Morgunblaðið - 10.05.2019, Blaðsíða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 10. MAÍ 2019
✝ Pétur Breið-fjörð Frey-
steinsson fæddist
16. september 1930
á bænum Banda-
gerði í Glerárþorpi
við Akureyri. Hann
lést á öldrunar-
heimilinu Árgerði í
Lögmannshlíð á af-
mælisdegi móður
sinnar, 5. maí 2019.
Foreldrar hans
voru Guðlaug Dagbjört Péturs-
dóttir frá Selskerjum við
Skálmarfjörð í Austur-Barða-
strandarsýslu, f. 5. maí 1893, d.
13. mars 1964, og Freysteinn
Sigtryggur Sigurðsson, f. 16.
ágúst 1886 í Staðartungu í
1933. Foreldrar hennar voru
Ástrún Sigfúsdóttir og Árni Jón
Gíslason. Pétur eignaðist eina
dóttur, (Guðlaugu) Gail Breið-
fjörð Press, f. 2. október 1950.
Hún fluttist ung til Bandaríkj-
anna með móður sinni, Brynju
Reyndal Henrysdóttur, f. 7. jan-
úar 1934, d. 19. júlí 1996, og
býr hún þar með fjölskyldu
sinni. Eiginmaður hennar er
Jeffrey Press, f. 31. október
1948, og þeirra börn eru 1)
Samanta Press, f. 17. desember
1975, 2) Melissa Press, f. 19.
júní 1979, og 3) Michael Pétur
Press, f. 30. júní 1981. Barna-
börnin eru níu.
Pétur hóf nám í gullsmíði ár-
ið 1946 og varð gullsmíðin ævi-
starf hans. Hann átti og rak
með Sigtryggi félaga sínum
fyrirtækið Gullsmiðir Sig-
tryggur og Pétur í Brekkugötu.
Útför Péturs fer fram frá
Akureyrarkirkju í dag, 10. maí
2019, klukkan 10.30.
Hörgárdal í Eyja-
fjarðarsýslu, d. 14.
febrúar 1967.
Systkini Péturs eru
Sigríður, f. 18.
ágúst 1918, d. 21.
október 1991, Guð-
björg Sólveig, f. 15.
maí 1924, d. 22.
júní 1937, Sig-
urður, f. 30.
nóvember 1921, d.
17. apríl 2011,
Hallfríður Kristín, f. 27. febr-
úar 1928, d. 22. nóvember 2015,
og Gunnar Breiðfjörð, f. 2. maí
1932, d. 5. janúar 1935.
Eftirlifandi eiginkona Péturs
er Ragnheiður Dóra Árnadóttir
hjúkrunarfræðingur, f. 8. júlí
Það er með miklum hlýhug sem
ég minnist Péturs Breiðfjörð
móðurbróður míns. Fyrstu minn-
ingar mínar um frænda eru frá
heimsóknum hans og Röddu í
Þingvallastrætið, hvar ég hlustaði
opinmynntur á magnaðar veiðisög-
ur og frásagnir af fjölda landaðra
laxa. Undantekningarlaust vænk-
aðist fjárhagur minn verulega þeg-
ar komið var að kveðjustund.
Seinna meir var ég svo heppinn að
fara í nokkrar veiðiferðir með hon-
um þar sem það kom berlega í ljós
hversu slyngur veiðimaður hann
var. Gullsmiðurinn, veiðimaðurinn,
lúðrasveitarmeðlimurinn og frí-
múrarinn skipaði sérstakan sess í
frændgarðinum og ákveðinn hetju-
ljómi fylgdi honum. Ekki spillti
fyrir að Pétri fylgdi ávallt hund-
urinn Zenta, sem var hreint ótrú-
lega skynug skepna. Þegar hún
kom í heimsókn þefaði hún mig
ætíð uppi og beið eftir hefðbundnu
klóri og klappi. Hún fylgdi Pétri
eftir í vinnuna á gullsmíðaverk-
stæðið og muna eflaust margir eft-
ir henni þaðan.
