Norðurslóð - 17.12.2015, Side 15

Norðurslóð -15
Öskum
starfsfólki okkar,
viðskiptavinum
og landsmönnum
öllum
gleðilegra jóla,
árs og friðar
SALKA-FISKMIÐLUN HF
NORFISH LTD. DALVÍK
Guðmundur Pálmason stofnar Landssamtök Wilsonsjúklinga
Bjartsýnn baráttujaxl
GuðmundurPálmasonDalvíkingurhefur
undanfarin tvö ár glímt hatrammlega
við afar sjaldgæfan sjúkdóm - Wilson
sjúkdóminn - en áætlað er að á Islandi
séu aðeins 8 staðfestir Wilson-sjúklingar.
Guðmundur vakti iandsathygli á
dögunum þegar hann réðst i það stórræði
að stofna landssamtök Wilsonsjúklinga
þann 27. nóv. sl. Guðmundur var víða í
viðtölum hjá ijölmiðlum að þessu tilefni og
vakti athygli æðruleysi hans og jákvæðni í
þeim ótrúlegu erfiðleikum sem hann hefur
mátt glíma við á undanfömum árum. A
heimasíðu Guðmundar má m.a. lesa lýsingu
hans á þessari óvenjulegu sjúkrasögu:
Eg hafði alltaf verið glaður og
mjög aktívur. Ég var t.d. i slökkviliði,
björgunarsveit, leikfélaginu og spilaði
a gitar i hljómsveitum og stimdaði
Ijosmyndun svo eitthvað sé nefnt. Ég
vann mjög mikið, var þjónustustjóri hjá
Gúmmivinnslunni og vann við löndun úr
skipum. A þessum tímapunkti hafði ég
aldrei heyrt talað um Wilson 's sjúkdóminn.
Svo fór allt að breytast. Égfór að taka eftir
þvi að gleðin sem alltaf hafði fylgt mér
var horfm og ég missti áhuga á öllu, og í
staðin fóru að koma sjálfsvígshugsanir og
mjög margt slœmt. Fer ég til lœknis og bið
hann um þunglyndislyf sem ég fékk. Stuttu
seinna byrja fæturnir á mér að klikka. Ég
missi mjög auðveldlega jafnvægið og er
alltaf dettandi. Ég fer þá aftur til læknis
og segi honum að þessi lyf séu ómöguleg,
þau virki ekkert og fari svona illa með
jafnvœgið i mér. Þá skiptir hann um lyf en
það er allt eins. Svona gekk þetta í rúm 2
ár. Eftir þennan tima, sem ég get bara lýst
sem helviti á jörðu, var ég sendur inn á
geðdeildina á Akureyri. Þar var ég sendur
i alls konar rannsóknir, meðal annars
heilaskanna. Þar sáust óeðlilegar bólgur,
en seinna kom það í Ijós að þetta var
uppsafnaður kopar. Þá var ég sendur suður
á Landsspítalann þar sem þetta var greint.
Þarna fékk ég loksins svar sem ég var
búinn að bíða eftir i rúm 2 ár. Um leið
og ég fékk greininguna og rétt lyf hurfu
þunglyndið og sjálfsvígshugsanirnar eins
og dögg fyrir sólu. En þrautagangan var
rétt að byrja. Nú tóku við tveir mánuðir
á Landsspitalanum og svo sjö mánuðir á
Kristnesi, sem sagt eins og full meðganga.
A þessum tíma versna ég mjög mikið í
löppunum og ér eiginlega bundinn við
hjólastól. Auk þess koma frarn, ýmis önnur
minni áhrif frá sjúkdómnum, t.d. fer ég að
slefa mikið, á erfitt með að borða, allur
maturfer að bragðast illa, ég missi getuna
til að spila á gítar svo að ég minnist á
eitthvað.
Staðan á mér í dag er mjög góð, ég er
alveg laus við þunglyndið en fœturnir á
mér virka ekki. En mér er alveg sama um
það á meðan hausinn er i lagi. Ég lít á
sjúkdóminn sem lottóvinning þar sem hann
hefur gefið mér svo margt. Eins og t.d. nýja
sýn á lífið, og ég hef kynnst nýju frábæru
fólki. Það er von mín að með þessum
skrifium geti ég kannski forðað einhverjum
frá þessum tveimur árurn í helviti sem ég
gekk i gegnum. - Guðmundur Pálmason
Óskum viðskiptavinum okkar og íbúum
Dalvíkurbyggðar gleðilegra jóla, árs og
friðar
samsKi pj/
Hjartans bestu óskir um gleðileg jól
og farsæld á nýju ári
Óskum íbúum Dalvíkurbyggðar og
landsmönnum öllum gleðilegra jóla
og farsæls komandi árs
vtr
Óskum Svarfdælum heima og að heiman
og landsmönnum öllum gleðilegra jóla.
Hittumst heil á nýju ári