Skátablaðið Faxi - 22.12.1968, Qupperneq 14

Fr anh al ci a f b i i
12.
„i5g er viss un, að- ég kann vel vio raip Áér, " aíizaöi Davíö." „Eéi er fagurt un
að litabt,"
„Gakktu í pæinn, og sjáuri, hV-Wit frú Fish hefur .ekki eitthvað nat-arkyns handn
okkur.í svanginn."
'Frú'-Fich var þrekleg köna. 'H'.'n.yann við ’hreingernin,-a.r; í skúlanun og var
jafnfrant ráðskona Benjanins. Eaviö gazt undireins vel að Jienni, og einsi fann
hen-ni ui£- hann.’- " ' • 5aö. var ósvikin hlýja í kveðju henníjr.^.ýk.og. Mn lét <sér
svo uxihugað un nann, neöan á uáltíÖinni stóð.,..uð Benjauín. pótti alveg nóg únv
Svo fór ha:..:n neö fr .nöá sxnuu til að skoða skólann og uuhverfi -hansj,..Bsvfð_.
haíöi alcirei, iíoniö í heiLoavis'carskóíá fyrr og,var j ___
njög hr finn'af öllu pví, sen* c.ann .sd, j ~~___________
’ ' „E.vort' strakaf nir héiun kyn.. u ’ að’ rieta svona leik'- '
fiiáishús: ." seifjði iiann viö frando siian. „Býst ; —
við, að strákunuu hérna þutti lítiö"tii kona, ef j
þeir saju útbúnáðinn• okkear." j
„her
;u aÖeins lielcri naima synir," sagoi uenja-j
nín, „Þeir eru vanir þvf bezta sen yö.l er á. Það ,|
kostar líka góðan skilding;aö. éiga dr.nc í Crox-
léýskólc ." 1 - j
„Jó ekki creg óg "=að f efa." anzaði ravíði
í þessú kon.crengúr til peifra.
„Gleður i.ia að sjá yöur aftur, liðjojólfi." .aallaöij.
hann glaðíega, „Skeri.ituö pór yður vél í Lohdoix-n? j
„Mér þykir fyrir að veröa!að segja, að svo var
v
ekki, herra Beckett," svaraði jeenajuíh, en. töiun j
ekki un paö, Evernig gengur neð frínprkjasöfnuniH
na? Fénguðþóf þau, sen þér báöhð un, óður en 'g j
fór? “
„Jó '£ óg kona’neð pau einhverni áapinn? Mór' þsttji
ganan að lofa yður aö iítá á pau," Ilann snóri !
sér að Cavíð. „Safriar pú fríóerkjun? Afsakaou, I
við höfun ekki verið kynntir, - lið.þjólfinn er !
stundun gleyninn. Eg.heiti iintoný Beckett. Ever \
ert pú?"
„Davíð Tennwht,- systursonur ^enjanfns hrowns, " . j
sagði Davxð ,
„Afsakið neckett," súgði Benjanín. „iSg lief ði . ótt. . *
aö ségja 'ýður,að þessi urengur ef vantanlegur j
stérfsúá-ður hórna við . slftflánn. 1 'h'anh'er nýi skó- j
bur st'-.rihn," j
„Cf, eihiiitt. s r rónnuu kenndi baði undrunar og ’ '!
ofboðs, o'g fylgdi 'því 'cálítill hnikkar, er hánn . ___
reigðf upp höfuðuð, og Lavfð, stín'horfði fast a hántí
vildi' i.ieð ’-.-.ví sýna fyrirlitxiirigu 'sfna. Er.hh var könínn ó frensta hlun túl uó
le@á' duglega yfir hausar.ótnnun Ó þessun iitla uþps'kafhi'hgi,,
Benjanín dóttist fara'nörri uu,' hvdð 'frandi hans vár í hugaog bjargaði öllu við,
er hann sagðist verða að haída áfraro göngunni.
„ Jít' kera pó neb frínorkin á norgun1," sagöi Antony. „Agati, Beckett," sagði Benja-
':fn „Mosti nynclardrengur," ságðx henjanín viö lavíð, er þeir voru konnir af
stcð aftur. „Sg vc.r & -gloðun ún, að 'þú uundir segja eitthvað, osn kynni að ssra
t.ilf innihgúri hans." - -.
;„3Ig hef 'fyll'stu löhgun tií að snra ueira cn tilfinninrar hans," runéi í Davíð.,- .
„Eann er Ósvikinn 'úþþákafnihgur. Fg þykist nú skilja betur, fcvero vegna ógvverð;-;
að úngangast. pessa heldr'i þamia syni .eð virðingu .... og- óg ..."
„Þú hefur 'ékkert gát á túngú pinni, dreryúr," sagði Benjarxín. „Svonei é ekki. að -
tala, Þú kenur ek :ur báður i cri'nnvanda vieð-. slíau hátterni."
„Fyrirgéfðú, f randi, cn þú 'veizt, áð. óg er ék.ci 'vanur að uugangwst svona fói.c;
íin'óg býst við, að eitthvaö 'rntist úr, pegar fró lfður." ...
Nasta kvö’ic fór Laví'ð í eihs konar. könnunaríerð uu nógrennið, Eann hafði getað
hliðrað sór hjá að verða á vegí Antony hecketts un norguninn, or hann kon ne®
frínerkin.
.póttist vita, að hann
-13-