Það má skipta lífshlaupi Péturs í
tvo kafla. Hann eignaðist ungur
maður dóttur sem flutti barnung til
Bandaríkjanna og samskiptin
rofnuðu. Á fullorðinsaldri hafði
dóttirin samband við föður sinn og
skömmu síðar hittust þau og óvið-
jafnanleg væntumþykja myndað-
ist. Á nokkrum árum eignaðist
Pétur þrjú barnabörn og síðar
meir fjölmörg barnabarnabörn
sem færðu honum innilega gleði
og lífsfyllingu. Pétur ræddi mikið
um dóttur sína og aðra afkomend-
ur og einkenndist orðræða hans af
stolti og hamingju. Nafni hans og
barnabarn kom ósjaldan til Ís-
lands og stunduðu þeir veiðiskap
saman. Voru það miklar gleði-
stundir hjá þeim báðum.
Systkinasamskipti móður
minnar og Péturs einkenndust af
miklum kærleika og voru mikil frá
fyrstu tíð. Hann fór á hernáms-
árunum í fóstur hjá stóru systur
sinni sem þá var húsfreyja í Neðri-
bæ í Flatey á Skjálfanda. Móðir
þeirra taldi ráðlegast að koma
kappanum úr tengslum við her-
námsliðið sem dvaldi á Akureyri
og kenndi ungdómnum ýmsa ósiði
á borð við reykingar. Í Flatey undi
Pétur hag sínum vel og síðar meir
varð hann háseti hjá föður mínum.
Hann rifjaði oft upp þann tíma
með bros á vör.
Pétur Breiðfjörð var glæsi-
menni á velli, hár og spengilegur
líkt og hann átti kyn til. Hann setti
svip sinn á miðbæjarlífið sem
kaupmaður og gullsmiður við Ráð-
hústorgið. Pétur var vinamargur
og úrræðagóður þegar aðstoða
þurfti vini sem og aðra enda jafn-
aðar- og félagshyggjumaður.
Hann var hamingjusamur í ellinni
og lést saddur lífdaga. Fjölskylda
hans mun sakna hans mikið og
sendi ég þeim mínar innilegustu
samúðarkveðjur. Guð blessi minn-
ingu Péturs frænda míns Breið-
fjörð.
Jóhannes G. Bjarnason.
Pétur Breiðfjörð mágur minn
var yngstur barna foreldra sinna
sem komust á legg og ólust upp í
Þorpinu sem nú er hluti af Akur-
eyri. Samband þeirra systkinanna
var alla tíð mikið og afar gott og
seinni árin, þegar um hægðist í
lífsins amstri, töluðu þau systkinin
saman daglega. Hann var um
margt gæfusamur maður. Eftirlif-
andi eiginkona hans Ragnheiður
Dóra Árnadóttir hjúkrunarfræð-
ingur hefur verið honum traustur
og góður ævifélagi og reistu þau
sér fallegt heimili við Suðurbyggð
á Akureyri. Síðustu árin hafa þau
dvalið í Árgerði í Lögmannshlíð og
notið þar góðrar umönnunar. Það
lýsir vel hjartalagi þeirra hjóna að
hjá þeim bjuggu um tíma á efri ár-
um Freysteinn faðir Péturs og
Ástrún móðir Ragnheiðar. Pétur
missti tengslin við dóttur sína, Ga-
il, þegar hún flutti ung til Banda-
ríkjanna með móður sinni en þau
náðu aftur saman þegar hún var á
unglingsaldri og hefur samband
þeirra verið mikið og kærleiksríkt
síðan. Hafa þau Pétur og Ragn-
heiður meðal annars dvalið um
lengri og skemmri tíma hjá henni í
Bandaríkjunum og hún heimsótt
þau á Akureyri að jafnaði tvisvar á
ári.
Pétur var glæsilegur maður, há-
vaxinn og fremur dökkur yfirlitum.
Hann var tónlistarunnandi og lék á
trommur í Lúðrasveit Akureyrar í
áratugi. Þær voru margar skrúð-
göngurnar þar sem hann bar og sló
stóru trommuna og lagði þannig
sitt af mörkum í að gera bæjarlífið
líflegt og hátíðlegt. Ég er honum
þakklát fyrir að hafa leitt og stutt
syni mína, Grím og Freystein, þeg-
ar þeir voru að stíga sín fyrstu
skref í Lúðrasveitinni. En það er
ýmislegt fleira sem er þakkarvert.
