Stjarnan - 01.11.1944, Síða 7

87
STJARNAN
Ur og aðrir ávextir. Hundrað manns eru
nu í óða önn að afferma skipið. Skipstjór-
®tlar að fara héðan eftir viku frá því í
kvöld. Það þarf að fá aðgjörð við víðvarpið
°g í vélarúminu.”
“Þökk fyrir Filipp. Þetta er einmitt það
sem eg þurfti að vita, þú mátt fara.”
Svo sneri formaðurinn sér að föður Pét-
urs og spurði: “Óskar þú eftir að fá frekari
skýringar viðvíkjandi mismun á kauphæð
drengjanna?”
“Nei, alls ekki. En eg vildi gjarnan fá
að vita hvar Pétur er og hvers vegna hann
kom ekki aftur.”
“Það vildi eg gjarnan vita líka,” svaraði
formaðurinn. “Vera má þú getir komist
eftir hvers vegna hann er svo kærulaus
með verk sitt.”
“Eg held þú getir treyst mér til þess,”
svaraði faðir Péturs, og mátti heyra á mál-
rómnum að honum var alvara, er hann
sagði:
“Eg skal líta eftir honum.”
Og hann gjörði það.
A. S. M.
Áhrif góðra bóka
f Dutch Guiana eins og víða annarsstaðar
eru það bókasölumenn og Biblíusalar, sem
byrja kristindómsstarfið. Eftirfarandi saga
frá Paramaribo, Dutch Guiana ber vott um
áhrif góðra bóka. í Paramaribo er svo
heitt að búðum er lokað frá klukkan 12 til
3 á daginn. Mrs. H. B. Kent hefir svo árum
skiftir selt þar blöð og bækur. Hún segir
svo frá:
“Einn eftirmiðdag kom ungur maður
heim til mín og spurði hvort það væri eg
sem seldi góðar bækur. Hann óskaði eftir
að fá eina. Eg sýndi honum Deiluna Miklu
og hann vildi undir eins kaupa hana fyrir
föður sinn, sem var trésmiður. Hann hafði
enga peninga en lofaði að borga bókina
um næstu mánaðarmót. Þessi ungi maður
var kennari. Hann efndi loforð sitt með
borgunina.
Einu sinni þegar eg var á hvíldardaga-
skólanum þá kom faðir þessa unga manns
að kirkjudyrunum og óskaði að sjá mig.
Hann spurði hvort eg væri Mrs. Kent, sem
seldi bækur. Eg kvað svo vera. Svo bað
hann um fult nafn og utanáskrift, mína,
hann vildi fá að sjá aljar þær bækur sem
eg hefði. Við mæltum okkur mót heima
hjá mér komandi mánudag.
Hann kom á tilteknum tíma, fékk að
sjá allar bækur sem eg hafði og keypti
Daníel og Opinberunarbók, og virtist mjög
ánægður þegar hann fór.
Þessar tvær bækur, se;m hann nú hafði
fengið hljóta að hafa haft djúp áhrif á
hann, því næsta mánuð á eftir kom hann
og keypti eitt eintak af hverri einustu bók
sem eg hafði: Heimilislæknirinn;' Kristur
Frelsari vor; Spámaðurinn á Patmos; Veg-
urinn til Krists; þörf heimsins og frelsun
hans; Hvíldardagur Biblíunnar; Sunnudags
helgihaldið; Hvað á eg að gjöra til að eign-
ast eilíft líf ?; Til ljóssins; Tákn upp á end-
urkomu Krists; og Jesús kemur ertu til-
búinn? Auk þessa keypti hann 12 eintök
af blaðinu Tákn Tímanna og gjörðist á-
skrifandi blaðsins fyrir árið.
Hann varð svo hrifinn af þessum bókum
að hann bauð nágranna sínum heim til
sín og þeir lásu saman. Einn dag þegar
þeir voru að lesa kom presturinn í heim-
sókn og þetta var samtal þeirra:
“Hvaða bækur eruð þið að lesa?”
“Þetta eru sáluhjálplegar bækur, vér
finnum í þeim sannleika, sem vér höfum
aldrei séð né heyrt fyrri.”
“Þið eigið ekki að lesa þessar bækur,
þær eru ritaðar af falsspámönnum.”
Vinur trésmiðsins stóð nú upp og sagði
mjög alvörugefinn: “Guð hefir gefið höf-
undum þessara bóka sama anda og hann
gaf þeim sem rituðu Biblíuna. Þú dylur
sannleikann fyrir oss og heldur oss þannig
í myrkri.”
Þegar skírnin kom til umtals, sagði tré-
smiðurinn: “Áður en eg er skírður verð
eg að kenna og prédika fyrir fólkinu hérna
þann sannleika sem þessar bækur hafa að
geyma.”
Skömmu seinna, eftir hann sagði þetta
fór hann að vinna við smíði á húsi á hvíld-
ardaginn, en bjálki féll niður og meidd:
hann svo mikið að hann varð að vera
langan tíma á sjúkrahúsi. Þegar hann kom
heim, spurði kona hans: “Manstu hvaða
dagur það var sem bjálkinn féll og meiddi
þig?” Nei, hann mundi það ekki. Þá sagði
hún: “Það var á hvíldardegi. Þú kendir