Breiðfirðingur - 01.04.1948, Page 59

æreiðfirðingur
57
júní, þá liefði ég sem gamall eyjamaður og varpbóndi,
ckki viljað stiga mínum fæti þar á land án leyfis. —
Af mjög skiljanlegum ástæðum, er eyjabændum illa
við ráp óviðkomandi manna um lönd sín á vorin. Það
eina sem minnti á varptímann og vorið, voru nokkrir
síðbúnir svartbaksungar sem mættu okkur er við héld-
um upp að eyjunum.
Ivlakkeyjar eru þrjár, aulc smáhólma, og licita: Bæj-
arey, Stekkjarey og Skarða. Klakkarnir — Dímonar-
klakkar — tvö strítumynduð fell, um 200 fet á liæð, sem
eyjarnar draga nafn af, eru áfastir við Stekkjarey. Mjótt
eiði tengir klakkana við eyjuna. Sjást þar á eiðinu nokkr-
ar rústir — líklega stekkj arrústir.
Eyjarnar voru byggðar í fyrndinni, en langt mun
nú síðan og líklega liafa þær alltaf verið lélegt ábýli. —
Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Yídalíns segir, að
ómögulegt sé að byg'gja þær „fyrir heyskapar- og gras-
leysi.“
Yið lentum í Dimonarvogi, sem sagan segir að Eyj-
óifur Æsuson í Svíney (Purkey) liafi leynt Eiriki rauða
Þorvaldssyni meðan skip hans var búið til Grænlands-
ferðar, þá hann var sekur gerr á Þórsnesþingi, eftir
hrakninga ýmiskonar og vígaferli. Óvinirnir leituðu
hans þar um eyjarnar, en fundu ekki. — Vogurinn er
hin ágætasta höfn og felustaður allgóður. Hann liefur
lm verið stórum betra fylgsni á dögum þcirra Eyjólfs
og Eiríks, ef salt er, að skógur mikill hafi þá verið þar
i eyjunum og' trén breitt greinar sínar svo mjög yfir
voginn, að fela hafi mátt skip undir þeim.— En hvað
sem um það er, þá hefur Dímon —- eins og eyjan mun
hafa lieitið áður en fráfærur hófust þar — verið ákjós-
anlegur dvalarstaður fyrir þá sem sökótt áttu, vegna
legu sinnar og liins góða útsýnis af Klökkunum, um
nálægar eyjar og skipaleiðir.
Enginn er nú skógur i Klakkeyjum, en Klakkarnir eru
töfrafríðir, þar sem þeir rísa brattir og beinir úr blá-