Pétur var góður ljósmyndari og
tók mikinn fjölda mynda, sérstak-
lega á sínum yngri árum. Tók hann
meðal annars mikið af myndum í
fjölskylduboðum sem voru tíð með-
an börnin voru að alast upp. Fyrir
bragðið eiga systkinabörn hans
fjölda góðra mynda af sér og sínum
við hin ýmsu tækifæri. Ekki þarf
að fjölyrða um að myndirnar eru
ómetanlegar í dag. Fjölskyldu
sinni gaf hann fleira en góðar
myndir því hann gaf systkinabörn-
um sínum fallega hringa í ferming-
argjöf sem hann smíðaði og bera
mörg þeirra þessa hringa enn í
dag. Með þessum fáu orðum vil ég
þakka Pétri ánægjulega samfylgd
og um leið þakka, fyrir mína hönd
og minnar fjölskyldu, Sigríði Mar-
íu Bjarnadóttur, systurdóttir Pét-
urs, fyrir sína þrotlausu umönnun
og umhyggju fyrir Pétri og Ragn-
heiði til margra ára. Að lokum
votta ég Ragnheiði, Gail og hennar
fjölskyldu samúð mína.
Sigrún Lovísa Grímsdóttir
og fjölskylda.
Pétur Breiðfjörð
Freysteinsson
 Fleiri minningargreinar
um Pétur Breiðfjörð Frey-
steinsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
✝ Hjörleifur(Bubbi) Guð-
björn Bergsteins-
son fæddist 11. júlí
1934 í Hafnarfirði.
Hann andaðist á
Hjúkrunarheim-
ilinu Sólvangi 1.
maí 2019.
Foreldrar hans
voru Bergsteinn
Hjörleifsson sjó-
maður, f. 30.9.
1894, d. 11.12. 1984, og Herdís
Kristjánsdóttir húsmóðir, f.
22.7. 1893, d. 2.2. 1955.
Hjörleifur var einkabarn for-
eldra sinna.
Eftirlifandi eiginkona hans er
Hafdís Maggý Magnúsdóttir, f.
6.7. 1937 í Hafnarfirði.
Börn þeirra eru 1) Herdís, f.
1956, börn: Friðrik, f. 1973, Ósk-
Dís, Ragnar Þór, Eva Viktoría,
Ester María, Adam, Óliver Ingi
og Othilie Hulda.
Hjörleifur útskrifaðist með
sveinspróf í vélvirkjun 4.10.
1958, árið 1959 útskrifaðist
hann sem vélfræðingur frá Mot-
oren-Werke-Mannheim AG í
samstarfi við Háskólann í Karls-
ruhe, árið 1964 hlaut hann
meistararéttindi í vélvirkjun.
Hann vann alla tíð við sitt fag
m.a. hjá Vélsmiðju Hafnar-
fjarðar, Sturlaugi Jónssyni &
Co, MAK Kiel í Þýskalandi, fyrir
Útgerðarfélag Akureyrar í San
Sebastian á Spáni, Framtak
ehf., og ATLAS, hf.
Hjörleifur æfði með hand-
knattleiksfélagi FH og varð Ís-
landsmeistari með liðinu 1956.
Auk þess æfði hann í mörg ár
með Sundfélagi Hafnarfjarðar.
Árið 1978 gekk hann í Frí-
múrararegluna og gegndi þar
ýmsum embættum.
Útförin fer fram frá þjóð-
kirkjunni í Hafnarfirði í dag, 10.
maí 2019, klukkan 13.
ar Páll, f. 1979, d.
2012, og Berg-
steinn, f. 1985. 2)
Magnús, f. 1957,
maki Anna Sigríð-
ur Alfreðsdóttir, f.
1964. Börn: Daníel,
f. 1976, Sigurgeir,
f. 1983, Davíð, f.
