Víkurfréttir - 23.02.2017, Blaðsíða 15
15fimmtudagur 23. febrúar 2017 VÍKURFRÉTTIR
Hann fór að vinna á auglýsingastofu í
Reykjavík og þar varð til hljómsveitin
Dátar. „Ég hafði gert tvo texta fyrir
Þóri Baldursson og hann bað mig að
semja texta fyrir Savana tríóið, Ást í
meinum var því fyrsti textinn eftir mig
sem kom út á hljómplötu. Svo gerði
ég nokkra texta fyrir Dáta en það var
bara einn sem var notaður, hinir þóttu
of mikið bull og var Ólafur Gaukur
fenginn til að semja hina textana.
Þegar Dátar gerðu aðra plötu samdi
Rúnar Gunnarsson söngvari og gítar-
leikari öll lögin og ég gerði textana,
þar stóð upp úr Gvendur á eyrinni
sem varð mjög vinsælt - svo vinsælt að
Hljómar voru farnir að skjálfa,“ segir
Þorsteinn glettinn.
Dátar léku um allt land og Þorsteinn
var sveitinni innan handar, ef þeir
skyldu fara að semja músík. „Þá datt
Þráni umboðsmanni í hug að kaupa
alls konar kúlupenna og pappír og
var ég fenginn til þess að skrifa bréf í
óskalagaþættina í útvarpinu og biðja
um lagið Gvendur á eyrinni. Við
vorum þannig svolítið að svindla og
ég skrifaði bréf sem sett voru í póst á
Blönduósi, Sauðárkróki og svo fram-
vegis. Allir þessir bréfritarar báðu að
sjálfsögu um sama lagið.
Textagerðinni fór fram hjá Þorsteini
en hann lagði áherslu á að það væri
auðvelt að syngja textana. Þá hjálpaði
það, að mati Þorsteins, að textarnir
voru ekki um sjómenn og bændur -
heldur mikið um stelpur og daglegt líf.
Hirðskáld Hljóma
„Þegar ég var búinn að semja á tvær
plötur fyrir dáta fannst Gunnari
Þórðarsyni ófært annað en að ég færi
að semja fyrir Hljóma líka. Það gekk
í mörg ár og varð ég nokkurs konar
hirðskáld.“
Þorsteinn þekkti vel Gunnar og Rúnar
Júlíusson en þeir Rúnar voru báðir úr
gamla bænum. „Þegar ég spilaði með
Beatniks lékum við á „restrasjónum“
á sunnudagseftirmiðdögum sem voru
nokkurs konar miðdegisböll þar sem
boðið var upp á kaffi og gos. Aldurs-
takmark var 16 ár en þar voru oft
yngri krakkar að hlusta á tónlist. Þeir
komu oft þangað Gunnar og Rúnar
og Gunnar fór oft að tala við mig þótt
hann væri hægur og svolítið feiminn,
en hann var samt töffari. Rúnar tal-
aði minna, hann var svo feiminn á
þessum tíma.“
Þorsteinn segir að þótt kanaútvarpið
hafi haft mikil áhrif þá hafi ávallt
verið mikil tónlist á Suðurnesjum.
„Það var öflugt félagslíf í bænum og
þar voru sýndar revíur og sketsar og
sungið á milli í Verkó og Ungó. Þarna
voru Baldur Júlíusson pabbi Þóris og
strákur sem ólst upp við Norðfjörð-
sgötuna og varð seinna þekkt tón-
skáld, Emil Thoroddsen sonur Þórðar
Thoroddsen læknis. Það var ekkert
sjónvarp og allar kvikmyndir ótexta-
ðar og fólk var lítið að læra tungumál
nema krakkar. Þess vegna komu til
revíurnar þar sem verið var að atast
út í stjórnmálamenn og þekkt fólk en
marga textana átti Kristinn Pétursson
eða Kristinn Reyr frá Grindavík.”
En hvernig urðu textarnir til?
„Svavar Gestsson, sem var einráður
í plötuútgáfu, var strangur og vildi
hafa útgefna texta á íslensku. Hann
var meira að segja strangur á textana,
þeir áttu að hafa stuðla, höfuðstafi og
endarím í takt við íslenska bragfræði.
Maður þurfti að hafa það á hreinu og
þótt ég hafi ekki gert það í Leyndar-
máli, fyrsta textanum fyrir Dáta, þá
var ég farinn að nota þetta í Gvendi á
eyrinni og áfram þar til ég gerði text-
ann við Slappaðu af en hann þurfti ég
að gera hratt. Ég bað þá Jónas R. Jóns-
son í Flowers að skaffa mér viskíflösku
til að geta gert þetta á stuttum tíma.
Þegar ég var kominn niður í flöskuna
var ég búinn að sleppa bragfræðinni -
og fór ég að þróa minn eigin stíl upp
frá því.“
Textarnir urðu yfir 400 talsins sem
gefnir voru út og samdi Þorsteinn fyrir
fjölda tónlistarmanna og hljómsveitir.
Má þar nefna Trúbrot, Brimkló, Lúdó
og Stefán, Hauka og fleiri.
