Feykir - 25.06.2015, Qupperneq 8

8 24/2015

Heilir og sælir lesendur góðir.
Gerð var tilraun í síðasta þætti að leiðrétta
eitt orð í vísu Björns Friðrikssonar sem birtist
í þætti nr. 642. Ekki tókst betur til en svo
að nú kom enn í staðinn fyrir emm í fyrsta
vísuorðinu. Og vil ég helst gera eina tilraun enn
til að leiðrétta þessa ágætu vísu Björns. Tel rétt
að birta hana aftur nú, vonandi rétta.
Hrímgva perlur hríslum á
hættir erli þráin.
Haustið ferli flækst á
frostið merlar stráin.
Næst er til þess að taka að þættinum hefur
borist ágætt bréf frá vini þessa þáttar sem er
búsettur á Sauðárkróki. Þakka ég mikið vel fyrir
það. Telur hann reyndar óvíst að það gagnist
mér, en ég fagna öllu slíku. Kemur þá næst vísa
sem er talin eftir séra Helga Tryggvason og
trúlega ort í Skagafirði. Grunar mig að kannski
sé þar átt við séra Helga Konráðsson, bið ykkur
lesendur um upplýsingar þar um.
Margir slyngir hittast hér
hagyrðingar fínir.
Skálda á þingi skemmta sér
Skagfirðingar mínir.
Eins og flestir vita sem eitthvað huga að
vísnagerð og hlusta eftir umfjöllun á þeim
vettvangi, geta vísur breyst og afbakast á ýmsa
vegu í meðförum manna. Nýlega sá ég á prenti
vísu sem ég er búin að kunna nokkuð lengi og
var hún þar í tveimur mismunandi útgáfum
og þar tilnefndir tveir til þrír hugsanlegir
höfundar. Hef ég alltaf talið umrædda vísu eftir
Sigfús Steindórsson, áður bónda á Steintúni
í Skagafirði. Tel mig hafa verið viðstaddan er
Fúsi orti vísuna á landsmóti hestamanna á
Vindheimamelum.
Svo háttaði til þá, eins og einhverjir kannski
muna, að snyrtingar samkomugesta voru þá
í sömu byggingu og veitingahúsið. Var þar
oft þröngt á þingi og áttum við starfsmenn
mótsins þar oft erfiðar vaktir. Eitt sinn er ég var
þar á vakt seinnipart laugardags er Fúsi búinn
að staðsetja sig þar inni á ganginum framan við
klósettin. Var kallinn vel hreifur af víni án þess
að valda þar nokkrum vandræðum. Vorum
við góðir kunningjar og vildi hann endilega
eiga við mig spjall. Svo skeður það að inn á
ganginn framan við klósettin snarast mjög
stórvaxin kona. Var sem betur fór laus klefi og
eftir að hún hverfur þar inn segir Fúsi þessa
snilldarsetningu.
Frúin hún er fjarska gild.
Fannst mér gaman að þessari athugasemd en
áttaði mig ekki þá á því að þar væri byrjun
á vísu. Ekki leið nema augnablik frá því að
frúin komst á klóið og inn í þessa Paradís
samkomugesta stígur vígður maður sem einnig
var talsvert vel við skál og vel kunnugur Fúsa.
Vildi hann strax ávarpa þennan sveitunga sinn
og segir stundarhátt :
Friður sé með yður.
Fór mig nú að gruna að kannski væri að fæðast
vísa hjá hinum ótrúlega Fúsa, og þegar ég
tek eftir að athygli hans beinist allt í einu að
Vísnaþáttur 644 tveimur ungum mönnum sem höfðu fundið skjól í norðurenda þessa mjóa gangs, sem var framan við snyrtingarnar, til þess að hella úr
lítilli vodkaflösku í pela sem auðsjáanlega átti
að blanda í til kvöldsins, verður minn draumur
um vísu að veruleika þegar ég sé að Fúsi fylgist
með af mikilli athygli og þegar pelinn er fullur
segir Fúsi, reyndar um leið og hann nálgast þá
félaga á nokkuð lúmskan hátt.
Þetta er alveg einstök snilld
ekki dropi niður.
Tóku þeir félagar Fúsa vel, fékk hann vel að
smakka á blöndu þeirra á meðan ég sá til.
Bið lesendur endilega að hafa samband ef þeir
vita betur um tilurð þessarar vísu. Hún hlýtur
að vera eftir Fúsa en kannski hefur hann verið
með hana í huga áður, án þess að mér gangi
vel að trúa því.
Gaman að heyra nú frá Jóni Gissurarsyni í
Víðimýrarseli.
Geng ég oft um vísnaveg
vert er mjög að þakk´ann.
Ferskeytluna faðma ég
fram á grafarbakkann.
Þegar loks mitt þrýtur skeið
og þrengir lífs að funa.
Áfram vil ég eiga leið
innanum ferskeytluna.
Helgi Björnsson, bóndi á Snartarstöðum,
er líka elskur að vísum. Hann mun vera
höfundur að þessari.
Hef á vísum ærna ást
yrði ég því feginn.
Að verði auðið við að fást
vísur hinu megin.
Dagbjartur, fyrrverandi Refstaðabóndi, er ekki
eins ánægður með sitt framlag.
Í sínum ljóðum sumir mest
sýna eigin heimsku.
Vísur mínar væru best
vafðar þögn og gleymsku.
Það mun hafa verið hinn kunni klerkur
í Hindisvík, Sigurður Norland, sem lýsti
undrun sinni svo.
Það mér vekur undrun að
ýmsir flytja héðan.
Inn í Miðfjörð eftir það
að þeir hafa séð hann.
Gott að biðja snillinginn gamla, Sveinbjörn
allsherjargoða, að leggja okkur til lokavísuna.
Ástargæskunnar gróðrarskúr
gleði hjarta þíns veki.
Girndarhundarnir harminn úr
hugtúni þínu reki.