1991 og Hildur Íris,
f. 1996. 3) Berg-
steinn, f. 1962,
maki Helga Kristín
Bragadóttir, f. 1964. Börn:
Bragi, f. 1986, Hjörleifur Guð-
björn, f. 1992 og Bergdís
Maggý, f. 1994. 4) Hjörleifur, f.
1970, maki Laufey Ingibjörg
Stefánsdóttir, f. 1968. Börn:
Maeve, f. 1991, Ingibjörg Íris, f.
1992 og Stefán Atli, f. 2003.
Barnabarnabörnin eru: Jó-
hannes Helgi, Lára Rós, Helena
Faðir okkar lést 1. maí síðast-
liðinn, en hann hafði í nokkur ár
þjáðst af Alzheimer. Það hefur
verið sérstakt og sársaukafullt að
fylgjast með þessum einstaka,
laghenta og íþróttalega manni
tapa öllu verksviti og síðar and-
legri getu og visku.
Það var gott að alast upp í
vesturbænum í Hafnarfirði með
hraunið allt í hring, fjöruna,
sundhöllina og fullt af ættingjum,
þar sem hægt var að hlaupa á
milli húsa, en svo fengum við líka
að upplifa allt annað umhverfi
þegar við bjuggum um tíma í
Þýskalandi.
Við eigum minningar um
pabba okkar, grafalvarlegan á
hátíðisdögum, þar sem ekki mátti
heyrast stuna því hefðirnar voru
honum mikilvægar og svo eigum
við minningar um hann veltast
um af hlátri yfir teiknimyndum
og grínsögum. Pabbi var mikið
fyrir hreyfingu og tók okkur oft
með í sund og hann var alla tíð til
í öll ævintýri og svaðilfarir. Hann
hvatti okkur áfram hvort sem það
var í námi, íþróttum eða leik og á
meðan við vorum börn var hann
aldrei ánægðari en þegar við
komum heim skítug upp fyrir
haus. Hann var ótrúlega bóngóð-
ur og voru það ófár stundirnar
sem hann eyddi í að flytja okkur á
milli húsa, sveitarfélaga og landa.
Mamma og pabbi byrjuðu
saman þegar mamma var 16 ára
og pabbi 19 ára þannig að sam-
vera þeirra telur 66 ár. Á svo
löngum tíma hefur ýmislegt
gengið á en þau voru alltaf svo
samstiga í öllu því sem þau tóku
sér fyrir hendur. Þau stunduðu á
mislöngum tímabilum skíðaferðir
þar sem þau fóru með yngri syn-
ina og barnabörnin með sér, golf-
ferðir og notuðu öll tækifæri til
að dansa. Þau veigruðu sér ekki
við að flytja til annarra landa,
sbr. til Þýskalands og Spánar, og
svo ferðuðust þau um víða veröld
og síðustu árin varð helst Tene-
rife fyrir valinu. Það var alltaf
fullt hús heima hjá okkur og allt-
af til bakkelsi og gert ráð fyrir
aukagestum í mat en það var
ósjaldan að það komu óvæntir
gestir. Föðurafi okkar bjó hjá
okkur frá upphafi búskapar for-
eldra okkar þar til hann fór á elli-
heimili og Friðrik, elsta barna-
barnið þeirra, bjó hjá þeim alla
vetur frá því hann var 13 ára til
18 ára.
Síðasta eina og hálfa árið var
pabbi á Hjúkrunarheimilinu Sól-
vangi og ljúfari mann hefur
starfsfólkið þar varla hitt.
Væntumþykja foreldra okkar
hvort til annars kom best í ljós
þegar pabbi var kominn á Sól-
vang og sást blikið í augunum á
honum breytast þegar mamma
kom til hans. Mamma var alla
daga hjá honum frá klukkan tvö á
daginn og fram yfir kvöldmat,
hún passaði upp á að honum liði
vel, væri snyrtilegur og fengi nóg
að borða. Oft kom hún með kökur
sem hún bakaði handa bæði
heimilisfólkinu og starfsfólki.
Hefur Sólvangur síðastliðið eitt
og hálft ár verið hennar annað
heimili og bæði við aðstandendur
hennar og aðrir hafa reynt að fá
hana til að minnka viðveruna og
hugsa svolítið um sjálfa sig en
hún stóð fast á sínu og sagði: „Þó
svo að hann þekki mig ekki þá
þekki ég hann.“
Missir mömmu er mikill og
biðjum við Guð um að vernda
hana og varðveita og gefa henni
styrk.
