Breiðfirðingur - 01.04.1948, Page 141
BREIÐFIRÐINGUR
13‘J
Breiðfírðinga-
félagið
10 ára
Þó þú langförull legðir
sérhvert land undir fót,
bera hugur og lijarta
samt þíns heimalands mót.
Svo kvað Klettafjallaskáldið, Stephan G. Stephansson,
er hann hafði dvalið nær þriðjung aldar í fjarlægri
heimsálfu. Er ekki að efa, að þessi orð lýsa tilfinningu,
sem húið hafði í liuga skáldsins um fjarvistarárin öll
og geymdist þar síðan, ófölskvuð, til æviloka. Það sanna
kvæði hans öll og annað, sem vér eigum í bókmenntum
vorum frá hans hendi. En þessar ljóðlínur sýna glöggt,
að Stephan liefur ekki sig einan og sjálfs sín reynslu í
huga, lieldur alla landa sína, þá sem mótazt hafa við
brjóst móðurjarðar vorrar. Ef áhrifin frá umhverfi æsku-
og uppvaxtarára liafa náð að móta hugann, nást þau
eigi út aftur. Þeir, sem heima húa, verða sem grónir við
hyggð sína. Hinir, sem fjarvistum dvelja, finna það löng-
um glöggt, að „römm er sú taug, sem rekka dregur föður-
túna til.“
A síðustu áratugum 19. aldar var útsog mikið í þjóð-
lífi voru. Þjóðin var að vísu að réttast úr kútnum eftir