in vild. jeg heffti haldift baefti orft og eifta, ef jeg
heffti utt raft a. Brot mitt er ekki annaft en paft,
aft jeg beygi mig undir paft vald, sem gufts og
manna leg bjofta mjer aft hlyfta... .Hyggur pu
paft gufts vilja, aft breyta pannig; nei manna leg
era paft. en ekki gufts. Svik og heitrof era
ekki gufts L'.g. paft sem hann hefir bond i
bagga meft, hefir annan svip a sjer". (<Hann leyf
ir paft po”. ((Nei, en hann llftur margt, sem
hann leyfir ekki, en vift skulum sleppa pessu.
pu gengur pina leift og jeg mina. Allt heffti
getaft farift cftruvisi, ef pu hefftir ekki verift svona
pverlynd. Ekki er dm< gulegt, po jeg sje fatek-
ur nu, aft hamingjan opui mjer einhvcrn veg, og
ekki er dmigulegt aft pu lftrist pa. Efpii hefftir
aftckift aft ganga aft eiga Olaf, mundi faftir pinn
aldrei hafa prongvaft pjer til pess, og enn er
paft ekki ofseint, ef pu vilt snua aptur. pu
getur tins hrugftift heiti vift Olaf og mig”. (lHef-
urftu svona lfigar hugmyndir um mig? heldurftu aft
jeg vilji heldur Olaf, af pvi hann sje rlkur. Nei
truftu mjer, pott pii hefftir ekki att f tin utan
a pig, og verift lftilsvirtur. sein pu nu ekki ert,
heffti jeg allt eins vel viljaft eiga pig; ekkert noma
hlyftnin, sem barnift a aft syna foreldri sinu, hefir
aptraft mjer fra aft halda orft og eifta vift pig,
svona er paft, og oftruvisi getur paft ekki verift.
po pu yrftir konungur. mundi jeg aldrei iftrast
pess aft hafa lilytt skyldunni, bara aft pu iftrist
aldrei horku pinnar vift mig saklausa ’. Verfti
pfi sem pu vilt", segir Sigurftur, rjetti henni
liendina pegjandi, stje auftsjaanlega reiftur a liest-
bak og pcytti burt. Hun sat lengi ein eptir,
og pegar bun kom heim um kveldift. var henni
ilit. Hun la 1 nokkra daga, og vissi enginn
hvaft til kom. Nokkru seinna sbtti faftir hennar
liana; fjekk litla slulkan, sem hun annaftist og
Sigurbjerg lijet, aft fara meft henni aft gamni
slnu. Allir sfi.knuftu hennar a bienum, par sem
hun haffti verift, pvi hun var livers maims liug-
ljufi, enda fognuftu og allir henni a Brekku peg-
ar heim kom. Hun var jafnan falat en alvoru-
gefin og fastlynd.
Nokkrum dugurn aftur en bniftkaupift
skyldi standa, sat Alina inni i svefnhcrbergi sinu
og 6lafur hja henni; liann var cins og naerri 111a
geta hiiin kfitasti. par sein hann stdft vift tak-
mark gaefu sinnar. t(Jeg hefi lengi aetlaft aft tala
vift pig nokkur oift Olafur”, sagfti Anna, og
skdf um leift pvengina a. brfiftarskdnum, sem hun
haffti i hoiidunuin. 1(Lattu mig heyra, elskan
min”, sagfti hann og tok um leift yfir um hana.
(lJeg veit ekki, hvernig pjer kann aft falla paft,
er jeg eetla aft segja pjer, en jeg hef liakvaem-
lega ihugaft allt, og allt rjett, aft lata pig vita
aft hverju pu hefir aft ganga, pvi enn er tlm*
til aft snua aptur. Jeg hef einliegt verift aft
draga paft, af pvi jeg hjelt, aft pu mundir spyrja
mig um vilja minn, en pu hefir enn ekki gjort
paft. Faftir minn hefir lofaft aft gefa pjer mig,
og paft petti pjer nog; paft var Ilka nog til
pess, aft jeg yrfti konan pin, en paft var ekki
nog til pess, aft viuna hjarta mitt, efta hvl
vildir pu ekki hana Bergljotu a Gili, sem foreldr-
ar pinir bentu pjer a?” ltAf pvi jeg vildi
pig en ekki hana, og astin ltetur ekki skipa sjer”.
Jeg var Ilka lofuft Cftrum, sem mjer pdtti vault
um”. . Honum Sigga galgopanum?” ,(Galgopi
efta ekki galgopi. paft kcmur tkki pessu vift, en
ekki vinnur pu livlli mina meft pvi aft auuehi
honum, en vift (•rum k min fit fra etiiinu; jeg
aetlafti aft seija pjer, aft jeg elska pig ekki, jeg
giptist pjer af hlyftni en ekki af ast. en reynirftu
aft umbera mig og® vinna liylli mina, efa jeg
ekki aft hjuskapurinn geti farift vel fyrir paft. pvi
jeg vil eins reyna aft gegna skyldu miiini sem
kona eins og barn. Verfti i fyrstu nokkur brest-
ur a fra minni hlift, veistu af hverju paft er
sprottift, jeg mun po reyna aft gjftra mitt besta.
porirftu aft ganga aft kostunum?” ( Ja natturlega,
enda er nu seint aft kippa i liftinn, par sem
veisludagurinn er akveftinn . . po er betra seint
en aldrei”, sagfti hun, og skildu pau svo talift.