Flestir kannast við lagið Þrjú tonn
af sandi sem Haukar fluttu svo eftir-
minnilega en textinn er það sem Þor-
steinn kallar hljóðlíkingu. Enda erfitt
að skilja hvert þessi þrjú tonn af sandi
eiga að fara, og hver þessi Andrés sé
sem vill heilan skóg af mótatimbri?
„Stundum gerði ég texta sem kall-
aðir eru hljóðlíkingar eins og í Þrjú
tonn af sandi. Mér fannst það skrítið
þegar ég var strákur í sveit þegar menn
voru farnir að súpa og syngja á hesta-
mannamótum, grafalvarlegir og fóru
vitlaust með textann, þeir höfðu þá
lært hann svona og sungu gömlu ætt-
jarðarlögin vitlaust, enda höfðu þeir
aldrei lært þau rétt. Til dæmis Hamra-
borgin mín há og þögul, í staðin fyrir
Hamraborgin rís há og fögur. Mér
fannst skemmtilegt að búa til vitleysu
og leyfa fólki að syngja vitlaust og
taka sig ekki of alvarlega,“ segir Þor-
steinn en þess má geta að Þorsteinn
reyndi upphaflega að gera vandaðan
texta við lag Presley Return to sender
sem hét „Sendist til baka“. Hann var
ekki hrifinn af textanum en sendi þá
á Hauka. Hann féll ekki í kramið og þá
sagði Þorsteinn: „Ég á annan sem mér
finnst skemmtilegri“, hann sendi hann
á þá og þeir gleyptu að sögn Þorsteins
við honum.
Er ég kem heim í Búðardal
samið á leið í bíó
Oft var djúpt á textunum og segir
Þorsteinn að hann hafi þurft að hafa
pressu til þess að klára þá. Gott dæmi
um það er textinn við lag Gunnars
Þórðarsonar Er ég kem heim í Búðar-
dal. „Ég var að fara í bíó þegar Gunnar
hringir í mig. Hann var þá hjá Rúnari
á Skólaveginum og spurði hvort ég
væri ekki búinn að gera textann. Ég
var ekki byrjaður á honum og Gunnar
segir: „Þú verður að gera þetta núna,
við erum búnir að bíða í margar vikur
og við erum að fara að taka lagið upp.
Ég þekkti lagið og var oft búinn að
hlusta á það á segulbandi og raula
það, það var bara spurning um að fá
hugmynd. Ég hafði verið í sveit fyrir
vestan þar sem sér yfir til Búðardals
og ég bjó mér til svolítinn dagdraum,
fullt af stelpum að bíða eftir mér. Ég
handskrifaði textann áður en ég fór
í bíó og kom við á Skólaveginum á
leiðinni og rétti Mæju. Svo kemur í
ljós þegar platan kemur í dreifingu að
það gleymdist að setja þverstrik í t-ið í
heitinni og Ingibert söng þá heillinni
og þannig hefur það verð síðan.“
Þorsteinn á textann við eitt af þeim
lögum sem þekktust eru í flutningi
Rúnars Júlíussonar í seinni tíð, en
upphaflega lagið er kántríslagari.
Textinn er í raun lýsandi fyrir skrif
Þorsteins sem segist sjálfur alltaf líta á
björtu hliðarnar:
„Ef leiðist þér að hlust’ á nöldur um
fátækt og púl,
má alltaf graf ’ upp lukkusöngva sungna
af Rúnari Júl.
Og ef þú vilt fá skammt af ánægju, gleði
og hamingjuvon,
þá ættirðu að hlust’ á texta eftir hann
Þorstein Eggertsson.“
Þorsteinn segist ekki sjá eftir neinum
textum. „Nei sem betur fer ekki,
þá eru þeir svo lélegir að þeir bara
gleymast. Eitt árið þurfti ég að semja
70 texta og þá þarf maður alltaf að
vera að koma með nýjar og nýjar hug-
myndir, ef maður er að endurtaka sig
lætur maður lítið á því bera.“
Tónleikarnir um Þorstein verða
haldnir í Hljómahöll 2. mars klukkan
20:00.
Beatniks í Kanasjónvarpinu 1962. Söngkonan er Guðrún Frederiksen, systir pianóleikarans.
Myndin er tekin einu og hálfu ári áður en til var hljómsveit sem hét The Beatles.
HÖFUÐBORGARSVÆÐIÐ:
NORÐLINGAHOLTI · GULLINBRÚ ·
ÁLFHEIMUM · SÆBRAUT · MJÓDD
GARÐABÆ · MOSFELLSBÆ
LANDSBYGGÐIN:
BORGARNESI · AKRANESI ·
AKUREYRI · REYÐARFIRÐI ·
KEFLAVÍK · SELFOSSI · HELLU quiznos.is
ÞRENNA
Bæu við gosi og snakki
eða súkkulaði fyrir aðeins 699kr. 400kr. AÐEINS
Bátur vikunnar
Þú velur bát,
veu eða salat
Gómsætur
í næsta nágrenni