Stjarnan - 01.02.1942, Qupperneq 2

10
S TJARNA N
inun öllu fólki, því í dag er yður frelsari
fæddur, sem er Drottinn Kristur í borg
Davíðs.”
Jesús Guðs sonur gjörðist mannsins
sonur, einungis á þann hátt gat hann sam-
einað himin og jörð. Guðs sonur varð
að verða maður til þess menn fyrir hann
gætu orðið synir Guðs. Einungis fyrir
sameinaðan guðdóm og manndóm Krists
höfum vér í honum öðlast fullkominn
frelsara. Hvílíkur óumræðilegur kærleik-
ur, að Faðirinn, til þess að frelsa oss, gaf
sinn eingetinn son. Og Jesús var l'ús til
að yfirgefa tign sína og hásæti við hlið
föðursins til að fæðast sem barn inn í
þennan heim. Vér ættum á hverjum degi
að þakka honum fyrir að hann vor vegna
kom til þessarar jarðar, til að frelsa oss.
“Það er sannur lærdæmur og í alla staði
viðtöku maklegur að Jesús Kristur er
kominn í heiminn ti'l að frelsa synduga
menn, og er eg hinn helzti þeirra.” I. Tím.
1:15.
Jesús er Guð frá eilífð. Takið eftir
hvað hann sjállfur segir: “Gjör mig nú
vegsamlegan, Faðir, hjá sjálfum þér með
þeirri dýrð. sem eg hafði hjá þér áður en
heimurinn var.” Jóh. 17:5. Hann sem
lagður var barn í jötu hafði verið með
Föðurnum áður en heiimurinn var skapaður
Oss er opinberað það í Nýja Testamentinu
að Jesús af Nazaret er skapari heimsins:
“f upphafi var Orðið og Orðið var hjá
Guði og Orðið var Guð. Allir hlutir eru
fyrir það gjörðir.” Jóh. 1:1-3. Hver er
þetta Orð, sem skapaði alla hluti? Jóh.
1:14 skýrir frá því: “Og Orðið varð hold
og bjó með oss.” Vér gætum eins vel lesið
Jóh. 1:1-3 þannig: f upphafi var Kristur,
og Kristur var hjá Guði og Kristur var
Guð. Kristur skapaði alla hluti.
Mika 5:2 segir fyrir að Jesús mundi
fæðast í Betlehem, og þar er líka sagt að
“Hans uppruni skal vera frá alda öðli í
frá dögum eilífðarinnar.” Jesús sonur
Guðs sem var ímynd Föðursins og hafði
verið með honum frá eilífð, tók á sig lík-
ingu og ímynd mannsins, svo hann gæti
dvalið hjá mönnunum sem einn þeirra.
Með holdtekju sinni byrjaði Jesús að
hvggja brúna yfir hyldýpið, sem liggur
milli hins dauðadæmda syndara og hins
l'relsaða í Guðs dýrðarriki.
En til þess að frelsa manninn varð
Jesús að lifa syndlausu lifi i holdinu.
Syndlaust líferni er því annar stólpinn í
brú frelsunarinnar. Ef Jesús hefði drýgt
eina einustu synd þá værum vér vonlaust
glataðir. Biblían segir: “Syndin er laga-
brot.” Ef Jesús hefði brotið 10 boðorðin
þá hefði hann ekki igetað orðið frelsari
vor. Hefði hann brotið eitt einasta af hin-
um 10 boðorðum, þá hafði hann verið
syndari og hefði þess vegna ekki getað
frelsað oss frá bölvun lögmálsins. Ef hann
hefði eitt einasta skifti látið sigrast af
synd, þá hefði hann staðið undir dóini
lögmálsins og þess vegna ekki getað liðið
fyrir vorar yfirtroðslur.
Hvað það gleður mig að hann vann
fullkominn sigur. “Hann var freistaður á
allan hátt eins og vér, þó án syndar.” Þar
sem hinn fyrsti Adam féll þar sigraði
hinn annar Adam. Hann lifði heilögu
lífi. ó, hvað við ættum að elska hann
heitt og þjóna honum trúlega. Jesús lifði
syndlausu lífi og bygði með þvi annan
traustan stólpa undir brú sáluhjálpar
vorrar. En hann varð að gjöra meira,
hann varð að deyja fyrir vorar syndir.
Svo þriðji stólpinn undir brúnni er kross-
festingin. Dauði Krists fyrir syndir vorar
er miðpunktur fagnaðarerindisins.
Sumir spyrja: “Hvers vegna þurfti
Kristur að deyja til að frelsa mannkvnið?
Gat hann ekki frelsað það án þess? Oss
er sagt í I. Jóh. 3:4 að syndin er lagabrot,
og dómur Guðs er sá, að “Sú sál, sem
syndgar skal deyja.” Lögmál Guðs heimt-
ar dauða syndarans. Lögmál Guðs dæmii
alla menn í heiminum til dauða því “Allir
hafa syndgað.” Lögmálið dæmir þig til
dauða, af því þú hefir brotið Guðs boðorð.
En Jesús elskaði þiig svo mikið að hann
vildi ekki þú dæir. Hann bauðst til að
deyja í þinn stað. Þín vegna vildi hann
þola krossfestingu. Getur þú látið vera
að elska hann, sem gaf upp sitt heilaga
líf til að frelsa þig? Fyrst hann gaf sjálf-
an sig út fyrir þig, vilt þú þá ekki gefa
honum sjálfan þig? Vilt þú ekki lifa
honum sem dó fyrir þig?
Dauðadómur var uppkveðinn yfir öllu
mannkyni, af því allir höfðu brotið Guðs
lögmál. Þrír vegir voru hugsanlegir til að
mæta þessu skélfingar ástandi. 1. Að láta
manninn taka út gjöld synda sinna og
deyja. 2. Láta hegninguna falla niður með