Norðurslóð - 30.06.1992, Blaðsíða 5

NORÐURSLÓÐ —5
Á sjómannadiiginn var Karlakór Dalvíkur endurreistur og sönj; hann í kuldu
og trekki við höfnina áður en kappróöurinn hófst. Stjórnandi var Jóhann Ól-
afsson á Ytra-Hvarfi. Hér í blaöinu var þeirri spurninyu varpað fram fvrir
skömmu livers vegna ekki væri hægt aö starfrækja karlakór hér um slóðir.
Kannski eru þessir ágætu menn að svara þeirri spurningu. Mynd: Hj.Mj.
✓
A sólstöðum
Framhald afforsíðu
alla þá nótt þar til klukkan var tín.
Svöng voru lömhin því lítill var
haginn
lífiö allt kallaö'á sólskin og hlýju.
En hlindfullur norðaustan vindur
óvceginn
veitti því svarið nteð stórhríðar-
spýju.
Svona var það nú í dentíð, enda
fórust nokkur löntb og jafnvel ein-
staka gömul, nakin ær. Vonandi
verður þetta ekki alvarlegt. Nú er
berjalyngið samt í fulluni blóma
og ekki gott að segja hvaða áhrif
snjórinn hefur á blómið. Ef ekkert
er blómið verður heldur ekkert
berið.
Jónsmessudögg
í föstu formi
Hvað sem öllu líður fer jóns-
messunót í hönd. þegar nætur-
döggin hefur afarsterka náttúru og
sé velt sér upp úr henni hrekur hún
út úr kroppnum a.m.k. 18 óholla
líkamsvessa og virkar samtímis
nijög svo jákvætt á sálina. Stóra
spurningin nú er hvaða áhrif dögg-
in í föstu formi hefur á líkarna og
sál. Pau gætu hugsanlega orðið
þveröfug. Hér verður að gera
djarfar tilraunir til að komast að
hinu sanna.
Enn syngur vornóttin
vögguljóð sín
Að öllu gamni slepptu verður
samt að viðurkenna og þakka, að
við höfum átt ntargar fagrar sól-
skinsstundir á þessu vori hér á
norðurhjaranum. Séð út um svefn-
herbergisglugga blaðamanns kem-
ur sólin framundan Múlanum kl.
02u á aðfaramótt 21. júní. smá-
hækkar skeiðið austur yfir fjörðinn
og sleppur rétt aðeins við að rekast
á ysta fjall Látrastrandar. Nei,
„sólin ekki sinna verka sakna la’t-
ur“ o.s.frv.
Nú fer aðalblómatíminn líka í
hönd. Allur Svarfaðardalur er að
skrýðast fegursta runnagróðri með
minnkandi sauðbeit. Gulvíðir, grá-
víðir, loðvíðir, jafnvel birki þýtur
upp þar sem til skamms tíma var
nagað beitiland eða slægjuland.
Blómgróður er áberandi ríkulegri í
fjallshlíðum en áður var. Líka á
láglendinu. Nú fer að vera gaman
að aka fram í Skíðadal og líta á
„skrúðgarðinn" á Dælis- en eink-
um Másstaðaeyrum. Þar seturgrá-
víðir og eyrarrós svip sinn á land-
ið.
Fallegt er líka að sjá yfir Flæð-
arnar við Dalvík núna rennisléttar
og vaxnar fegursta starargróðri af
fleiri tegundum. Það er gott, að
hestum er ekki hleypt á þetta land
fyrr en þá síðar á sumri. Ef þama
er varpland sund- og vaðfugla að
ráði kemur það fuglinum vel, að
vera laus við ágang alltétandi
hrossanna. Annars er síst ástæða til
að amast við hóflegri hrossabeit
þarna að varpi loknu. Ekki er
sinulubbinn svo skemmtilegur.
Að lokum skal bent á vaxandi
Karlsárskóga, birkið í Setanum
færist út og teygir sig hærra í loft-
ið. Og nýjar plöntur skjóta upp
kollinum út um allt. Tungan svo-
nefnda milli Karlsár og Brunnár-
innar er að verða alsett litlum
birkiplöntum. En svo koma bless-
aðar/bannsettar kindurnar, og þá er
ekki að sökum að spyrja. Það dug-
ar ekkert minna en fullkomin girð-
ing og friðun þangað til hin unga
björk nær því aö verða „sauðheld".
HEÞ
DALVÍK
Frá skrifstofu
Dalvíkurbæjar
Opnunartími skrifstofunnar í júlí veröur
sem hér segir:
1.-17. júlí 9- -12- og 132S-1600
20.- 31. júlí 930 - 1200 lokað eftir
hádegi.
Bæjarritari
Sókn er besta...
Framhald afforsíðu
tæki langan tíma að ná fótfestu á
mörkuðum fyrir smápakkningar.
Framleitt er fyrir erlendar sölu-
keðjur og undir merkjum þeirra.
Framleiðendur þurfa að sanna sig í
gæðum og meðferð hráefnisins
áður en hin erlendu stórfyrirtæki
heimila framleiðsluna og koma
með pantnir. Þannig fór þessi
framleiðsla hægt af stað á síðasta
ári en hefur aukist verulega á
þessu.
