Breiðfirðingur - 01.04.1948, Qupperneq 157

breiðfirðixgur
155
árlegu samkomur síðan verið vel sóttar og vakið mikla
ánægju og hlýliug meðal gamla fólksins.
Sumarið 1942 voru farnar 3 skemmtiferðir á vegum
félagsins. Fyrst var ferð til Hveravalla 18.—19. júlí.
Næst var ferð að Staðarfelli með viðkomu að Nesodda
1 bakaleið, 27.—29. júlí. Þriðja ferðin var berjaferð að
Hjalla í Ölfusi. í ferðum þessum tóku þátt nokkuð á
annað liundrað manns.
Starfsemi Breið'firðingaféiagsins veturinn 1941—42
lauk með því, að sú fagra nýjung var upptekin að bjóða
gömlum Breiðfirðingum á skcmmtisamkomu, eins og
áður er sagt. A næsta starfsvetri, 1942—43, komu enn
nokkrar nýjungar fram í starfsemi félagsins. Einnig fer
þá að gæta nokkurra átaka eða bnippinga um félags-
mál, en þó ekki svo, að orð sé frekar á gerandi, svo
algeng sem slík fyrirbæri eru meðal Islendinga. Má jafn-
vel telja, að slíkt sé eðlileg't lífsmark félagsstarfsem-
innar, engu siður en lognmolla samlyndisins, einkum
þegar félagsmenn gæta þess að setja sameiginleg áliuga-
mál og átök ofar dagsins ágreiningsefnum, eins og bér
var gert. Félagsfundir og ársmótin tvö, liið almenna og
gamla 'fólksins, fóru fram á réttum tíma og féll enginn
þáttur starfseminnar niður nema ferðalögin á vegum fé-
lagsins, sem voru engin 1943. Umsetning félagsins óx
töluvert, sem eðlilegt var og nauðsynlegt vegna dýrtíð-
ar. Árstillag félagsmanna var nú orðið 10 krónur, í stað
2 króna uppliaflega. Aðrar fjáröflunarleiðir voru nú
orðnar greiðari, en ekki virðast félagsmenn liafa verið
strax reiðubúnir til að „ganga á lagið“ í því efni, og skal
það „tornæmi" sízt lagt þeim til lasts. Hlutlausum at-
lmgauda félagsstarfseminnar þennan vetur virðist, að
hinn batnandi bagur hafi fyrst og fremst beint hugum
félagsmanna að menningar- og mannúðarmálum.
Meðal jiess, sem gerðist þennan starfsvetur, er fyrst
að telja útkomu timaritsins „Breiðfirðingur“, 1. árg.