Norðurslóð - 28.03.1984, Side 6
Svarfdælsk byggð & bær
Tímamót
Skírö börn:
Sunnudaginn 25. mars var skírð Herdís Björk. Foreldrar
hennar eru Geir Brynjar Aðalsteinsson, bifvélav. og Guðrún
Hrönn Tómasdóttir, verslunarst., Bárugötu 11, Dalvík.
Sama dag var skírð Magdalena Ýr. Foreldrar hennar eru
hjónin Valdimar Þór Hrafnkelsson, verkam. og Hólmfríður
Margrét Sigurðardóttir, Nýjabæ, Dalvík.
Þann 27. febrúar '84 var skírð Kristjana. Foreldrar hennar
eru Margrét Ríkharðsdóttir frá Dalvík og Páll Hannesson.
Þau búa á Framnesvegi 24, Reykjavík. Sr. Ólafur Skúlason,
vígslubiskup skírði.
Hjónavígsla:
Laugardaginn 24. mars voru gefin saman í hjónaband Júlíus
Viðarsson, múrari og Hulda Þórsdóttir, afgreiðslustúlka.
Heimili þeirra er að Dalbraut 5, Dalvík.
Dánardægur:
Sveinn Sigurjónsson, vistmaður í Dalbæ varð
bráðkvaddur á heimili sínu 23. febr. s.l. og var
iarðsettur í Dalvíkurgarði 3. mars. Hann var j
fæddur í Koti í Urðarsókn 12. okt. árið 1896.1
Foreldrar hans voru Kristrún Hallgrímsdóttir I
Hálfdánarsonar bónda í Ytra-Krossanpsi og
Sigurjón Þorvaldsson Jónssonar bónda á
Steindyrum. Þegar Sveinn heitinn fæddist var |
Kristrún móðir hans vinnukona í Koti. Hann
ólst eitthvað upp með móðursinni fyrstu árin
en hann mun snemma hafa farið að heiman og þá til vanda-
lausra. Hann dvaldist á ýmsum bæjum hér í sveit. Síðan lá leið
hans fram í Eyjafjörð og vestur í Skagafjörð og hér inn á
Þelamörk. Þess á milli var hann hér á Dalvík.
Að móðurinni átti hann tvo bræður Jón Baldvin verkam.
hér á Dalvík, sem nú er látinn fyrir nokkrum árum og Friðrik
áður bónda á Hánefsstöðum, sem nú býr hér á Dalvík. Að
föðurnum átti hann nokkur hálfsystkini, sem nú eru öll látin.
Sveinn var ókvæntur og barnlaus.
Sigfús Páll Þorleifsson, vistmaður að Dalbæ
fyrrum útgerðarmaður og forstjóri hér á
Dalvík andaðist á F.S.A. þann 1. mars s.l.
Hann var fæddur í Syðra-Holti í Tjarnar-
sókn 30. jan. árið 1898. Foreldrar hans voru
hjónin Þorleifur Sigurðsson Sigurðssonar
bónda á Auðnum og Krístín Rósa Gunnlaugs- j
dóttir frá Hrafnsstaðakoti. Hún var ekkja
eftir Sigfús Pál Pálsson í Syðra-Holti. Sigfús
Páll yngri var eikabarn foreldra sinna.
Hann ólst upp hjá þeim en fór ungur að heiman. Um 16
ára aldur hóf hann járnsmíðanám hjá Sigurði Jóhanns-
syni í Gullbringu, en námi lauk hann á Akureyri hjá Jóni
Jónatanssyni járnsmiði. Að loknu námi fluttist hann hingað
úteftir og setti hér upp járnsmíðaverkstæði og rak það
um tíma. Mér hefur verið sagt að smiðjan hans Sigfúsar hati
verið nokkurskonar miðstöð hér á Dalvík. Þangað lögðu
menn leið sína og ekki allir af miklu erindi. Járnsmiðurinn var
ungur og glaðlyndur og brá fyrir sig glettni,glensi og gamni.
Og það má segja að það fylgdi honum alla stund. Það mun
hafa verið 1918, sem hann setti upp smiðjuna hér. Árið 1919
hóf hann svo útgerð í félagi við Kristin Jónsson, sundkenn-
ara. Bátur þeirra hét Unnuroggerðu þeir hann út í nokkur ár.
Og þar með hófst útgerð Sigfúsar. Útgerðar saga hans er svo
mikil að vöxtum að hún verður ekki rakin hér, en við útgerð
fékkst hann allt til ársins 1966 er hann seldi hluta sinn í
Útgerðarfélagi Dalvíkur. Sigfús var einn þeirra manna, sem
settu svip sinn á þetta sveitarfélag er ég kom hingað fyrst.
Þeim fer nú eðlilega óðum fækkandi. Hann lagði gjörva hönd
á margt. Hann tók virkan þátt í félagsmálum hérog munaði
ætíð um hann er hann lagði hönd á plóginn. Hann átti að sögn
aldrei sæti í hreppsnefnd hér en tók þátt í mörgum nefndar-og
félagsstörfum. Hann tók virkan þátt í svo kölluðu „beitu-
málum“, sem segja má að væru mál málanna á þeim tíma.
Hann beitti sér fyrir stofnun loðdýraræktarfélags hér og hafði
alla stund mikinn áhuga á þeim málum. Hann var lengi
bílstjóri hér. Hann var skólanefndarformaður um tíma og í
byggingarnefnd Dalvíkurkirkju og þannig mætti lengi telja.
Hann var mikill atorku- og dugnaðarmaður.
Þann 29. sept. árið 1918 kvæntist hann Ásgerði Jónsdóttur
frá Grímsgerði í Fnjóskadal mikilhæfri ágætiskonu sem var
honum mjög samhent í öllum umsvifum hans. Þau eignuðust
5 börn og eru nú 3 þeirra á lífi. Þau eru Hlín og Kári í Rvík. og
Hörður búsettur hér á Dalvík. Auk þess ólu þau upp
Ragnheiði Sigvaldadóttur frá ungum aldri.
Með Sigfúsi Þorleifssyni er genginn góður drengur og góður
Svarfdælingur sem átti sinn mikla þátt i þvi að byggja upp
þetta bæjarfélag. Störf hans eru geymd í þakklátum huga
margra hér um slóðir.
Útför hans fór fram frá Dalvíkurkirkju 10. mars að
viðstöddu miklu fjölmenni.
St. Sn.
Ur Nágrannabyggð
Hvað er að gerast á Ströndinni?
Verðandi þjónustumiðstöð Árskógsstrandar?
Gömlu mennirnir sögðu að
öskudagurinn ætti sér 18 bræð-
ur. Þegar þetta er ritað eru því
eftir 8 góðir dagar, því að vissu-
lega var veðrið hlýtt og milt að
þessu sinni á öskudaginn. Við
verðum bara að vona að ekki
sannist nú eins og stundum er
haft á orði að við fáum borgað
fyrir blíðuna þá arna, þegar
hlákur og góðviðri ganga yfir á
góu og einmánuði. Ætli vorið
komi ekki snemma og verði gott
að þessu sinni svo við fáum
uppbót á köldu vorin frá síðustu
5 árum. Þá von el ég með mér
nú.
Veturinn hefur verið um-
hleypingasamur en snjóléttur
svo færð um vegi hefur verið
góð það sem af er vetri og snjó-
mokstur með minnsta móti.
Ásetningur telst yfirleitt sæmi-
legur þótt hvergi séu miklar
umframbirgðir. Miklar kal-
skemmdir voru í túnum bænda
á liðnu sumri og heyfengur því
mjög misjafn. Brugðu nokkrir
bændur á það ráð að heyja í
Arnarneshreppi á liðnu sumri
og bættu sér með því upp
heyvöntun sem annars hefði
verið í stórum stíl.
Atvinnulífið
Hefðbundnum búverkum bónd-
ans fylgja rólegheit á þessum
árstíma, þótt ætíð sá mörgum
verkefnum að sinna fyrir iðnar
hendur. Góða veðrið undan-
farið hefur gert það að verkum
að hægt er að „ausa skarni á
hóla“ og flýta með því vorverk-
um. Fyrir utan nokkuð stöðuga
atvinnu allmargra iðnaðar-
manna við bílaviðgerðir, járn-
smíðar, trésmíðar og aðra bygg-
ingarvinnu er atinnulífið tengt
sjósókn og aflabrögðum. Því
miður hefur afli verið ákaflega
lélegur í þorskanet það sem af er
þessari vertíð, með því aumasta
sem um getur. Vegna hins nýja
kvótafyrirkomulags á fiskveið-
um, þora útgerðarmenn ekki
annað en leggja allt kapp á að ná
tilskildum tonnafjölda úr sjó, á
þessari vertíð. Vegna aflaleysis
við Norðurland eru þegar farnir
fimm bátar vestur á Snæfellsnes
og leggja þar upp afla sinn. Þar
hafa þeir fiskað ágætlega. Hér
hefur hins vegar fólk sem byggt
hefur afkomu sína á fiskvinnu,
misst atvinnu í tugatali og
ekkert kemur í staðinn. í janúar
mánuði voru t.d. 54 skráðir
atvinnulausir og sýnir það best
hvernig ástatt er þegar illa
gengur við sjávarsíðuna. Á sl.
sumri voru fjórir bátar héðan
gerðir út á rækju, sem veiddist
hér út af Eyjafirðinum. Sú veiði
lofaði góðu svo áætlað er að
sex eða sjö bátar verði gerðir út
á komandi sumri til að hand-
Einn hinn kunnasti ogvinsælasti
maður á Árskógsströnd,
Angantýr Jóhannsson fyrrv. úti-
bússtjóri á Hauganesi andaðist
12. mars stl. á 69. aldursári.
Hann fékkst mikið við útgerð
og var um langt skeið trúnaðar-
maður Fiskifélags íslands á
austanverðu Norðurlandi.
Hann var jarðsunginn að
Stærra-Árskógi 17. mars að
viðstöddu miklu fjölmenni.
fjalla þessa fögru skepnu. I
framhaldi af því hefur svo verið
stofnað hlutafélag hér í sveit til
að koma upp rækjuvinnslu, ef
með því mætti minnka atvinnu-
leysi þeirra sem áður höfðu
unnið við þorskinn, en af
honum kemur nú lítið á land í
okkar verstöðvum.
Eigendur þessa fyrirtækis eru,
allir útgerðaraðilar hér í sveit,
hreppsfélagið, K.E.A. og fjöl-
margir einstaklingar og er tala
þeirra sem lofað hafa hlutafé
komin yfir hálft annað hundrað.
Komist þetta fyrirtæki á lagg-
irnar á komandi vori eru
bundnar vonir við atvinnu-
aukningu því samfara og um
leið með þá ósk í huga að saman
fari áframhald á rækjuveiði,
sem hefur verið með allra besta
móti í vetur og markaðsmögu-
leikar verði einnig þokkalegir.
Framkvæmdir
Þótt veðráttan hafi leikið við
okkur síðustu daga verður þó
að viðurkenna að framkvæmdir
á byggingasviði eru alltaf litlar á
þessum árstíma, fáir sem treysta
tíðarfarinu til stórræða a.mk. í
útivinnu. Haldið er þó áfram
við framkvæmdir sem hófust á
sl. ári en þá var ýmislegt á
döfinni. Tekinn var í notkun
400 tonna vatnsgeymir stað-
settur á svonefndum Birnuness
borgum og á að vera vatns-
miðlun fyrir bæði þorpin og
væntanlegrar byggðar um mið-
bik sveitarinnar. Skipulagt hefur
Hvenær ætla bæjaryfirvöld á
Dalvík að taka sig til og lagfæra
götukaflann á mótum Skíða-
brautar og Hafnarbrautar, þ.e.
fram hjá Samkomuhúsinu og
norður undir Pósthús?
