Morgunblaðið - 01.02.2018, Qupperneq 8
stærstu eru Elkem, Norðurál, Eimskip og Hval-
fjarðargöngin,“ segir Bolli.
Spurður að því af hverju viðskiptavinirnir séu
jafn fáir og raun ber vitni, þegar haft er í huga þá
miklu sérfræðiþekkingu sem til staðar er hjá
Meitli GT tækni, segir Bolli það eiga sér eðlilegar
skýringar. „Það fylgir því meiri kostnaður að
reka fyrirtæki hér á Grundartanga. Við þurfum
að fæða mannskapinn, klæða sérstökum örygg-
isfatnaði og flytja starfsmennina hingað upp eftir
og til baka aftur, hvort sem er til Akraness,
Reykjavíkur eða Borgarness. Ef við ætluðum
okkur að selja starfsmennina út fyrir svæðið, þá
yrðum við einfaldlega of dýrir. Ef við ætluðum
eitthvað að færa út kvíarnar yrðum við að stofna
útibú annars staðar en á Grundartanga,“ útskýrir
Bolli.
Gylfi Reynir Guðmundsson, þjónustustjóri og
einn eigenda félagsins, segir að því megi heldur
ekki gleyma að hjá Meitli GT tækni sé vinnuvikan
aðeins 36 tímar. „Það gerir þetta strax 10%
kostnaðarsamara að vera á Grundartanga,“ bætir
Bolli við.
Bolli segir að þessi lengd vinnuvikunnar, 36
tíma vinnuvika, hafi á sínum tíma verið í kjara-
samningum sem gerðir voru við Járnblendi-
félagið fyrir meira en 20 árum. Hér hjá okkur
byrja dagvinnustarfsmenn að vinna kl. hálfátta
og eru lausir úr vinnu kl. hálffjögur, og kl. tvö á
föstudögum.“
Einhverjum gæti þótt eftirsóknarvert að starfa
á slíkum vinnustað. Bolli tekur undir það.
Þó vinnudagurinn sé ekki lengri en þetta þarf
fyrirtækið samt sem áður að tryggja þjónustu við
sína viðskiptavini allan sólarhringinn, enda eru
stærstu viðskiptavinirnir með starfsemi allan sól-
arhringinn. „Við erum með helgarvaktir auk bak-
vakta til að sinna viðskiptavinunum. Við erum
alltaf stand-by.“
Þó að Meitill GT tækni starfi aðallega á Grund-
artanga þá taka þeir að sér einstaka verkefni ut-
an svæðisins, en þá gildir að verkefnin séu á
þeirra sérsviði, enda er þjónustan dýrari en utan
svæðis, eins og minnst var á hér á undan. „Við
komum aðeins að United Silicon á Reykjanesi til
dæmis, meira til að redda hlutum. Það var út af
sérþekkingu sem var til hér innanhúss hjá okkur.
Svo vinnum við einstaka verkefni fyrir Eimskip á
höfninni á Reyðarfirði, einkum viðgerðir á kran-
anum þeirra.“
Bolli segir að fyrirtækið hafi einnig tekið að sér
verkefni í Noregi fyrir hrun, þegar gengi norsku
krónunnar var hagfellt. „Þar tókum við þátt í
stórum viðhaldsverkefnum í kísilverum.“
Meitill GT tækni ræður yfir eigin 3.000 fer-
metra húsakosti, farartækjaverkstæði, renni-
verkstæði, rafmagnsverkstæði og svo vélaverk-
stæði. Auk Bolla og Gylfa er félagið að meirihluta
í eigu norska þjónustufyrirtækisins INC Vedlike-
Miðað við stærð Meitils GT tækni, og 15 ára sögu,
þá er óhætt að fullyrða að viðskiptavinirnir séu í
færri kantinum. Stærstur þeirra er ELKEM,
sem rekur járnblendiverksmiðjuna, en einnig
vinnur fyrirtækið töluvert fyrir Norðurál sem
aftur er langstærsta fyrirtækið á Grund-
artangasvæðinu. Starfsmannafjöldi Norðuráls er
þannig 581 en hjá Elkem vinna 225. Aðrir starfs-
menn svæðisins eru samtals 294, en allt í allt eru
fastir starfsmenn á Grundartanga um 1.100 tals-
ins. Til viðbótar koma svo verktakar, en að þeim
meðtöldum eru starfsmenn nálægt 2.000.
Á komandi árum mun fyrirtækjum að öllum
líkindum fjölga til muna á Grundartanga, enda
gerir deiliskipulag ráð fyrir 80-90 lóðum undir
iðnstarfsemi. Nú síðast hafa borist fregnir af upp-
byggingu Eimskipafélagsins á þremur lóðum, og
þreifingar eru uppi varðandi gagnaver á svæðinu,
eins og sagt var frá í Morgunblaðinu á dögunum,
með aðkomu franskra fjárfesta. Ennfremur hafa
verkfræðistofur opnað þar skrifstofur. Björn
Steingrímsson, framkvæmdastjóri Stálsmiðj-
unnar Framtaks á Grundartanga, sem sinnir þar
verkefnum fyrir Norðurál, segir í samtali við Við-
skiptaMoggann að Stálsmiðjan hafi fengið úthlut-
aða aðra lóð vestarlega á svæðinu undir skipa-
smíðastöð sem getur tekið við af
skipasmíðastöðinni á Mýrargötu í Reykjavík í
fyllingu tímans.
Meitill GT tækni hf. var lengi vel eina þjón-
ustufyrirtækið á svæðinu, en á síðustu árum hef-
ur bæst í hópinn. „Það komu nokkur fyrirtæki
hingað upp úr hruni til að sækja sér verkefni þeg-
ar kreppti að á höfuðborgarsvæðinu. Seinna meir
drógu þau sig aðeins til baka, enda er það kannski
ekki hluti af kjarnastarfsemi þessara félaga að
þjónusta stóriðjuna. Meitill GT tækni er bæði að
vinna tilfallandi þjónustuverk og að hluta í
kjarnastarfsemi hjá stóriðjunni. Hjá Elkem erum
við til dæmis ábyrgir fyrir því að búa til raf-
skautin sem ganga niður í ofnana. Við setjum þau
upp á nóttu sem á degi,“ segir Bolli Árnason,
framkvæmdastjóri og einn eigenda Meitils GT
tækni, í samtali við ViðskiptaMoggann.
Hann segir að hin þjónustufyrirtækin, Hamar,
Héðinn og Stálsmiðjan Framtak, hafi síðan þau
komu á svæðið keppt við Meitil GT tækni um
verkefni, en smátt og smátt hafi ákveðin sérhæf-
ing orðið til hjá hverju og einu fyrirtæki. Verk-
efnin hafi einnig orðið fjölbreyttari með auknum
fjölda framleiðslufyrirtækja sem starfa á svæð-
inu.
Var fyrst tæknideild Járnblendifélagsins
„Við stofnuðum GT tækni fyrir 15 árum upp úr
tæknideild Járnblendifélagsins. Þá voru þetta um
20 starfsmenn sem færðu sig yfir í nýja félagið,
en í dag erum við orðin í kringum 60 talsins. Við-
skiptavinirnir eru ennþá frekar fáir, og fjórir
Stórt fyrir-
tæki með fáa
viðskiptavini
Þóroddur Bjarnason
tobj@mbl.is
Athafnasvæðið á Grundartanga hefur vaxið ört á síðustu árum og útlit er
fyrir áframhaldandi fjölgun á svæðinu. Þangað eru nú komin ýmis fyrirtæki
til viðbótar við risana tvo sem þar starfa, ELKEM og Norðurál. Eitt þeirra,
Meitill GT tækni, hefur starfað öðrum lengur á svæðinu eða í 15 ár og er
jafnframt stærsta þjónustufyrirtækið á Grundartanga. Á svæðinu starfa um
2.000 manns, bæði fastir starfsmenn, sem eru 1.100, og verktakar.
„Við þurfum því að kynda upp með rafmagni og kaupa
rafmagnið á RARIK-taxta. Þetta skekkir samkeppnis-
stöðuna enn frekar fyrir þjónustufyrirtæki á svæðinu.
Þá má nefna samgöngumálin, en hingað gengur enginn
strætisvagn,“ segja Bolli og Gylfi hjá Meitli GT tækni.
8 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. FEBRÚAR 2018FRÉTTASKÝRING
Gylfi og Bolli segja að margar sögur sé
hægt að segja af atvikum sem hent hafa
í Hvalfjarðargöngunum í gegnum árin,
atvikum sem fáir vita af nema þeir, sem
eru oft fyrstir á staðinn þegar eitthvað
fer úrskeiðis, enda eru þeir á bakvakt
allan sólarhringinn í göngunum.
Þeir minnast eins atviks þar sem fólk
var á ferð með hjólhýsi. „Einu sinni kom
ég að tveimur rammkaþólskum Frökkum
niðri í göngunum. Þetta voru fullorðin
hjón á litlum Renault-bíl, með pínulítið
kúpt hjólhýsi í eftirdragi. Inni í hjólhýsinu
var eitt rúm og eitt borð og svo stór kaþ-
ólskur kross á púlti. Þar sem þau eru á
leið niður göngin fer hjólhýsið að dansa
aftur úr bílnum og skellur að lokum utan
í gangavegginn og springur í sundur.
Þetta fékk greinilega mjög mikið á fólkið því þegar við komum á vettvang lá konan á
bæn á miðri götunni við púltið með krossinn fyrir framan sig, en hann hafði sloppið
óskemmdur úr þessum hildarleik.“
Svaf í gegnum ákeyrslu og bílveltu
Gylfi nefnir annað dæmi. „Þegar gefin voru út krókaleyfi fyrir nokkrum árum, þá fóru
menn umvörpum frá Reykjavík út á land til að veiða og vildu nýta tímann sem best.
Tveir bræður fóru frá Reykjavík til Hólmavíkur á Ströndum og voru þar við veiðar sam-
fleytt í 2-3 sólarhringa án þess að fara að sofa. Þegar þeir komu til baka fór það ekki
vel, eins og má sjá á bótunum tuttugu sem hægt er að sjá við suðurenda ganganna hjá
spennistöðinni sem þar er!
En þetta byrjaði með því að bíllinn rennir upp að gjaldskýlinu. Ökumaðurinn var aga-
lega þreyttur, enda búinn að standa í þrjá sólarhringa og veiða eins og fyrr sagði. Hann
biður starfsmanninn í skýlinu um að gefa sér kaffisopa til að hjálpa til við að halda sér
vakandi, sem var auðsótt mál. Svo ekur hann af stað og svo vita menn ekki fyrr en það
kemur aðvörun innan úr göngunum um að bíll sé þar stopp. Þá hafði hann keyrt utan í
kantinn, utan í rörin á veggnum og ruddi þeim niður einu af öðru. Að lokum valt bíllinn á
hliðina. Þegar við komum niður þá svaf maðurinn ennþá vært í hlið bílsins. Þarna í
göngunum hafði hann náð að slaka svona vel á og höfgi komið yfir hann, svona alls-
vakalega.“
Starfsmaður sinnir viðhaldi á loftræstiblásara úr
Hvalfjarðargöngunum.
Morgunblaðið/RAX
Tilbeiðsla og langþráður svefn í miðjum Hvalfjarðargöngunum