Far í friði, elsku pabbi og afi.
Herdís, Magnús, Bergsteinn,
Hjörleifur og barnabörn.
Hjörleifur Guðbjörn
Bergsteinsson
✝ Sigrún Óskars-dóttir fæddist í
Reykjavík 1. janúar
1935. Hún andaðist á
Hrafnistu í Reykja-
vík 16. apríl 2019.
Foreldrar hennar
voru Óskar Ágúst
Sigurgeirsson skip-
stjóri, f. í Reykjavík
19. ágúst 1902, d. 22.
febrúar 1978, og
Þórdís Guðmunds-
dóttir, f. í Reykjavík 2. desember
1905, d. 15. nóvember 1972.
Sigrún átti eina systur, Mar-
gréti, f. 26. maí 1933 í Reykjavík, d.
2. febrúar 2015.
Sigrún giftist 22. nóvember
1958 Sigurði Alberti Jónssyni,
garðyrkjufræðingi og forstöðu-
manni Grasagarðs Reykjavíkur, f.
25. október 1929 á Ísafirði, d. 25.
desember 2016 í Reykjavík.
Börn þeirra eru: 1) Ágúst Óskar,
matvælafræðingur, f. 1. ágúst
1959. Kona hans er Anna María
Úlfarsdóttir matartæknir, f. 15.
nóvember 1964. Þeirra börn eru
Úlfar, f. 1990, og Sigrún, f. 1996. 2)
Dr. Anna Þórdís rafmagnsverk-
fræðingur, f. 3. nóvember 1966.
Maður hennar er Rainer Lisc-
hetzki rafmagnsverkfræðingur, f.
10. júlí 1963. Þeirra börn eru Jón
Jökull, f. 1994, og Óskar Leó, f.
1996. 3) Edda Björk bankastarfs-
maður, f. 9. janúar 1969. Maður
hennar er Jón Ármann Guðjónsson
lögfræðingur, f. 6. apríl 1968.
Þeirra börn eru Guðjón Andri, f.
1996, Hildur Sigrún, f. 1999, og
Sigurður Bjarki, f. 2004.
Sigrún sleit barnsskónum í
Reykjavík, nánar tiltekið á Hörpu-
götu,í Skerjafirði.
Hún gekk í Mela-
skóla og lauk lands-
prófi frá gagnfræða-
skóla Vesturbæjar
vorið 1950. Sam-
hliða lærði Sigrún
píanóleik hjá Katr-
ínu Dalhoff og tón-
fræði hjá Heinz
Edelstein við Tón-
listarskólann í
Reykjavík. Á þeim
árum var hann til húsa á efri hæð
Þjóðleikhússins við Hverfisgötu.
Síðar lærði Sigrún harmonikku-
leik hjá Karli Jónatanssyni og var
um skeið meðlimur í einni af
hljómsveitum hans.
Að lokinni skólagöngu vann
Sigrún við verslunarstörf í bóka-
búð Norðra, Hafnarstræti 4, og í
versluninni Bókum og ritföngum,
Laugavegi 100.
Þau hjónin, Sigrún og Sigurður
Albert, hófu sína sambúð við Álf-
heima og byggðu síðar hús með
fallegum garði við Fremristekk, í
Breiðholti. Sigrún sinnti húsmóð-
urstörfum og barnauppeldi en
þegar börnin komust á legg fór
hún aftur út á vinnumarkaðinn.
Hún var matráðskona hjá Lands-
bankanum í Mjódd og síðar hjá
Visa Íslandi á meðan starfskraftar
entust.
Áhugamál Sigrúnar voru tón-
list og hannyrðir.
Sigrún og Sigurður Albert
vörðu sínum tíma gjarnan í fjöl-
skyldusumarbústaðnum Sunnu-
hvoli við Álftavatn í Grímsnesi.
Útför Sigrúnar fer fram frá Ás-
kirkju í dag, 10. maí 2019, og hefst
athöfnin klukkan 13.
