Norðurslóð - 17.12.1979, Síða 16

ÍivrnRnTTPCT An svarfdælsk 1
IN UKti U KoLUiJ byggð og bær j
' ------------------------------------------------------------------
Askriftarreitur

Leikfélag Dalvíkur
sýnir GÍSL
L.D. rœðst ekki á garðinn þar sem
hann er lœgstur
Enn hefur Leikielag Dalvíkur
lagt fram skerf sinn til listar
þeirrar. sem kennd er við
gyðjuna Thalíu. Að þessu sinni
er það gert með því að setja á
svið leikritið GÍSL eftir írskan
höfund, Brendan Behan. Nú
þegar eru sýningar orðnar fjór-
ar og síðan mun ætlunin að hafa
t\ær sýningar milli jóla og
nýárs, væntanlega 28. og 29.
desernber.
Leikstjórinn er Sólveig Hall-
dórsdóttir frá Akureyri. Annað
starfsfólk við leiksýninguna svo
og leikendaskrá er best að
greina frá með því að birta
mynd af opnunni í leikskrá
sýningarinnar.
Það verður að segjast eins og
er, að með því að velja sér þetta
verk til flutnings hefur L.D.
færst erfitt verkefni í fang. Of
erfitt kynnu einhverjir að segja,
en ekki skal tekið undir
það hér. Hitt mun sönnu nær,
að félagsfólkið tekur hlutverk
sitt í dalvísku samfélagi alvar-
lega og vill ekki víkjast undan
því, að takast á við vandasöm
verk a.m.k. jöfnum höndum við
annað og léttara, og um leið
auðveldara efni.
Því er ekki að neita, að það
vefst nokkuð fyrir undirrituð-
um, og vefst líklega fyrir
fleirum, að skilja, hvað höfund-
urinn vill segja manni með
GÍSL
Persónur og leikendur:
Pat .............. ÓMAR ARNBJÖRNSSON
Meg Dillon ....... SVANHILDUR ÁRNADÓTTIR
Monsjur .......... ÓSKAR PÁLMASON
Rio Rita.......... KRISTJÁN HJARTARSON
Grace prinsessa . JÓN R. HJALTASON
Mr. Mulleady ..... RÚNAR LUND
Miss Gilchrist ... SÓLVEIG HJÁLMARSDÓTTIR
Colette .......... EMELÍA SVERRISDÓTTIR
Ropeen ........... GUÐLAUG BJÖRNSDÓTTIR
Leslie Williams . LÁRUS GUNNLAUGSSON
Teresa .......... LOVÍSA SIGURGEIRSDÓTTIR
I.R.A. offiser .. FRIÐRIK GÝGJA
Sjálfboðaliði .... SIGURGEIR JÓNSSON
Rússneskur sjómaður .. BJÖRN BJÖRNSSON
Tvær hórur ...... GUÐLAUG BALDVINSDÓTTIR
og HERBORG HARÐARDÓTTIR
Annað starfsfólk:
Hvíslari: ....... HJÖRDÍS JÓNSDÓTTIR
Sviðsmynd: ......... KRISTJÁN HJARTARSON
HELGI MÁR HALLDÓRSSON
STEFÁN BJÖRNSSON
Ljósamaður: ........ HELGI MÁR HALLDÓRSSON
Undirleikari: ... INGÓLFUR JÓNSSON
Hljóðmaður: ..... VALUR JÚLÍUSSON
Búningar og aðdrættir: . HERBORG HARÐARDÓTTIR
Leikskrárumsjón: . KRISTJÁN HJARTARSON
LÁRUS GUNNLAUGSSON
RÚNAR LUND
Myndataka: RÖGNVALDUR FRIÐBJÖRNSSON
Forsíða leikskrár: . KRISTJÁN HJARTARSON
Tímamót
Eitthvað hefur fallið njður úr tímamóta-annál Norðurslóðar
í sumar og haust og stafar það m.a. af fjarveru sóknarprests-
ins, sem jafnan hefur verið blaðinu innan handar með nýjustu
fréttir. Hér er nú þráðurinn tekinn upp að nýju:
Þann 11. ágúst voru gefin saman í Dalvíkurkirkju Valgerður
Gunnarsdóttir stud. phil., Bárugötu 7, Dalvík, og Örlygur
Hnefill Jónsson stud. jur. frá Húsavík.
Þann 18. nóv. var skírður Steingrímur, foreldrar Sumarrós
Guðjónsdóttir frá Hreiðarsstaðakoti og Sigurður Guð-
mundsson sjómaður Akureyri.
Þann 1. desember var skírð Eygló, foreldrar Hanna Soffía
Jónsdóttir og Sveinbjörn Sveinbjörnsson bifvélavirki, Sól-
görðum, Dalvík.
Unga, óspilta og saklausa fólkið ræðist við. Barnsleg ást á erfítt
uppdráttar í brengluðum heimi. Lárus Gunnlaugsson og Lovísa
Sigurgeirsdóttir.
þessu verki sínu. Og þá ekki
síður hversvegna hann velur til
þess að segja það þann dæma-
íausa tætingslýð, sem birtist á
sviðinu. Það má vera, að helst
þyrfti maður að vera íri sjálfur
til þess að átta sig á orðum og
athöfnum fólksins. Og a.m.k.
hjálpaði það manni við skiln-
inginn að kunna svolítil skil á
írlandssögunni, sér í lagi um
atburðina í kring um páskaupp-
reisnina 1916.
Ennþá betra væri að hafa í
höndunum eitthvað, sem aðrir
hafa sagt og skrifað um þetta
verk og fundið út úr því, því
þetta er frægt verk og lærðir
gagnrýnendur hafa fjallað um
það ítarlega bæði hérna megin
og hinu megin hafsins. En sem
sagt, því er ekki að heilsa, svo
nú verður hver að skilja það
svo, sem hann hefur vit og
þekkingu til.
Það skal hér haft fyrir satt að
meiningin sé sambland af
a.m.k. tvennu. Annarsvegar
almenn ádeila á ófrið manna á
meðal, þar sem forsprakkarnir
veifa háum hugsjónum til að
réttlæta gerðir sínar, en fórnar-
lömbin verða þeir, sem engan
áhuga hafa á málstaðnum með
eða móti og myndu hvergi nærri
koma ef þeir mættu ráða.
Hinsvegar er svo á ferðinni
biturt háð um írska þráhyggju
og langrækni í sögulegum
skilningi.
Máske er samt ennþá erfiðara
að skilja, hversvegna höf. dreg-
ur saman þessar undarlegu
persónur til að túlka boðskap-
inn, skækjur, kynvillinga,
drykkjurúta, hræsnara og fá-
ráðlinga. Kannske til þess að
stuða áhorfandann svo hastar-
lega að hann komist ekki hjá að
hrökkva við og leggja við
hlustir. Slíkt er reyndar tvíeggj-
að vopn. Það getur allt eins
orðið til þess að áhorfandinn fer
„að hlæja á vitlausum stað“ og
öll meiningin tvístrast út í veður
og vind.
Að loknum þessum þanka-
brotum er best að flýta sér að
segja það, að hvernig, sem menn
vilja skilja efnið, þá þarf enginn
að óttast leiðindi á þessari
sýningu, hvorki fullorðnir né
heldur börn, sem leikritið er þó
örugglega ekki gert fyrir. Þaðer
aldrei dauft yfir sviðinu, allt á
ferð og flugi og brandarar fjúka
um loftið eins og skæðadrífa.
Frammistaða þessa unga
áhugafólks í L.D. er í heild
aðdáunarverð. Að sjálfsögðu er
elcki allt jafngott, sumt er
greinilega mjög ábótavant,
hvernig mætti annað vera, þar
sem ýmsir leikarar eru algjörir
byrjendur í listinni. En annað er
líka prýðilega vel af hendi leyst,
enda þótt persónurnar séu
sumar hverjar vægast sagt tor-
skiljanlegar.
Það er mikið sungið í leikn-
um og sungið vel, og það skiptir
miklu máli. Umgerð sýningar-
innar á sviðinu, það er víst
kallað leikmynd á fagmálinu, er
líka mjög vel lukkuð, og reynd-
ar nær hún langt aftur í sal
hússins, ef ekki alla leið út á
tröppur. Þar rakst undirritaður
á einn heldur ógæfulegan ungl-
ing veifandi flösku, þegar hann
gekk inn í húsið, og var
hneykslaður. Þessi ungi maður
birtist síðar upp á sviði og var
MÉR ER
SPURN?
Þetta er
okkar líf
Þær eru ekki margar brekk-
urnar á Dalvík, því að allt
skal vera sem sléttast og
beinast. Hérna á dögunum
var ég á gangi fram hjá Berg-
þórshvoli en þar voru mörg
börn að leika sér og þar var
heilmikið gaman. Þarna er
sem sagt ein af fáum brekk-
um á Dalvík. En nú er gam-
anið búið því nú hefur
brekkan verið sandborin.
Sú spurning hefur vaknað
í huga mér hvort meiri fyrir-
höfn hefði verið fyrir bæjar-
yfirvöld að loka umferð um
gatnamótin Goðabraut-
Stórhólsvegur í stað þess að
sandbera brekkuna. Það virð
ist því miður allt of oft
gleymast hjá stóra fólkinu að
börn eru besta fólk og að
leikur er þeirra vinna.
Nú er barnaári að Ijúka.
En hefur verið sérstaklega
mikið hugsað um börnin á
þessu ári? Það mætti segja
mér að meira verði hugsað
um tré á ári trésins 1980.
Ung húsmóðir í
Suðurbænum.
þá rússneskur sjómaður, og enn
draugfullur.
Það er full ástæða til að
þakka fólkinu í L.D. fyrir þetta
framlag þeirra til menningar-
viðleitni í bænum. Ætli nokkur
aðili geri betur? Örugglega fyr-
irfinnst þar ekki fólk, sem
leggur á sig annað eins óhemju
erfiði, óbeðið og ólaunað, eins
og þessi tiltölulega litli hópur,
sem myndar kjarnanna í L.D.
Þakklæti í orði er gott,
skrifað á blað er það sýnu betri
umbun. En vilji borgarar Dal-
víkur tjá það svo að gagn sé í, þá
er að sýna það í verki, með því
að fara í leikhúsið og sjá það,
sem leikfélagið hefur að sýna,
bæði þetta verk og öll önnur,
sem síðar koma. Kervus.
Glatt á hjalla. Svanhildur Árnadóttir, Lárus Gunnlaugsson og Ómar Arnbjörnsson gerasér dagamun.
Kristján Hjartarson álengdar.