Breiðfirðingur - 01.04.1948, Qupperneq 101

bkeiðfirðingur
99
Gísli var afar umhyggjusamur heimilisfaðir. Yar hon-
um einkum annt um hörnin. Þjáðist liann oft af leiða
og kviða, er liann var að heiman. Vegna atvinnu sinn-
ar, smíðavinnu og fleira, lá víða á grenjum á vorin
meðal annars, var hann oft langdvölum hurtu frá heim-
ilinu. Um þetta her eftirfarandi vísa vott:
Andinn tíðum er í leit
yfir víða geima,
á í stríði — en ekki veit
um, hvað liður heima.
Eins og áður getur þótti Gisla góður kaffisopinn.
Einhverju sinni kom liann þar ó bæ sem var margbýli.
Allar konurnar þekktu Gísla vel og' buðu honum auð-
vitað allar kaffi, og Gísli gat ekki neitað svo góðu
boði. Þá mælti hann þessa af munni fram eins og oftar:
Konurnar á liæl ei hopa,
hröktum veita lið,
allar rétta að mér sopa,
eg tek lengi við.
Einhverju sinni, er Gisli átti heima í Mýrartungu í
Heykhólasveit, gerði liann eftirfarandi vísu um Guð-
mund nokkurn Vopnfjörð, er þá var smaladrengur í
M. Gísli kallaði liann ,,Söngla“, af því að það var sið-
Ur Guðm., sem þótti i meira lagi matlystugur, að rölta
sönglandi aftur og fram utan við búrdyrnar, áður en
húsmóðirin fór að skammta:
Kominn er Söngli sitt á mið,
sein að margur kennir,
vonaröngli á ýmsa lilið
út til bjargar rennir.
Þegar mórinn hans Hjálmars á Ingunnarstöðum,
næsta bæ við Gautsdal, fór í ána um haustið, varð
Gisla að orði: