Norðurslóð - 27.07.1994, Blaðsíða 6

TímamóT
Þann 19. júlí varð 75 ára Jóhannes Th. Jóns-
son. Hafnarbraut 10, nú til heimilis á Dalbæ,
Dalvík.
Norðurslóð árnar heilla.
Skírnir
Þann 3. júlí var skírður Gunnar Örn, foreldrar
María Gunnarsdóttir og Eiríkur Stephensen
tónlistarkennarar, Hjarðarslóð 1F, Dalvík. Sr.
Ægir Sigurgeirsson í Kópavogi skírði. Gunnar
Orn er fæddur 30. maí sl.
Þann 17. júní var skírður í Dalvíkurkirkju Jón Ingi, foreldrar Ing-
unn Bragadóttir og Oli Þór Jóhannsson.Lynghólum 2, Dalvfk. Jón
Ingi er fæddur 30. maí sl. Sr. Svavar A. Jónsson skírði.
Þann 17. júlí var skírð í Dalvíkurkirkju Anna María, dóttir Sess-
elju Antonsdóttur og Bergs Höskuldssonar, Skíðabraut 15, Dalvík.
Anna María fæddist 30. janúar sl. Sr. Svavar A. Jónsson skírði.
Hjónavígsla
Þann 16. júlí voru gefin saman í hjónaband í Dalvíkurkirkju Þór-
bergur Egilsson og Guðb jörg Halldórsdóttir, Karlsbraut 22, Dal-
vík. Sr. Svavar A. Jónsson gaf hjónin saman.
Afmæli
Þann 4. júlí varð 80 ára Kristín Sigurh jartar-
dóttir frá Skeiði, Svarfaðardal, nú til heimilis á
Dalbæ.
Viöbyggingin aö rísa við norðurenda Dalbæjar.
Mynd: -ÞH
Dalvík:
Dalbæ berst sórgjöf
- Gjöf úr dánarbúi Egils Júlíussonar flýtir
framkvæmdum við viðbyggingu verulega
Nú stendur yf'ir bygging á við-
byggingu við Dalbæ, heimili
aldraðra á Dalvík. Þar verður
aðstaða fyrir starfsfólk, eldhús
og matsalur fyrir vistmenn. Nú
er Ijóst að hægt verður að I júka
jtessu verki á næsta ári, en Dal-
bæ barst nýlega höfðingleg gjöf
úr Minningar- og styrktarsjóði
Egils Júlíussonar og Guðfinnu
Þorvaldsdóttur að upphæð kr.
4.500.000.
Sjóð þennan stofnaði Egill til
minningar um konu sína og er til-
gangur hans að stuðla að vexti og
viðgangi Dalbæjar. Þegar Egill lést
á síðastliðnum vetri lét hann sjóðn-
um eftir mikinn hluta eigna sinna,
þám. húseign sem enn er óseld.
Vildi hann með því sýna hug sinn
til heimaslóðar og aldraðra í
héraðinu.
Egil Júlíusson ætti að vera
óþarft að kynna fyrir eldri Dalvík-
ingum, en hann var umsvifamikill
útvegsmaður hér í bæ í hálfan
fjórða áratug. Hann fæddist á Dal-
vík í mars 1908 og fór ungur í vél-
stjóranám. Eftir að hafa verið vél-
stjóri og síðan skipstjóri á ýmsum
bátum hóf hann útgerð árið 1934
héðan frá Dalvík. Tveimur árum
síðar kvæntist ltann Guðfinnu Þor-
valdsdóttur frá Hrísey og unnu þau
saman að útgerðinni alla tíð. Hann
sá um framkvæmdirnar en hún um
allt bókhald og annað er að því
laut.
Arið 1967 seldu þau verbúð og
skip og fluttu til Reykjavíkur þar
sem þau dvöldu til æviloka. Guð-
finna lést árið 1978 en Egill í des-
ember sl.
Framlagið úr sjóðnum bætir
mjög alla stöðu Dalbæjar og verð-
ur til þess að hægt verður að ljúka
viðbyggingunni fyrr en áætlað var.
I minningu þeirra hjóna hefur
stjórn Dalbæjar ákveðið að nýi
matsalurinn fái nafnið Setberg en
það nafn var á heimili þeirra hjóna
þegar þau bjuggu á Dalvík. -ÞH
MÁ ÉG KYNNA?
Guðbjörg
Vésteinsdóttir,
nýr leikskóla-
stjóri á Krílakoti
Guðbjörg Véstein.sdóttir hefur
verið ráðin leikskólast jóri við
leikskólann Krílakot frá 1. ágúst
n.k.
Guðbjörg er fædd á Akranesi og
ólst þar upp í stórum systkinahópi
en hún er næst yngst 10 systkina.