Þá er fallin frá tengdamóðir
mín, Sigrún Óskarsdóttir. Kynni
okkar hófust sumarið 1985 þegar
ég fór að venja komur mínar í
Fremristekk 8 að gera hosur mín-
ar grænar fyrir yngri heimasæt-
unni á þeim bænum. Ekki tók
langan tíma að kynnast fjölskyld-
unni í Fremristekk og við Sigrún
urðum góðir vinir og má segja að
samband okkar og samskipti hafi
alla tíð verð mjög góð. Við gátum
skipst á léttum skotum og ég hafði
heldur rýmri heimildir en aðrir í
þeim efnum, jafnvel svo að aðrir
fjölskyldumeðlimir gripu andann
á lofti. Það voru bara okkar sam-
skipti og höfðum bæði gaman af
alla tíð. Sigrún var gift Sigurði Al-
berti sem lést í desember 2016 og
voru þau náin alla tíð og vart hægt
annað en nefna þau í sömu and-
ránni. Hún naut mikils stuðnings
frá honum.
Þau hjónin áttu fallegt heimili í
Fremristekk og þangað var gott
að koma. Sigrún hafði yndi af tón-
list og hannyrðum. Hún spilaði á
píanó og harmonikku og oft var
gripið í flygilinn sem var mikið
stofustáss. Þá var einnig hlustað á
tónlist og kom það ósjaldan fyrir
um helgar að þau sátu frameftir
kvöldi í stofunni, settu á klassíska
tónlist, kveiktu á sveppaljósinu
góða og spjölluðu.
Að Sunnuhvoli við Álftavatn
áttu þau sælureit, en þar eyddi
Sigrún með Margréti systur sinni
og fjölskyldunni mörgum sumrum
í æsku til að flýja hættur her-
námsins við Reykjavíkurflugvöll,
þar sem fjölskyldan bjó þá á
Hörpugötu 8 í Skerjafirði.
Síðar byggðu þær systur sér
saman heilsársaðstöðu á Sunnu-
hvoli og naut Sigrún þess ávallt að
dvelja þar og áttu þau Siggi mjög
góða tíma þar í sveitinni seinni ár-
in. Var staðurinn henni mjög kær
og eigum við fjölskyldan margar
góðar minningar með henni þar.
Sigrún hafði gaman af ferðalög-
um erlendis og fóru þau Siggi
nokkuð víða. Við fórum með þeim í
ferðalög til Þýskalands og til Kan-
aríeyja sem eru ómetanlegar
minningar fyrir okkur og krakk-
ana.
Eftir að við Edda stofnuðum
fjölskyldu nutum við mikillar að-
stoðar Sigrúnar og Sigga. Þau
voru dugleg að hjálpa okkur,
sækja krakkana og sitja með
þeim. Áttu krakkarnir okkar mikl-
ar samvistir við ömmu sína og eiga
margar góðar minningar um
bókalestur og samveru og erum
við öll mjög þakklát fyrir aðstoð-
ina.
Mörg síðustu ár komu þau til
okkar í mat á aðfangadag og brást
ekki að Sigrún settist við flygilinn
í stofunni og spilaði meðan ég var í
eldhúsinu eitthvað að fást við mat.
Það var ósköp notalegt og hringdi
inn fyrir mér jólin.
Sigrún greindist með parkin-
sons- sjúkdóminn árið 1997 og var
það mikið áfall. Hún hafði áður en
ég kynntist henni fengið fjórum
sinnum heilahimnubólgu og fékk
hana í fimmta sinn árið 2004 og
var þá vart hugað líf en náði góð-
um bata aftur.
Síðustu sex árin hafði hún að-
setur á Hrafnistu í Reykjavík þar
sem hún þurfti meiri aðstoð.
Hvíl í friði.
Jón Ármann.
Sigrún Óskarsdóttir
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
DÓRA BJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR,
lést föstudaginn 26. apríl. Útför hefur farið
fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ástríður Jónsdóttir
Hanna Hjördís Jónsdóttir Sigurður Sigurjónsson
Magnús Jónsson Sigrún Þórdís Þóroddsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn