Velferð - 01.12.1995, Qupperneq 27

Grúskað f gömlum blöðum
„Ólafur Pá og Ólafur uppá
er ekki það sama“
Jtgr?&>xnfcœx3$eo® a,x>.
, L tbt, /. érp.
(út #d thh) 'ke*í*r M? í hœaxm M ■
m Sö &8..> ef 8?öi «* »«d
/Vlír. /.m
I fítt'M «>/ &■ vitl p$ki%
þftta bkB, umhérk$mw
tyvk almtí«nngt sjénlr,
nokknS ímUmmhgt, md&
»r pfíð m<S tah'mrí éðru míU m
mmn hínpsS III MU áti að vmj
mi Mr, Pnð htllr mt. kartiSð til
ií»ls rntdír! fimm Mr i hmmm, á
yfi.rstanáa»dS vefcri, að atníssa bkH
lyrir Ihrvkjmi'km'hm, m þar mm
^ýnilfígm árauspr lnaftr orhið
at þms&rí ráögtrð «im sam korrsiÖ
tr, þá voirar átfttedi þmm hlaða,
áö iltgáfa þass mtði m%\ aknHuð
svo, t^rn hsmn feaft veriÖ ?sð Matrpá
I kapp vlft s&lrsa, r*»<la tr atðvltað
&kk«ti |>vi tll fyrís'&iötkií alí ttifa
m«?gi á fól gagnltgra r>f ftsllkornnara
Wssð. jáfrsf oftSr srm slðssr,. Í:>*»Ö er
mðvíUð m%m nýhmúa, þú mmm
mgíf þegM fiaiwr ftalr trkið aér
fram asi titfhroö; ,Ég var rsó aa-
ar búinn að h»pa mér ftritá áðnr.* f
Ég jrsáí! lika rttir fni, oÖ f>á r«ii j

i\.
a0. <9. jSuðviissonar^
3 IngólSssSræti 3
heflr stærstu og feeztu bírgðir af úttendum og irm-
lendurn skófatnaðl i Reykjavík.
Með Lauruf'F, marz er von á viðbót, svo
skíftir hundrnðum para, af margbreyttum skófatnaðl.
Frce.itört\,
vT'ww't.m ,a. sr :x> -v" ;,t.» os5ttJ»»,
Blaðið Reykjavík kom út árið 1900, líflegt og hressilegt auglýsinga- ogfréttablað
Árið 1900 kom út blaðið
Reykjavík, auglýsinga- og
fréttablað. Ritstjóri og út-
gefandi var Þorvarður Þor-
varðsson, prentari og síðar
forstöðumaður prentsmiðju
Gutenbergs, sem hóf störf árið
1906. Markmiðið með útgáfu
blaðsins var fyrst og fremst að
skemmta og auglýsa varning
sem kom með póstskipunum.
Ritstjóri segir svo um mark-
mið blaðsins:
„Nú mun verða spurt: Hvert er
markmið þessa blaðs? Svar: Vera til
gagns og ánægju. Utgefandi þess vill
gefa mönnum kost á að taka pennann,
ef þeim þykir þörf á vera, ef ske kynni
að beina mætti þessu eða hinu í rétta
átt. En geta skal þess, að blaðið mun,
að minnsta kosti fyrst um sinn, halda
sér innan takmarka þessa bæjar.
Einnig mun reynt að hafa ýmislegt í
því, sem ætla má að mönnum þyki
gaman að lesa, svo sem nákvæmari
fréttir úr bænum en stór-blöðin láta í
té, gaman-sögur ( úr bæjarlífinu) og
skemmti-stökur, sem hrjóta kunna af
vörum þeirra, er skáldmæltir eru.
Ætlast er til að blaðið komi út við
komu póstskipa frá útlöndum, stafar
það af því, að blaðið ætlar sér að hafa
aðal-styrk sinn í auglýsingunum, svo
menn geti eignast það fyrir því nær
ekkert verð, eða, með öðrum orðum,
hafa blaðið svo ódýrt, að allir geti
eignast það.“
Það er ekki að orðlengja það að
blaðinu var vel tekið og það lifði góðu
lífi í rúman áratug og var sent sem
fylgiblað með Æskunni og Good-
Templar og náði þannig hátt í 4 þús.
eintaka dreifingu. Auglýsingarnar voru
nægar til að kosta blaðið og var því
lítið hirt um að rukka áskriftargjöld.
Ekki er ætlunin að kryfja blaðið og
innihald þess við þetta tækifæri heldur
kynna til sögunnar afburða skemmti-
legan auglýsingasmið, Benedikt S.
Þórarinsson, kaupmann, sem síðar
varð þjóðkunnur fyrir að gefa Háskóla
íslands bókasafn sitt, sem var mikið að
vöxtum og afar dýrmætt. Auglýsing-
arnar sem hér fara á eftir birtust allar í
Reykjavík og Dagblaði Jóns Olafs-
sonar sem kom út haustmánuðina árið
1906:
Senn koma páskarninr
Þá drekka allir góðu vínin nema
einsýnn templarinn og blindur Aðven-
tistinn
Ben. S.Þór. (1900)
Bæði útlendir og innlendir dást að
BRENNIVÍNINU
í verslun Ben. S. Þórarinssonar, og
segja það eitt maklegt verðlauna.
(1902)
Sjaldan lýgur almannarómur:
Ég veðjaði um daginn við mann 50
kr. um það hvar væri bezt brennivín í
Reykjavík. Við tókum okkur 4
matsmenn. Við kumpánar fórum svo
um allar búðir í bænum og keyptum
sína flöskuna í hverri. -Hvað varð
ofaná?
Það að brennivínið frá Ben. S.
Þórarinssyni vann og ég tapaði 50 kr.
Sveitamaður (1903)
Hvað bjargaði mér?
Ég var lagstur fyrir á
Mosfellsheiðinni í vetur, uppgefinn,
kaldur og klökugur. Ég var að sofna og
fannfergið dundi á mér; Þá var hvíslað
27