Hann gekk til Aftur hennar, til aft gjora meft
honum asetlun um veislukostnaftinn og fleira par-
aftlutandi. en hun sat eptir, og studdi bond
undir kinn og perrfti vift og vift tar al augum
sjer. Svona gengur stinidum, enginn veit, hvar
skorinn kreppir, nema sa. sein her hann. i(pu
ert heldur bruftarleg, pykir mjer ", sagfti moft-
ir hennar, sem kom aft 1 pessu. (.Er pjer svona pvert
um geft, aft eiga Olaf?” (.Vi5 skulum ekki tala
um paft.fnidftir min. Jeg vona aft allt fari vel;
jeg sagfti honum, aft hverju hann heffti aft ganga,
og gaf honum i sjalfsvald aft snua aptur. ef ban'll
vildi”. ._pu hefir po aldrei sagt honum. aft pu
elskaftir hann ekki? paft er ekki gott, pvi po
hreinskilnin sje vissasti grundvollur vinattunnar,
pa gastu po ekki sett verri stein a veg pinn,
en pu hefir gjfi.rt meft pvi. Karl menu pola
ktmutii sinmn allt, ef peir hugsa aft peer elsk;
sig; paft hef jeg sjeft sjalf, pd jeg liafi ekki reytit
{jaft, pvi jeg elska ffiftur pinn heitt”. er
koinift sem komift er”, svarafti Anna, ^jcg vil
heldur vera hreinskilin, po jeg fengi pessvegna
aft kenna a horftu, en eiga betri daga og
purfa aft lcika sjonhverfingar". Fjell svo tal-
ift nifty r.
. Nu kom veisludagurinn, og uiugur og margmenni
streymdi aft ur ollum attum.
Hvernig hv,a
ur pu til hjuskaparins dottir min”, sagfti Jon
gamli vift Onnu, cr kom inn til hans. ((Davel
faftir minn”, (.en sa veit gjCrst sent reynir . l(Jeg
er mi aft telja fit heimanmund pinn, 1000 dali ’.
Heyrftu faftir minn, lattu hann vera 900, en
gefftu mjer eitt hundraftift. Mjer pykir leiftin-
legt aft purfa fara aft kvabba a Olafi jafnskjott
og jeg er komin til hans’ . Eptir litla pogn
taldi hann 100 dali af, rjetti henni og sagfti:
Fyrir hlyftni pina er ekkert ofgjfirt”. Hun
pakkafti honum gjofina og lor fit. Hun gekk par
aft liaum og velvOxnum manni meftal veislugest-
anna og sagfti: . Johannes! viitu veita mjer farra
augnablika alieyrn?” (iGjarnan”, svarafti hann.
Gengu pau svo bcefti inn i svefnherbergi henn-
ar. og lokafti him hu*rftinni a eptir peini. t<Viitu
reynast mjer trur og pfigull vinur, Johannes?”
spurfti Inin. . Ja, i cllu sem jeg get”.
gjurir pu vel. Ilvert aetlafti Sigurftur broftir
pinn?” ..Jeg veit paft ogjfirla. hann langafti til
aft menntast einhvern veginn, en hann vantafti
peninga eins og fleiri, en hann hefir biefti gafur
og kjark, pott ungur sje”. Komdu possum pen
iiiguni til hans undir plnu liafni, en lattu min
hvergi getift”, sagfti hun, og rjetti honum sjdftinn.
^Umfram allt mundu mig um aft segja honum
ekki, aft petta sje fra mjer. Viitu gjora petta?
((J>vl skal jeg lofa pjer, en —” „Ekkert en,
gjtrftu paft sem jeg bift pig. Johannes minn, og
tplum svo ekki um paft meira”. ,.Svo skal vera”,
sagfti hann og lor burt.