Faðir hennar, sem nú er látinn, var
Vésteinn Bjarnason, ættaður úr
Dýrafirði, en móðir Guðbjargar er
Rósa María Guðmundsdóttir, ætt-
uð úr V.Skaftafellssýslu.
Guðbjörg útskrifaðist úr Fóstru-
skóla Islands 1977 og vann sem
fóstra og leikskólastjóri í Reykja-
vík og í Borgarnesi næstu ár. Árið
1982 flytur fjölskyldan stðan að
Hólum í Hjaltadal og þar stundaði
hún kennslu í grunnskóla í 6 ár.
Hún kenndi yngri börnum og einn-
ig mynd- og handmennt. Guðbjörg
lét þó ekki þar við sitja heldur tók
þátt í því að koma á fót leikskóla
að Hólum og var jafnframt fyrsti
leikskólastjóri þess skóla.
Til Dalvíkur flutti svo fjöl-
skyldan árið 1988 og hefur Guð-
björg unnið sem fóstra á Krílakoti,
með hléum þó, þar til að hún nú
tekur við skólastjórninni.
Og svo við kynnum fjölskyld-
una, þá er Guðbjörg gift Sveinbirni
M. Njálssyni aðstoðarskólastjóra
við Dalvíkurskóla. Þau eiga þrjú
börn, Hildi sent er fædd 1976,
Birnu sem er fædd 1981 og Kára
sem er fæddur 1988.
En þó Guðbjörg hafi gaman af
að vinna með börnurn, „gullunum
okkar“ eins og hún gjarnan vill
kalla þau, þá hefur hún fleiri krefj-
andi áhugamál eins og mynd- og
handmennt ýmisskonar. Fyrir
tveimur árum tók fjölskyldan sig
upp til ársdvalar í Danmörku og
þar átti hún þess kost að sækja
námskeið í ýmsu því sem lýtur að
þessu áhugamáli, sem e.t.v. er
meira en áhugamál því hún er ein
af þeint sem standa að galleríinu í
Sunnuhlíð. Hún er konan sem býr
til fallegu bútasaumsmunina. Hún
málar einnig á silki. Hún segist
hafa notið þess mjög að kenna
mynd- og handmennt og það togi
alltaf í sig að hella sér meira út í
listiðnað og handmennt.
Guðbjörg hefur líka gaman af
útivist og til þess að læra að lifa
með norðlenska vetrinum, já og
jafnvel njóta hans, hefur hún lært á
svigskíði sem hún reynir að stunda
yfir veturinn.
En svo við víkjum aftur að nýja
starfinu þá hugsar hún golt til þess
að byggja áfram á þeint grunni sem
þegar hefur verið lagður í leik-
skólanum og að eiga þess kost að
þróa starfið þar með því úrvals-
starfsfólki sem þar vinnur. „Það er
unnið súperstarf á Kríló. Starfsfólk
sem hefur komið að skólanum á
undanförnum árum hefur komið
með góða menntun úr mismunandi
umhverfi og verið opið fyrir nýj-
ungum og þróunarstarfi. Umræður
í þjóðfélaginu um fóstrustarfið og
hlutverk leikskólans hafa líka virk-
að örvandi. Fóstrur stofnuðu sitt
eigið stéttarfélag fyrir nokkrum ár-
um og nú höfum við ný leikskóla-
lög með nýjum áherslum þar sem
leikskólinn er viðurkenndur sem
fyrsta skólastigið. I þeint anda hef-
ur verið unnið á Krílakoti. Við höf-
um verið með skipulagða dagskrá
þar sem markviss þjálfun hinna
ýmsu þátta hefur farið fram. Ár-
angurinn er ánægðari böm og for-
eldrar. Eg tel að sveitarfélag á
stærð við Dalvík hafi alla rnögu-
leika á að mæta mismunandi þörf-
um barna og foreldra."
Við þökkunt Guðbjörgu fyrir
spjallið og bjóðum nýja leikskóla-
stjórann velkominn til starfa. SJ
Byggðasafn Dalvíkur:
Börnin eru hreykin af safninu
- segir Helga Steinunn Hauksdóttir safnvörður
Helga Steinunn Hauksdóttir safnvörður ineð
víraklippur nursku strandgæslunnar sem
skipverjar á Itlika komu með norðan frá
Svalbarða á dögunum og færðu safninu að
gjöf. Mynd: -ÞH
í næstu viku lýkur sýningunni
Dalvíkurskjálftinn 1934 sent
staðið hefur í allt sumar á efstu
hæð Ráðhússins á Dalvík. Þar
gefur að líta myndir, blaðaúr-
klippur og annan fróðleik unt
þennan örlagaríka atburð í sögu
bæjarins. Er sýningin opin á
hverjum degi kl. 13-17 frarn til 4.
