Breiðfirðingur - 01.04.1948, Side 11

SliRim IRDIN’GUH
iJ
Kerlingin í
Kerlingar-
skarði.
(Ljósm. Þór.
SigurSsson).
blómlegu héruð Eyjafjarðar og notið friðsælla stunda
í fegursta skógi landsins að Hallormsstað. — En að
loknu þessu ferðalagi, er ég um miðnæturskeið staddur
á innri brún Kerlingarskarðs. Þeirri fegurð, er þá blasti
við sýn, er naumast hægt að lýsa. — Eins og heillaður í
draumi, lcit ég' yfir Breiðafjörð og' sagði við samferða-
fólkið: „Þetta er það fegursta af öllu því fagra, sem ég
bef séð í þessari ferð. —-
Ég veit að mörg ykkar hafið ef til vill séð svipaða
töfrasýn frá þessum stað, og ég veit að sú sýn gleymist
engum. Draumhlý næturkyrrð hvíldi yfir liéraðinu. —
Fjörðurinn var lognsléttur og ijósklædd þokubelti um
fjallabrúnir, en dalalæða hið nyðra. — Slik fegurð get-
ur ekki gleymzt. — Ef ég loka augunum um stund, sé
ég þetta jafnskýrt, þótt þrjú sumur séu liðin. — Breiði-
fjörður er draumaland fegurðar. Útsýn cr sibreytileg,
eftir því frá livaða stað er litið yfir fjörðinn. —
Allir Breiðfirðingar eiga í huga sér fagra mynd af
heillandi útsýn yfir fjörðinn og minningar um fagra
staði, sem þeir muna, — og þessar fögru minningar binda
Breiðfirðinga traustari böndurn en stórveldasamningar
með frægum nöfnum og mörgum innsiglum. Þessi hönd
eru í ætt við Signýjarhárið. Þau vill enginn slíta.