Verið þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON ) kristin@feykir.is
Tíminn líður hratt á
gervihnattaöld. Já
það má nú segja. En
stundum er hann svo
lengi að líða og þegar ég
lít til baka yfir farinn veg,
get ég skipt æfi minni
í þrjá kafla. Á barns og
unglingsárum var tíminn
oft svo lengi að líða,
eða hver man ekki eftir
biðinni eftir jólunum sem
aldrei ætluðu að koma,
eða sumarið?

Ekki tók nú betra við á
unglingsárunum, þegar
maður beið eftir að komast
á böllin, fá bílpróf og
fleira. Þetta var fyrsti hluti.
Síðan tóku fullorðinsárin
við. Gifting, setja saman
heimili og svo komu börnin
eitt af öðru. Auðvitað varð
maður að vinna með
heimilinu til að endar
næðu saman, því launin
voru lág rétt eins og nú.
En aldrei var tíminn, þetta
ósnertanlega afl sem
stjórnar manni kannski
fullmikið stundum, nógu
langur til að maður gæti
klárað allt sem þurfti að
gera, hvað þá það sem
mann langaði til að gera.
Allt í einu er kafla tvö lokið
og komið að kafla þrjú og
ég orðin gömul að árum.
Makinn farin yfir móðuna
miklu og börnin flutt að
heiman og komið að
leiðarlokum í minni vinnu
hjá heilbrigðistofnunHSN.
En þar er ég búin að vinna
í 37 ár. Það eru blendnar
tilfinningar sem fara um
huga minn á þessum
tímamótum, en fyrst
og fremst söknuður og
þakklæti til vinnufélaga
og heimilisfólks sem ég á
eftir að sakna mikið. En
eftir sitja óteljandi góðar
minningar sem ég á eftir
að ylja mér við. Reyndar
var ég svo heppin að hafa
góða heilsu og fá að vinna
fram að sjötugu, nokkuð
sem er ekki sjálfgefið
og maður þakkar aldrei
sem skyldi. Ég er líka
svo óendanlega heppin
að eiga yndisleg börn,
tengdabörn, barnabörn og
langömmubörn sem öll eru
til staðar fyrir mig í blíðu
og stríðu. Þannig að mér
eru allir vegir færir í kafla
númer fjögur í framtíðinni.
Heppin ég. En þið eruð öll
svo miklu betri en enginn
og mikið meira en það.
Ljúfar kveðjur.
- - - - -
Ég skora á Lárus Blöndal
sjúkraliða.
Bóthildur Jónsdóttir, Blönduósi skrifar
Fjórir kaflar ævinnar
ÁSKORENDAPENNINN
UMSJÓN kristin@feykir.is
Vel heppnuð hátíð að baki
Frá Jónsmessunefnd á Hofsósi
Jónsmessuhátíð var haldin á
Hofsósi um síðustu helgi.
Þetta var þrettánda hátíðin
sem haldin er með þessu
sniði, en áður hélt Vestur-
farasetrið Jónsmessuhátíð
nokkur ár, í fyrsta sinn árið
1995 og er m.a.
eftirminnilegt frá þeirri hátíð
þegar Karlakórinn Heimir
söng í Staðarbjargarvík og
gestir hlýddu á úr varðskipi
úti á firðinum.
Vel viðraði til hátíðarhalda
um helgina, einkum á
föstudeginum, og var fjölmenni
á Hofsósi. Dagskráin var
fjölbreytt og fóru hátíðar-
höldin vel fram. Jónsmessu-
nefnd vill koma eftirfarandi á
framfæri:Jónsmessunefnd
þakkar gestum hátíðarinnar
fyrir komuna og sérstaklega
góða umgengni á hátíðar-
svæðinu. Einnig fá íbúar
Hofsóss og nágrennis bestu
þakkir fyrir að gera þorpið
okkar snyrtilegt, skreyta götur
og hús og taka einstaklega vel á
móti gestunum. Ekki má
gleyma öllum þeim sem lögðu
hátíðinni lið, á einn eða annan
hátt, hvort sem um er að ræða
einstaklinga eða félagasamtök.
Ástarþakkir öll fyrir ykkar
framlag!