Stjarnan - 01.12.1939, Blaðsíða 4

xoo
STJARNAN
erum aðeins öruggir þegar vér fylgjum hon-
um í öllu sem vini og leiðtoga. Allir menn
skilja þetta að vissu leyti, því jafnvel þeir,
sem annars eru óvinir 'hans, snúa sér til hans
þegar neyðin er stærst. Þegar fríhyggjumaður
nokkur var að ljúka við eina af bókum sínum
um guðsafneitun, var hann skyndilega kall-
aður inn til litlu dóttur sinnar, semi lá fyrir
dauðanum: “Pabbi,” sagði hún, “nú hlýt eg
að deyja. Mamrna segir að Jesús muni frelsa
mig, en þú segir að enginn Guð sé til. Hvað
á eg að gera?” Tárin runnu niður kinnar
föðursins og hann titraði allur af geðshrær-
ingu um leið og hann svaraði með ekkaþrung-
inni röddu: “Elsku barnið mitt, þú skalt
taka á móti Kristi eins og móðir þín og frels-
ast.”
Það fer fram barátta í hjarta þínu, sem
ekkert mannlegt auga getur séð, og þar eru
sorgir og raunir, seimi enginn mannlegur vinur
getur hjálpað þér til að bera. Þú hefir erfið-
leika og veikleika við að stríða, sem þú getur
ekki lýst fyrir nokJkrum jarðneskum vini. En
Jesús þekkir það alt og skilur. Hann elskar
oss og vill SVO' gjarnan hjálpa og hugga oss.
Sá, sem á Jesúm að vin, hefir frið, órask-
anlegan frið í þessum heimi, sem fullur er af
ófriði. í Pitti-höllinni í Elorenz er mynd af
stormasömu hafi, þar sem öldurnar æða. Him-
ininn er hulinn koldiimmum skýjum, og snögg-
um éldinga-leiftrum bregður fyrir hér og -þar.
Brot úr Skipsflaki fljóta á hinum æstu öldum,
og hingað og þangað sézt í mannsandlit. En
upp úr hafinu stendur klettur, sem öldurnar
skella á, en hafa þó ekki .megnað að bifa
honum. Þlann gnæfir hátt yfir rokið og öldu-
ganginn. í sprungu einni í klettinum vaxa
grænir grasskúfar og fagrar blómjurtir. Mitt
á meðal þeirra situr dúfa alveg róleg, og.lætur
storminn og ölduganginn efckert á sig fá.
Myndin setur mönnuim skýrt fyrir sjónir frið
sannkristins manns í þessum heimi sorga og
rauna. I hinu eilífa bjargi finnur hann skjól,
og hvílir öruggur við hið ástríka föðurhjarta
hins óumbreytanlega Guðs.
Hvað þér líður vel í samvistum við samúð-
arfullan vin, sem þú getur borið fult traust
til! Þið skiljið hver annan þó hugsanirnar
séu ekki látnar í ljós með orðum nema til
hálfs, og jafnvel þögnin vekur engan mis-
skilning. En sá, semi ekki hefir gert Jesúm
að trúnaðarvini, hefir ennþá ekki reynt dýpstu
gleði vináttunnar. Davíð ségir: “Gleðignótt
er fyrir augliti þínu, yndi í hægri hendi' þinni
að eilífu.” í dagbók Henry Martins fanst
þessi setning, sem var samhljóða hugsun
sálmaskáldsins: “Mesta gleði mín var að
vita, að Guð var mér nálægur.”
“Kriálur í yður von dýrðarinnar”
“Engillinn, sem eg sá standa á jörðunni og
hafinu hóf upp hægri hönd sína til himins-
og sór við þann, sem lifir um aldir alda, hann
sem skóp himininn og það sem í honum er, og
jörðina og það sqmi á henni er, og hafið og
það sem í því er, að enginn frestur mundi
lengur gefinn verða, heldur þegar kæmi að
rödd sjöunda engilsins og hann færi að básúna,
þá mundi fram koma leyndardómur Guðs eins
og hann hafði boðað þjónum sínum spámönn-
unum.” Sorgarleikur alheimsins er syndin.
Gleðiboðskapur Guðs, leyndardómur hans
fyrir alheiimiinn er sáluihjálp manna fyrir
Jesúm Krist. Hinn fyrri kom fyrir áhrif fall-
ins óvinar, en frelsun mannsins kemur fyrir
kærleika vors himneska föður, sem elskaði
oss svo mikið, að hann gaf sinn eingetinn son
til .að deyja á ikrossinum, svo að vér mættum
fyrir hann öðlast eilift líf. Það gleður mig
að þetta hefir verið kunngjört mannanna börn-
um síðan í byrjun. Mér finst það sorglegast
að eg get ekki imetið eins og vert er gjöfina,
sem gefin var til að frelsa mig frá synd.
Hv,að er leyndardómur Guðs ? Páll postuli
segir að sér hafi verið á hendur falið að
flytja “leyndardóminn, sem hefir verið hul-
inn síðan aldir og kynkvíslir urðu til, en nú
hefir hann verið opinberaður Guðs heilögu, er
hann vildi gjöra kunnugt hvílíkur er dýrðarrík-
dómur þessa leyndardóms meðalia heiðinna
þjóða, sem er Kristur i yður von dýrðarinnar.
Og hann boðum vér er vér áminnum sérhvern
mann, og fræðuimi sérhvern mann með allri
spaki, til þess að vér getum leitt hvern mann
fram fullkominn fyrir samfélagið við Jesúm
Krist. “Kól. i :2Ó-28. Hér höfum vér skýr-
ingu leyndardómsins: “Kristur í yður von
dýrðarinnar.”
Nú vaknar sú spurning: Hvernig getur
þessi leyndardómur Guðs komið fram?
Hvernig getur hann orðið mín persónu-
lega reynsla? Guð hefir af náð sinni sagt
oss það.
Fiimitugasti og áttundi kapítuli Jesajasar