Jarðvöðull - 08.01.1927, Síða 2

-57-
Einn vil jeg eim Þar nefna,
meö nppstrokiö, ljósbleikt hár,
fer ha.nn und rauöa fánann,
fyrsta maí hvert ár„
II. hekkur,,
Einn er til forystu fallinn,
frelsi og kærleik ann,
elskar guöfræöi og ensku,
og eitthvað í Þýsku kann.
Svo kemur maöur einn mikill,
meyjum aö fornu keer,
fallega vaxinn og friöur,
en fölur, sem gömul ær.
Einn er Þar veikur og visinn,
meö voldugan dremhisvip.
Tennur hans eru traustar,
og tungan mótorskip.
Svo er einn röskur rekkur,
rauöur á hár og skegg,
meö nef sem á' ungum erni,
en ei sem á gæsarst.egg.
Einn er Þar lítiö á lofti,
en lærir Þau fögin sín,
getur alt sem hann gerir,
og girnist ei Spánarvín.
Svo er einn gleraugnagreppur,
gulur af reyk um hönd,
yrkir sem óöur maöur,
og "agtar" ei hjónahönd.
Einn er Þar úfinn í geöi,
meö ununarheinan hrygg,
mentaður mjög til fóta,
en .miÍLLÖ, ,er.,.lundin .atygg._