ágúst.
Það er Byggðasafn Dalvíkur
sem stendur fyrir sýningunni, en
safnstjórnin fékk Jón Hjaltason
sagnfræðing á Akureyri til að
safna saman gögnum um skjálft-
ann. Á sýningunni gefur að líta
myndir af langflestum húsum sem
þá stóðu á Dalvík ásamt upplýs-
ingum um íbúa þeirra og afdrif í
skjálftanum.
Nokkur umskipti hafa orðið í
Byggðasafninu á síðustu mánuð-
um. I vetur lét Friðjón Kristinsson
af störfum sem safnvörður, en í
hans stað var ráðin Helga Steinunn
Hauksdóttir sagnfræðingur. Þá
báðust þeir Gylfi Björnsson og
Júlíus Kristjánsson undan endur-
kjöri í stjórn safnsins eftir kosn-
ingarnar í vor. í þeirra stað voru
kjörnar þær Þóra Rósa Geirsdóttir
og Guðný Sverrisdóttir, en Kristj-
án Olafsson situr áfram í stjórn
safnsins og hefur tekið við for-
mennsku.
Börnin eru áhugasöm
Tíðindamaður Norðurslóðar leit
inn í safnið á laugardaginn og tók
Helgu Steinunni tali. Hún er úr
Hörgárdal, en flutti til Dalvíkur í
fyrra og kenndi við Dalvíkurskóla
sl. vetur. Hún vann um skeið á Ár-
bæjarsafni í Reykjavík og tók þar
ma. þátt í að setja upp hippasýn-
ingu í safninu. Hún var ráðin t
hálfa stöðu sem safnvörður og tók
til starfa í mars sl. En hvað finnst
henni um aðbúnað safnsins?
„Safnið á í nokkrum húsnæðis-
vanda. Það þyrfti að reisa skemmu
við húsið, svo hægt væri að skipta
út hlutum, því safnið á svo mikið
af munum að þeir rúmast ekki með
góðu móti í húsinu. Með auknu
húsrými væri hægt að setja upp
sérsýningar á borð við jarðskjálfta-
sýninguna sem er í óþarflega mik-
illi fjarlægð frá safninu.
Hér er hins vegar margl hægt að
gera, ekki síst í safnakennslu. Efsta
hæðin hentar vel fyrir smærri sýn-
ingar í því skyni. Það er hægt með
lítilli fyrirhöfn að setja upp ýmis
verkefni fyrir börn, svo sem um
Jóhann Svarfdæling, Kristján Eld-
jám, fugla, steina, sjávarútveg og
lækningatækin svo eitthvað sé
nefnt.
Það er gaman að sjá hversu
áhugasöm börnin eru um safnið.
Það eru ekki mörg byggðasöfn
sem njóta jafnmikilla vinsælda
meðal barna. Sum þeirra koma
hingað oft og draga þá
gjarnan fullorðna með sér.
Vitaskuld er það herbergi
Jóhanns sem er vinsælast
og ísbjöminn dregur líka
að. Eg finn að þau eru
hreykin af safninu og sýna
það gestum sínum með
stolti.“
Safnið kemur á
óvart
- Er safnið mikið sótt?
„Já, það er óhætt að
segja það. Síðasta laugar-
dag komu um 100 manns
og hingað koma um og yfir
2.000 manns á hverju
sumri. Það er nokkuð um
að útlendingar komi en
langstærstur hluti gestanna
er íslenskt tjölskyldufólk á
ferðalagi. Safnið er oft eini
staðurinn sem fólk kemur
á því það á bara leið í
gegnum bæinn og rekur augun í
myndina af Jóhanni.
Safnið kemur fólki greinilega á
óvart, það er fjölbreyttara en það
heldur. Margir nefna líka að það sé
skemmtilegt að hafa safnið í fbúð-
arhúsi því þá er hægt að sýna hlut-
ina á sínum stað, eldhúsdótið í eld-
húsinu, mjólkuráhöldin í búrinu
osfrv. Hér fær fólk rnikinn fróðleik
um Dalvík og það eitt réttlætir til-
veru safnsins."
- En hvað með heimamenn,
koma þeir oft í safnið?
„Það er dálítið misjafnt. Sumir
hafa aldrei komið hingað eða ekki
svo árum skiptir, en aðrir eru dug-
legri. Margir konta hingað með
gesti sína og sýna þeim safnið. En
það er eflaust til í dæminu að menn
gera sér ekki grein fyrir því hvað
safnið hefur upp á að bjóða,“ segir
Helga Steinunn Hauksdóttir safn-
vörður.
-ÞH