Bergmálið - 20.06.1916, Síða 3

jl- tbl.
‘Nú. Það er víst fróðlegt rit. Hvað kost-
*r irgangurinn ?<
»Það er bara selt í lausasölu. Heftin
eru fjögur. Og fást öll fyrir krónu.«
‘Ekki getur það heitið dýrt, ef ritin
eru góð,< svaraði sankti Pétur.
‘Góð! Það eru engar aðrar baekur lesn-
ar á sumum bæjum í minni sveit. Eg hafði
uokkur eintök með mér, en gat ekki bor-
þau alla leið. Eg fékk þau geymd á
Jtelastjörnunni, sem er suður og upp af
t»landi.«
»Það eru altaf ferðirnar,« sagði Pétur.
*En við skulum líta í skýrslurnar og sjá
hvert þú mátt setjast hér að. Eg held þú
S*tir töluvert haft upp úr því að selja
sniárit hér. Þeir kaupa alt nýtt, karlarnir
hérna. — Eg hef bækurnar þarna í kompu
til hægri handar. Návík, sagðirðu. í hvaða
sýslu er hún?<
‘A.-sýslu á íslandi.«
»íslandi!« sagði sanktiPétur og blaðaði
* bókunum. — Hér kemur það! En hvað
heiturðu ?« spurði Pétur.
•Rógur heiti eg,< sagði svarta sálin.
»Þetta ætlar að ganga illa, Rógur litli.
Eg held hreint að þú sert ekki kominn á
hstann enn þá.« Og hann leitaði enn um
stund. »Nei, það er áreiðanlegt. Þitt nafn
1 er ekki hér. Þú mátt fara. Eg má heldur
ekki vera að þessu fram á rauðanótt. Eg
Þarf snemma á fætur á morgnanna.<
En Rógur var ekki á því að fara. Hann
hað Pétur í öllum bænum að lofa sér að
Vera, og bauð hohum eitt eintak af öllum
fitunum til þess að hleypa sér inn. En það
var ekki við það komandi.
»Eg fer ekki að byrja á óráðvendni. Eg
er orðinn of gamall til þess að læra hana,«
sagði Pétur.
En hinn sat fastur við sinn keip,
Seinast tór hann að brigsla St. Pétri og
þeim í himnaríki. Sagði að þeir væri svo
mislyndir og gerðu sumum mönnum rangt
til. Hann sagðist hafa verið vel metinn á
örðunni og þótt skemtilegur. En þó ætti
að úthýsa sét úr himnaríki.
»Er það hugsanlegt, að það sé þessum
ritum nokkuð að kenna,« sagði Pétur.
j »Vor Herra les alla skapaða hluti. Et til
j vill geðjast honum ekki að þeim, og læt-
ur svo alla gjalda þess, sem hafa haft
hönd í bagga með að semja þau og út-
breiða. Eg veit það ekki. En það eru verk-
in, sem hér eru dæmd, en ekki persónan,
eða staðan. Og gaman hefði eg at því, að
sjá þessi rit. Því einhver kraftur er í þeim,
ef þau hafa himnaríkisvist af heilum hóp
manna. En hverjir hafa skrifað þau?«
»Ýmsir helstu rithöfundar nútímans, t.
d. Emérit Kross, Jón Saud, Árni aftan-
hlaðningur o. fl. o. fl.«
»Jæja, Rógur lifli, þú verður að fara í
þetta sinn. En eg skal tala um þetta við
Herrann. Og mig langartii aðfáritinmeð
Bergmálið. 3
Verslun LÁRUSAR THORARENSENS,
Strandgötu 19 Oddeyri,
hefir mjög fjölbreytta álnavöru, ódýra eftir gæðum. Ennfremur miklar
byrgðir af íeirvörum, mjög vel völdum. Margskonar ísenkram,
alt selt sanngjörnu verði. Einnig hefir verslanin ýmsar nauðsynjavör-
ur, sem allár eru seldar með mjög litlum hagnaði. Ýmsar tóbaksvörur og
sælgætisvörur fást að jafnaði. •
Komið og sannfærist um gildi þessarar auglýsingar.
Ldrus Thorarensen.
Hafið.
næstu ferð, sem þú nærð í. Og farðu nú
vel.« Sankti Pétur skelti svo hurðinni í
lás rétt við nefið á Róg, og flýtti sér inn
göngin og háttaði í snatri.
En Rógur þaut á stað áleiðis til jarðar-
innar, tók ritin á halastjörnunni og var
kominn ofan undir Öræfajökul í dögun.
Frá Siglfirðingum.
Hér er unnið af kappi að ýmsum
byggingum, mannvirkjum og um-
bótum. Fríkkar Siglufjörður óðum
og færist í aukana. Verið að endur-
bæta hafnar- eða fióðgarðinn. Verk-
stjóri við hann er Felix Guðmunds-
son frá Reykjavík, sem hafði það
verk með höndum síðasta sumar.
Meiri háttar uppfyllingar eru þeir
að láta byggja, auðmennirnir Pétur
Thorsteinson í Reykjavík og Sören
Goos. Guðmundur Bíldal sér um
verkið fyrir Thorsteinson. En G.
Blomquist verkfræðingur og Kr.
Skagfjörð fyrir Goos. Pá er Guð-
björn timburmeistari Björnsson frá
Akureyri að byggja hér steinhús og
ýmsir fleiri vinna að byggingum.
O. Tynes stórkaupmaður og fleiri
auðmenn ætla að byggja afarmiklar
byggingar inn á Leiru. Og sagt að
við þær eigi að geta lagst 30—40
skip.
Bátar og skip hópast nú hingað
til veiða. ísfirðingar, Skagfirðingar
og Húsvíkingar komu með mikinn
flota. Eru sumir hræddir um að beitu
muni vanta handa þessum fjölda.
En vonandi er að allir afli vel.
Stórreiða haf!
Hvitfextum flaxandi öldum
faðmandi örmunum köldum.
Drepandi haf.
Skinandi haf!
Með fleti svo fagra og slétta,
fegurstu litmyndir pretta.
Dulrœna haf!
Tœlandi haf!
Ginnandi góðrí með veiði,
gefandi mörgum hvað beiðir.
Auðuga haf.
Sikvika haf!
Á breytingar mannlifs þú minnir,
mannúð engri þú sinnir.
Margbreytta haf!
í vinnumensku
fyrir 40 árum.
Langamýri var ein af bestu jörðum
í sveitinni. Jón bóndi hafði erft nokk-
urn hluta hennar. En keypt hana smám
saman alla af systkinum sínum.
Jón átti duglega konu, er Þórunn
hét, og græddist þeim fljótt fé. Keyptu
þau tvær næstu jarðir við Löngumýri.
Og urðu þetta lendur miklar, er þau
bjuggu á. Og höfðu æfinlega margt
hjóna. Gekk þeim vel að fá vinnufólk.
Hvort það hefir verið af því að þau
hafa boðið betri kjör en aðrir, eða
mönnum hefir þótt upphefð að því að
vera hjá Jóni ríka, vitum vjer ekki.
En vinnufrekja var mikil á Löngu-
mýri, bæði sumar og velur. Karlmenn-
irnir fóru í hákarlalegur yfir vorið,
reru til fiskjar haust og vor, stunduðu