Skessuhorn - 13.04.2000, Síða 18
18
FIMMTUDAGUR 13. APRIL 2000
attissunu^.
Gróska í starfseini Trico
Eldvarnarsokkar og hulsur í stoðtæki meðal athyglisverðra nýjunga
Sokkaverksmiðjan Trico á Akra-
nesi var stofiiuð árið 1982. Fram
undir þetta hefur aðalfiramleiðsl-
an verið sokkar í ýmsum litum,
stærðum og mynstrum. Undan-
farin ár hefur verksmiðjan verið
að efla starfsemi sína og leitar í
því sambandi á ný og áður
óþekkt mið. Skessuhom ræddi
stuttlega við Viðar Magnússon
um fýrirtækið og framtíðarsýn
þess. Viðar hefur ásamt konu
sinni Marsibil Sigurðardóttur
rekið Trico undanfarinn áratug.
I samstarf með Ossuri hf.
Meðal þróunarverkefna Trico að
undanförnu er framleiðsla á textíl-
hulsum í stoðtæki fyrir Ossur hf.
Þetta samstarf hefur að sögn stjórn-
enda Trico verið mikil lyftistöng
fyrir fyrirtækið og rennt styrkari
stoðum undir rekstur þess enda
Helga Guðmundsdóttir við pökkun.
hefur vöxtur í stoðtækjasmíði verið
einn af helstu vaxtarbroddum í ís-
lensku viðskiptalífi. Ráðnir hafa
verið 5 starfsmenn við þetta verk-
efni hjá Trico þannig að nú vinna
alls 11 manns hjá fyrirtækinu og
mun þeim fjölga á yfirstandandi ári.
Eldvamarklæðnaður
Annað þróunarverkefhi, og jafn-
vel enn stærra, á undanförnum
misserum er hönnun á sérhæfðum
eldvarnarfatnaði fyrir iðnað og
stóriðju. Um er að ræða sterkan og
þægilegan vinnufatnað; sokka,
peysur og buxur, sem hindra eða
draga úr alvarlegum bruna ef gló-
andi málmar komast í nálægð við
hörund fólks. Viðar Magnússon
hefur haft veg og vanda að þróunar-
starfinu sem staðið hefur yfir s.l. 5
ár. Meðal annars hefur hann verið í
samstarfi við Islenska járnblendifé-
lagið á Grundartanga og Isal í
Straumsvík um prófanir og þróun.
Gerður hefur verið framleiðslu-
samningur um þessa ff amleiðslu við
fyrirtækið Foxhall í Reykjavík en
það er markaðsskrifstofa auk þess
að vera skráður eigandi hugmyndar
og einkaleyfis sem sótt hefur verið
um. Til stendur að Foxhall
kaupi hlut í Trico ehf. sem að
öðru leyti er í dag alfarið í eigu
þeirra hjóna Marsibil og Við-
ars.
Alíslensk tækni
Aðspurður um möguleika
eldvarnarfatnaðarins segir
Viðar að þeir séu miklir. “Við
erum nú að fjárfesta í mörgum
nýjum vélum og hyggjumst
flytja framleiðsluna alfarið frá
Frakklandi og hingað á Akra-
nes. Við munum þó gera
þennan flutning í skrefum en
ljúka honum innan árs. Við
höfum séð að framleiðslan er
síst dýrari hér heima en er-
lendis. Því gerum við ráð fyrir
að störfum muni fjölga hjá
okkur vegna þessarar fram-
leiðslu. Stærsti markaður eldvarn-
arfatnaðar er Mið-Evrópa og Nor-
egur. Við eigum langt í land með að
uppfylla eftirspurnina í þessum
löndum”, segir Viðar og bætir við
að nú sé hann loks efrir margra ára
vinnu að sjá árangur og afkomulega
Þórhildur Þorleifsdóttir saumarfyrir enda á sokkum.
um íþróttasokkum. “Við njótum
góðs af því að reka fyrirtæki í rót-
grónum íþróttabæ, eins og Akranes
vissulega er. Nálægð við IA og sam-
starf við félagið hefur komið sér vel
í allri þróun vörunnar. Af þessu
leiðir að við erum mjög vel sam-
keppnisfær á þeim markaði og út-
flutningur er hafinn á íþróttasokk-
um”, segir Viðar Magnússon að
lokum.
MM
Þórður Jósefsson tœkjamaður í Trico við
hluta samnavélanna.
séu horfur góðar. “Það sem er
skemmtilegast við þessa framleiðslu
er að tæknin í kringum þetta og
viðskiptahugmyndin er algjörlega
íslensk”, segir Viðar.