25-35% hærra verð
fyrir afurðirnar
Gert er ráð fyrir að framleiðslan
verði um 800 tonn á þessu ári svo
það mun láta nærri að fullum af-
köstum liafi verið náð. Síðan er
hægt að auka afköstin með lengri
vinnutíma sem þá um leið mun
nýta fjárfestinguna sem þessu
fylgdi í upphafi mun betur. Veru-
leg verðmætaaukning er við þessa
vinnslu miðað við hefðbundna
frystihúsaframleiðslu eins og víð-
ast er og var hér til skamms tíma.
Verðmætaaukningin er mismun-
andi eftir tegundum og einnig
markaðsástandi. Samkvæmt tölum
sem fyrir liggja er framleiðslu-
verðmætið í frystihúsinu hér nú
25-35% hærra pr. hráefniskíló en
sambærileg hefðbundin frystihús
sýna.
Þriðjungs aukning
á vinnuafli
Hér er því ekki um neitt smá mál
að ræða. Verðmætaaukningin er
auðvitað ekki hreinn hagnaður fyr-
ir fyrirtækið heldur þýðir þetta
meiri vinnulaun og umbúðakostn-
að. En einnig fær fyrirtækið sitt því
eitthvað þarf umfram til að greiða
fjármagnskostnað af fjárfesting-
unni. En á heildina litið kemur
þessi framleiðsia betur út í rekstri.
Gunnar telur þó mestu viðbrigðin
vera stöðugleikann sem þessu
fylgir. Hægt er að gera sér betur
grein fyrir framtíðinni þegargerðir
eru samningar um framleiðslu
nokkra mánuði fram í tímann og á
föstu verði. Verð á þessari fram-
leiðslu sveiflast mun minnna en
venjulegar afurðir frysihúsa. Það
getur að vísu komið þannig út að
þegar verð á hefðbundnum afurð-
um frystihúsa hækkar tímabundið
getur verið meiri framlegð úr
vinnslu með gamla laginu en það
jafnast síðan fljótt út aftur. Það er
sem sagt mun meiri stöðugleik í
þessari framleiðslu en hinni.
Þá skiptir lfka miklu máli á tím-
um aflasamdráttar að mun meiri
vinna er við svona sérvinnslu en er
í hefðbundinni vinnslu. Birtist það
þannig að nú fara í gegnum húsið
13-15 kg af afurðum á hvern
starfsmann á klukkustund en var
áður 17-20 kg. það er að segja
frystihúsið þarf þriðjungi minna
hráefni en áður til að halda uppi
sömu vinnu. Hér á árum áður fóru
3.500 tonn á ári til frystingar í
frystihúsinu en nú um 4.200 tonn.
Stefnt er að því að til frystingar í
framtíðinni fari um 5.000 tonn. Ef
það veröur raunin og smápakkn-
ingaframleiðslan eykst eins og
vonir standa til munu vinnustundir
við vinnsluna aukasi rétt um helm-
ing frá því sem var fyrir nokkrum
árum.
Meiri möguleikar í EES
En hvernig er þá staðan framund-
an. Gefum Gunnari orðið:
„Aflasamdráttur er staðreynd
sem við höfum þurft að aðlagast.
Spá um aflaheimildir næstu þrjú ár
sýna að við verðum að leggja kapp
á að auka vinnsluvirði í fisk-
vinnslunni. Vegna samdráttar
erum við-að draga saman saltfisk-
vinnslu og af sjálfu sér kemur sam-
dráttur í hausaþurrkun. Hins vegar
erum við að marka stefnu til fram-
tíöar varðandi smápakkninga-
vinnsluna og að taka upp vakta-
vinnukerfi í þeirri framleiðslu. Eg
tel að ef EES-samningurinn verður
að veruleika rnuni möguleikamir
stórlega aukast í þessuni efnum.
í dag framleiðum við t.d. sér-
skoma bita sem fluttireru til Bret-
lands og þar sjá fyrirtæki um að
setja brauðmylsnu á og pakka
þeim í smápakningar. Vegna tolla
á slíka framleiðslu, sem telst full-
vinnsla, er þetta ekki gert hér nú.
Það er aðeins tímaspursmál
hvenær við getum farið í þessa
framleiðslu hér, það er að segja ef
EES samningurinn verður að veru-
leika.
En almennt talað er okkur nauð-
syn á að draga úr útflutningi á heil-
um ferskum fiski, því fyrr eða síðar
hittum við okkur fyrir í samkeppni
við unnar vörur héðan frá lslandi.
Hins vegar eigum við eftir að auka
til muna útflutning á ferskum flökum
eða sérpakkaðri ferskri vöru. Þetta
mun vafalaustþróast því nú hefur
tekist að auka geymsluþol fersks sér-
pakkaðs fisks svo við getum unnið
þetta hér þegar tollar falla niður við
EES samninginn," sagði Gunnar Að-
albjörnsson.
Það er greinilega hægt að halda
þannig á málum að ekki komi til
atvinnubrests þó afli dragist saman
og einnig bæta upp tekjutap þjóð-
arbúsins með frekari fullvinnslu.
Þeir hjá frystihúsinu hér á Dalvík
hafa sýnt að þetta er hægt og eins
og skilja má af orðum Gunnars hér
að framan eru þeir ekkert að hugsa
um að láta hér staðar numið, fái
þeir til þess olnbogarými með auð-
veldari aðgangi að mörkuðum.
J.A.
1 kjötborði
Allt á
gríllið
og í
helgar-
matinn
Svarfdælabúð
Dalvík
1
Bygginga vörudeild
Garðstólar
og borð
Grillkol og
grilláhöld
Garðsláttuvélar,
sláttuorf og
garðáhöld
Líttu irm
það borgar sig