Þessi kafli er svo kurlaður að
nærri lætur að hann sé stundum
versti parturinn á þjóðvegi 82
frá Akureyri til Ólafsfjarðar.
Borgari.
Þessi götukafli var steyptur
árið 1968. Var þetta fyrstagatan
á Dalvík með bundnu slitlagi og
þar af leiðandi sú bezta. Þessu
hafa víst flestir gleymt nú.
Einnig má geta þess, að gatan
var steypt án þeirrar heflunar og
þjöppunar undirlags, sem reynsl-
an sýndi að er nauðsynleg. Var
að þessu staðið í rökréttu fram-
haldi af íslenzkri verkmenningu
fyrri tíðar og mest unnið af
handafli með hrífum það sem
vegheflar vinna í dag. Það voru
því sveittir, stoltir menn, sem
verið iðnaðarhverfi sunnan
Þorvaldsdalsár neðan þjóðvegar
og byrjað að byggja þar. Bíla-
verkstæði hefur verið rekið þar
um þriggja ára skeið við vaxandi
vinsældir og nú er í byggingu
400 m2 hús, sem ætlað er undir
verktakastarfsemi með véla-
útgerð og trésmíðavinnu. Er sú
framkvæmd langt komin. Á sl.
ári var flutt í tvær íbúðir
byggðar á vegum nefndar um
Verkamannabústaði á Litla-
Árskógssandi og er ein í bygg-
ingu til viðbótar á Hauganesi.
Hins vegar liggja fyrir margar
umsóknir ungs fólks um að
komast inn í slíkt húsnæði, en
litlar líkur á að nokkuð verði
byggt af því á næstunni. Fjögur
íbúðarhús eru í smíðum frá fyrri
árum, en ekki flutt inn ennþá.
Nokkrar framkvæmdir voru
við gatnagerð á Hauganesi á sl.
hausti svo allmargar byggingar-
lóðir eru tilbúnar fyrir næsta
vor ef óskað er. Áf hafnar-
framkvæmdum var lokið við að
steypa þekju og viðlegukant við
lengingu á Hauganeshöfn. Þar
voru einnig framkvæmdar all-
miklar viðgerðir á grjótgarði við
höfnina, sem skemmdist í miklu
ofveðri í nóvember 1982. Má
segja að hafnaraðstða á
Hauganesi sé nú orðin allgóð
fyrir þann bátaflota sem þar er.
Félagslíf
Félagslíf er hér gott þegar tekið
er tillit til íbúafjölda sem er
liðlega 300 manns, og atvinnu-
Frh. á bls. 3.
horfðu yfir þetta verk að steypu
lokinni.
En svo fara götur, sem önnur
manna verk, þótt fögur séu í
upphafi. Götur, sem önnur
mannvirki er áníðslu verða að
þola, þurfa sitt viðhald og
endurbætur er fram líða stundir.
í nokkur ár hefur verið talað um
að lagfæra þennan kafla, en
bæjarstjórnir hafa lagt meiri
áherzlu á það, að koma slit-
lagi á fleiri götur í bænum.
Síðast, en ekki sízt þurfti að gera
stórfelldar endurbætur á lögn-
um hita- og vatnsveitu og
kostaði það aukið rask á þessu
svæði. En að því frágengnu má
nú snúa sér að endurbótum á
téðum götukafla. Á fjárhags-
áætlun Dalvíkurbæjar fyrir árið
1984 er gert ráð fyrir að malbika
yfir þennan kafla. Svo búast má
við því, að næsta haust verði
þetta einn bezti kaflinn á
þjóðvegi 82.
Bæjartæknifræðingur.
MÉR ER
SPURN?
Norðurslóð leitar svara