Hann segir að hefðbundin sokka-
framleiðsla hafi átt erfitt uppdrátt-
ar. “Það er einkum samkeppni við
Asíu og Rússland sem er erfið og
ósanngjörn. Þar eru samkeppnis-
vörur okkar framleiddar í nokkrum
tilfellum með barnaþrælkun en í
skjóli evrópskra upprunavottorða”.
Viðar segir að barnaþrælkun í
textíliðnaði sé staðreynd en engu að
síður væri ekkert við því að gera.
Því hefur hann og hans fólk hjá
Trico sett stefnuna á framleiðslu í
öðrum greinum textíliðnaðar og
telur hann að það hafi verið til mik-
illa bóta fyrir fýrirtækið.
Varðandi hefðbundna sokka-
framleiðslu segir Viðar Magnússon
mesta möguleika felast í sérmerkt-
Bíllinn var mjög illafarinn eftir ákeyrsluna á hrossið í Hálsasveit.
My?id GE.
Hestur fyrir bíl
I liðinni viku var vegfarandi á
Hálsasveitarvegi í Borgarfirði fýrir
því óláni að aka á hross. Okumaður-
inn slapp án meiðsla en aflífa þurfri
hestinn og er bíllinn stórskemmdur.
I Borgarfjarðarsveit eru reglur um
lausagöngu búfjár misvísandi efrir
því um hvaða fýrrum hreppa sam-
einaðs sveitarfélags er að ræða. Þan-
nig er lausaganga búfjár leyfileg í
Hálsahreppi og Lundarreykjadals-
hreppi en bönnuð í Reykholtsdals-
hreppi og Andakílshreppi.
Umræddur vegfarandi sem lenti í
óhappinu í s.l. viku undrast mjög
þessa misvísun í reglum innan sama
sveitarfélags. Hann spyr því hvernig
yfirvöld sveitarfélagsins ætla að
tryggja öryggi vegfarenda um vax-
andi ferðaþjónustusvæði sem Borg-
arfjarðarsveit er? Fá ferðamenn ein-
hversstaðar upplýsingar um hvar
sérstaklega þurfi að gæta varúðar
vegna þess að hross og annar búfén-
aður gengur laus á vegum og er
jafnvel beitt þar? MM
Hlutafélag um
rekstur Gámu
Lögð var fram tillaga á bæjar-
stjórnarfundi Akraneskaupstaðar á
dögunum um að bæjarstjóri léti
framkvæma úttekt á hagkvæmni
þess að stofha hlutafélag um rekstur
sorphirðustöðvarinnar Gámu, með
hliðsjón af núverandi rekstrarfýrir-
komlagi. Bæjarritari og umsjónar-
maður sorpmála athuga nú hag-
kvæmni þessa máls.
BG
Aítur faiið að rjuka
Vlndáttaviti Akurnesinga
Eftir þriggja vikna viðgerðar-
stopp er aftur farið að rjúka úr
strompi Sementsverksmiðjunnar
mörgum til mikillar ánægju. Að
sögn Gunnars Sigurðssonar deild-
arstjóra var þetta þriggja vikna ofn-
stopp ætlað til viðhalds og endur-
nýjunar. T.d. voru endurnýjuð
fóðring og keðjur í ofni. Einnig var
gert átak í að bæta virkni rafsíunnar
við gjallbrennslu, sem tókst ein-
staklega vel að sögn Gunnars.
Stoltur segir Gunnar frá því að ver-
ið sé að vinna undirbúningsvinnu
að gæðastjórnunarkerfi umhverfis-
mála. Allt er þetta liður í aukinni
áherslu fýrirtækisins á umhverfis-
mál og vonar Gunnar að þessari
undirbúningsvinnu verði lokið í
vor. Aðspurður um aukna sam-
keppni segir Gunnar menn hvergi
bangna. “Við kvíðum ekki sam-
keppni, það hefur verið frjáls inn-
flutningur á sementi í 20 ár og
kemur þetta okkur ekkert á óvart”.
Gunnar segir að engra stórvægi-
legra breytinga sé að vænta hjá fýr-
irtækinu, hvorki á vélum né í
mannskap. “Við ætlum að halda
okkar striki áfram”. Að lokum bæt-
ir hann við að ætlunin sé í rekstrar-
stöðvun eftir ár að endurnýja 22
metra af 100 metrum gjall-
brennsluofnsins, en þann hluta er
nú verið að smíða hjá Þ&E á Akra-
nesi. “Við viljum helst að hlutirnir
séu smíðaðir hér heima”, segir
Gunnar að lokum.
BG