Skátablaðið Faxi - 31.01.1969, Side 9

r septenber sxðastliðmin
fórun við nokkrir úíx*
Hjálparsveitinni út 'í
Surtsey. Farið var á
laugardegi • og verið til
sunnadags. Ferðin á
Rán neð Gústa í Gíslholti
gekk vel og sjáveiki ekki
svo nikil að orð vaíri á
gerandi, eða að. ninnsta
kosti vill undirritaður
ekki un það ræða.. Þegar
út; kon, foru Steinar
Suttseyjarjarl, sen var
að. sjálfsögðu onissandi,
og Hörður iriilni,s. í
frosknannab.únihga og sáu
un að. selilytja nenn og
dát til eyjarinnar. Nokk—
rir blotnuðu en enginn þo
eins og ..Björn Júhanns.,
sen hafði orð un að sár
kálnaði á geirv.örtunun.
Það sáun við strax að
gúnníbátur sá, sen við
notuðun vnr ekki til ein—
skis, þátt ekki tækisi>
að setja vál í gang eða
ráa honun að vild. Við,
sen í Ran biðun', er
fyrsta ferð. var fairin,
vorun farnir að halda að
r oðramennirnir ætluðu
fyrst kringun eyjuna,
áður en þeir færu í land.
En í land konust þeir un
síðir, enda sá enginn að
þeir ættu erindi annað.
Eftir að búiö var að kona
bátunun á sinn stað x
landi og kona öðru dáti
til skálans, Var gengið £
bæinn.
Pálsbsr er nesta rxyndar—
hús, búið öllun þein þæg—
indxxn, sen hægt er að
ætlast til að sáu á svona
stað. Að lokinni kaffi—s
drykkju gengu’nenn un og
kynntu sár störf unsján-
arnannsins, sen voru
bísna flákin og nenntandi.
þátt ekki skyldu allir
tilganginn,
Þvi næst var haldið £
hellisleit og fannst
fljátlega pað, sen leitað
var að, Örnjátt gat niður
£ hraunið neð; þein
renglulegasta stiga, serx
nokkur okkar hafði sáð.
Flját-1 ega bauðst einhver
vaskur naöur til að reyna
stigann og karma að sen
neðar væri. Sn svo vill
til að nafn hans er
gleynt eins og svo nargra
annara afreksnanna.
Eftir .þetta fárun ,við
niður; lxver af öðrun og
loks. var svo koni'ð', að
enginn hefði verið til
frásagnar ef illa hefðl
farið. En verndarhendi
•var haldið yfir sveitinni
£ þetta sinn eins og svo
o f t áyhir .
Fyr-sta varr ákveöið að
kanna hellinn £ austur
átt. Eftir langan tfna
£ nyrltri rxeð aðeins fácin
ljós, eftir að hara ýnis.t
rekið fei g • noiuppundir
skriðið. á naganun, klofað,
bölvað, eða lýst hátt til
lofts, sást ljosglæta ‘v
fran undan.. Eilkynntu
fyrstu nehn það á þann
hátt að lengi nun 'iv£
ninnuo haft. Einn okkar
hinna' ágætu f'elaga
Bjarni Sighvatsson hva’rf
svo gjörsanlega, o0.g
fljátlega kon £ íjos aó
hann hafði konizt út un
hliðargöng og upp i’ gegn,
enda andaði hann nú að
sár hreinu lofti neðan
við hinir þúrftxxn að soga
hver frá öðruu. Un vfdd
opsins skal sagt, að
það var svo þröngt, að
Siggi konst þar eklci einu
sinni £ gegn og getur
hver' sáð £ hvaða ixann—
raunir Bjarni liefur
konizt, enda hlúð hann
þar vörðu- sen vantanlega
nun standa un aldur og
avi, eftir að. við. hinir
höfóun styrkt hana. Þar
sea engun þotti fært út
i ua opið að austan, nena
I Keröi, en hann fekk ekki
j að fara, var snúið. við. og
í könnuð göngin, sen lágu £
j vestivr, Þau voru nokkru
; stvttri en hin og enduðu
í i þröngu gati, Sæti árni
I Gunnar þar sennilega enn
j fastur, ef ekki hefði
l verið. jafn stutt £ hjálp-
! arsveit og raun bar
j vitni, A leiðinni til
j skálans aftur voru hirtii'
j belgir, kúlur og hvað
j eina,. sen ver.ca nufcti til
l að: drvgja tekjur einbúans.
! Er til' skálans koh var
i eins og vænta nátti sleg—
I is.t ua að f'á að' é'ldú enda
! þurftu 'þeir (sen bað. hlot-
! naðisi-) ekk’i að borða
i annað en leifarnar frá
! hinun, öðrun var að
i sjálfsög.ðu leyft að þvo- .
J; upp, því’, rett þátti að
■ ski-.ta s.törfuho
j Eftir c.f hver og einn
; hafði lesið nægju s£na af
j þein onefndu bóknenntun,
i serx jarlinn liafði og
| skoðað nyndir , sen þein
! fylgdu, var farið '£
, skuti’.ikeppnio Svo vel-.
, var búið i bæ þessun,' að
tii voru txu skutlur neð
: plastfjöður, auk skot—;
! nark.s. á vegg neð tölun, .
j nringjun og punkti. Þvf
j næst var fario 1 háiiúnn
I og sofnuðu allir vært,
j nena GÚnnar Hinriks. ,sen
j enn var að. . hugsa un
: skuulur, þott önnur gerð.
i værio
• Morguninn '. eftir voru
: allir árrisúlir og ef^
' hari. hefði verió á eyj -
;unr.i hefði hann vafalaust
j veriö vakinn, ' Nú vor
j ákveðið að kanna nyjar
i slo'ðlr og farið.un vestur
: hluta eyjarinnar neð
i sjónun, en sí'ðnr upp þar,
! sen ganli Surtur er.
| Ekki virtist hiti £
! honun, sn i’ nánunca við
han.nc