Breiðfirðingur - 01.04.1948, Page 65
®REIÐFIRÐINGUR
63
lilutunum. Höfuðbólið ouðið að hjáleigu, en hjáleigan að
höfuðbóli.
„Hver einn bær á sína sögu“ á landi hér, þó sjaldn-
ast verði hún rakin af nokkurri nákvæmni vegna mis-
btra sögusagna og gloppóttra heimilda, og verður það
þá gaman manna að geta i eyðurnar.
En þetta er útúrdúr og skiptir engu máli. — Hitt er
staðreynd, að i dag er Skarð eitt af fegurstu og beztu
höfuðbólum þessa lands. Og það sem meira er um vert:
svo virðist sem eittlivað af giftu og göfgi Geirmundar
hafi fylgt þessu landnámi fram á þennan dag'.
Ekki verður Geirmundur talinn til bænda á Skarði,
€u margt stórmenni liefur búið þar síðan saga þess
hófst. — Ber þar liæst Ólöfu ríku Loftsdóttur, er svo var
íiiikil fyrir sér, að hún kom af stað fimm ára styrjöld
milli Dana og Englendinga, eftir að enskir liöfðu drepið
Björn bónda liennar i Rifi undir Jöldi. Og þcgar öndin
skrapp úr liálsi kerlingar, þá gekk svo mikið veður yfir
Island og önnur nálæg lönd, að hús fuku af grunni og
skip brotnuðu í tugatali. — Slíkar konur lifa ekki vor
ú meðal nú.
Örnefni á staðnum eru til frá tíð Ólafar ríku, og lík-
lega er það dagsatt enn í dag, sem Matthías sagði:
á jiar enn tóttir
Ólöf Loftsdóttir.
Nú búa á Skarði Kristinn Indriðason og kona iians,
Elinborg Bogadóttir Magnússon, hinu snotrasta búi.
Ekki höfðum við gert boð á undan okkur og ekki vissu
þau hjón neitt um ferðir okkar. — En það er engin ný
hóla þó ferðamenn komi að Skarði. Og á móti okkur
var tekið af miklum myndarskap og þeirri prúðmennsku
og hlýju, sem þeim Skarðshjónum er svo eiginleg og
'víðkunnugt er.
Yndislegur þurkdagur var að baki og nú að kvöldi
kominn. Ekki gátuni við þó komist lijá því að tefja