(lAnna min. ertu bjer. hej’rftist kallaft fyr
ir utan dyrnar. paft var uidftir hennar, sem
talafti. ^Ja, jeg er hjer”. svarafti Anna. ,.Ef
pii hefir tima til, pa klseddu hana litlu laxkouu
pina, hun vill ekki pyftast ncinn nema pig, ekki
slst pegar him veit, aft pess! dngur er ykkar
siftasti samverutiini”, Anna hrosti. tdkviftbarn-
nu og lokafti dvrumun. pegar him haffti kliett
Boggu litlu, hoppafti barnift um golfift af ansegju,
og naerri grjet af glefti, gekk yinist til Onnu og
kysti hana efta hjelt afram gleftilfitunuin. . Anna
min”, sagfti him, .yrtu aft grata af fallcgu fdt-
uiium pinum”? _ Onci barnift gott. pii skilur
ekki tarinmin. fra mar en jeg pin, pegar pu grad-
in'. yfir fallega kjdlnum pinum, og po verfturftu
ef til vill, einhvern tima eins og jeg aft fdrna
hjarta og tilfinningum fi bldtstalli metorftagiriidar og
grdftafykiHir. Barnift skildi liana ekki. Him sval-
afti hjarta sinu meft heituin tarum. og litla stiilkan
hjelt aft paft v»ri af glefti yfir fallcgu fbtunuui,
pvi af peim taraftist him. Svona er olfk ahyggja
liirnia eldri og yngrl. Veislan byrjafti og endaft;
vel. Brufthjonin riftu daginn eptir til bus sins,
og bar ekki a fiftru en aft sainfarir peirra vanu
gdftar. Liftu svo fram timar, aft ekkert sjerstakt
bar til tiftinda.
Fi'.imhald siftar.
A R§K©SNIKC1AR1VAR.
I ^Framfara” nr. 11. birtist heillf.ng grein,
eptir ritstjOra blaftsins, meft ofanprentaftri fyrir
sfign, og koma par fram athugasemdir ritstjorans
vift byggftanefnda, byggftastjdra og pingrfiftsstjora-
kosningarnar petta fir.
Jeg vil nu ekki segja, aft dparft sje aft rita
um possi mfilefui i Frf, efta aft dnauftsynlegt sje,
aft syna fram fi. aft deyfft og uhugaleysi fyrir
kosningutn og oftrum almennum malum er mjdg
skaftlegt fyrir framfarir vorar, efta aft almenning-
ui sje hvattur til aft upplylla skyldur sinar vel
og nckilega, og hell jeg ekkert uta umgetna
grein aft setja 1 pvi tilliti. En saint sem aftur
get jeg ekki sem byggftanefndarmaftur i Fljdtsbyggft
leitt lijfi mjer, aft benda ritstjdranum a fmis-
legt, sein jeg Al it dheppiiegt og vanhugsaft 1
greininni.
paft er pii fyrst, aft ritstj. alitur, aft
kosning (a liklega aft vera gildi kosningarinnar)
bygg&anefiidariiinar i Fljdtsbyggft ^liljoti aft vera
komin undir sampykki Jiirma aimara byggftarbua
og byggftanel'ndaiina f liinuin (iftrum byggftuin”.
petta a)it jeg ranga alyktun. pvi fyrir sliku er
hvergi gj rt raft i stjdrna ring uni nylendumiar, og
liggur alls ekki i anda peirra. putt nefnclin 1
Fljdtsbyggft ekki sje urjettkjorin” samkvaamt bdk-
stal’ lagamia, pa verftur bun ekki rjettkji'.rnari
pott kosning hennar verfti sampykkt efta staft-
fest eihliverntima seinna afhinum (Arum byggftar-
buum, pareft engin l.'ig eru fyrir sliku. enda er
eftlilegra og samkvaemara anda laga vorra og aimara
kosningalaga, aft kjdsa reglulega upp fi nytt eii
aft vera aft sliku kaki; en pd kosift v»ri nppa
nytt yrfti sfi byggfcanefnd ekki heldur ..rjett-
kjoriu” eptir bdkstaf laganna, al pvi su kosning
ekki fari fram a hinum l.'.gakveftna degi. Aft
kosning efta gildi kosningar hyggftaniefndarinnar
i Fljdtsbyggft hljdti aft vera komin undir sam.
pykki byggftanefndanna l hinum oftrum byggftum
er ekki aft eins mdti bdkstaf og anda laganna,
heldur rangt og deftbjegt gagnvart Ibuum Fljots-
byggftar- Ibuar byggftarinnar e i n i r eiga aft
hafa atkvai&i um kosningu peirrar nefndar, er
stfrir malum byggftarinnar, og sem hefir eigin-
lega engin sameiginleg stdrf meft hinum nefml-
imum nema aft kjdsa piugrafsstjdra. paraftauki
or alls engin sdnnuu komin fram fyrir pvi, aft
nefndirnar i hinum byggftunum sje'u (irjettkji>rn-
ari”, og ef pasr nu ekki skyldu vera paft, pii
maitti rjettkj. ri peirra allteins vera komift undir
nefiidinni i Fljdtsbyggft. Ritstjdrinn getur pess,
aft afdrifum kjfirlundarius 1 Fljdtsb. liafi ekki
opinberlega verift getift a pingraftsstjdrakjA fund i
sem pd heffti fitt aft vera”, par sem ritstj'.
var staddur barfti a kjorfnndinutn f Fljdtsbyggft
og miotti a pingraftsstjdra-kjdrfuudimnn, sem vara-'
maftur cins af nefudannCunum i Fljdtsb. og
greiddi par atkvieftf, finnst mjer aft houum hafi
verift eins innanhandar aft geta pessara afdrifa
par, og beina nifilinu 1 rjett horf, og aft koma meft