Ljósið - 15.05.1923, Blaðsíða 4

LJOSIÐ
4
arann og kent dauða bókfræði, mannaverk full af mót-
sögnum við anda og lifandi orð drottins vors?
Móse io boðorð klöppuð á steina voru þung, eí
eitt þeirra var brotið, þá voru öll brotin. Líf fyrir líf,
auga fyrir auga, tönn fyrir tönn.
Allir vita að Jesús boðaði frið á jörð vorri, sá frið-
ur er ekki fenginn enn, hann fæst ekki meðan æðstu
valdhafar þjóðanna myrða og kúga undirmennina.
Herra vor drottinn Jesús Kristur hefir aldrei leyft
vonda breytni við menn né málleysingja.
Þingmenn vorir eru fulltrúar þjóðar vorrar. Sjá þeir
ekki að land vort er að sökkva í óviðráðanlega fjárþurð
ár frá ári. Er það ekki óviturlegri stjórn að kenna?
Eru ekki flestar stéttir í landi voru kvartandi um
of þunga skatta, og embættismenn ríkis og kirkju fjölga
ómögum sínum. Allir þykjast fá of lítið, allir rífast um
að fá hækkandi laun og um leið styttan vinnutíma.
Glysgirnin og heimskan hér í Reykjavíkurborg er
vaxandi böl, er hefnir sín á þjóðinni í heild sinni.
Ungdóminum get eg ekki láð, þó hann villist í
þessari hringiðu dýrsæðisins.
Ég minnist spakmælisins:
»Grísir gjalda, en gömul svín valda«.
Þingmenn hafa birt það fyrir mínum eigin eyrum,
að þingi verði slitið næstkomandi laugardag.
Eg sé að þingmenn vorir gæta ekki æðstu skyldu
sinnar gagnvart þeim er vilja kristnir vera, meira en að
nafninu til.
Ég hef engan þingmann heyrt gera skýra játningu
nema einn, veltalandi mann, er hefir sagst vera Ása-
trúar, en vilji þó sleppa Loka. Þetta sýnir hreinskilni
hans. En engin Ása-trú á að vera í kristindómi vorum.
Enginn heiðindómur, enginn Gyðingdómur, engin lygi
og engin hræsni.
Einar Jochuinsson.
Prentsmiöja Acta — 1923.