Skessuhorn - 06.09.2017, Síða 18

MIÐVIKUDAGUR 6. SEPTEMBER 201718
„Mér líst fádæma vel á að vera
hingað komin. Hér er óhemju fal-
legt, fjölbreytt landslag og dýralíf.
Hafernir fljúga fyrir utan gluggann
með morgunkaffinu og uglur kitla
koll, þegar skyggja tekur. Okkur
hefur verið afar vel tekið og skóla-
bragurinn hér er til fyrirmynd-
ar. Það er því ekki annað hægt en
að líða vel bæði í vinnu sem og
heima,“ segir Ingveldur Eiríksdótt-
ir, skólastjóri Laugargerðisskóla í
Eyja- og Miklaholtshreppi. Hún
tók við skólastjórastöðunni 1. ágúst
síðastliðinn af Kristínu Björk Guð-
mundsdóttur, sem lét af störfum
síðastliðið vor eftir áratug í starfi.
Blaðamaður Skessuhorns hitti Ing-
veldi í Laugargerðisskóla í síðustu
viku og ræddi við hana um sýn
hennar á skólastarfið og uppvaxtar-
árin á Þingvöllum.
Ákvað að verða kennari
fyrsta skóladaginn
Ingveldur hefur lengi fengist við
kennslu og kveðst hafa ákveðið ung
að árum að leggja fagið fyrir sig.
„Eftir minn fyrsta dag í skóla var
ég staðráðin í því að verða kenn-
ari. Stærstan hluta minnar kennslu-
reynslu hef ég úr fámennum skól-
un. Sjálf var ég í fámennum heima-
vistarskóla og hef svolítið haldið
mig við þá, fyrir utan þrjú ár sem ég
kenndi á Selfossi. Áður en ég kom
hingað var ég í eitt ár í afleysingum
sem aðstoðarskólastjóri á Lauga-
landi í Holtum en þar á undan var
ég skólastjóri í fjögur ár á Þórshöfn
á Langanesi. Lengst hef ég þó ver-
ið við kennslu í Grímsnesinu,“ seg-
ir hún. „Allir þessir skólar eiga það
sammerkt að vera fámennir skól-
ar þar sem þjónustustigið er hátt.
Þannig vil ég hafa það og ég held að
flestir skólar sækist etir því að gera
það sem hægt er að gera í minni
skólunum. Þegar litlir skólar eru
góðir eru þeir flestum vinnustöðum
betri, bæði fyrir börn og fullorðna.
Ég tel að vellíðan í námi og starfi
sé grunnur þess að við getum lært
og notið okkar,“ bætir hún við. ,,Í
fámennari skólum gefst eftirsókn-
arvert tækifæri til þess að huga að
þörfum, vilja og væntingum krakk-
anna og þannig aðlaga námið að
hverjum og einum.“
Spennandi vinna
framundan
En hvað kom til að hún gerðist
skólastjóri í Laugargerði? „Eftir ár
á Laugalandi, þar sem ég var meðal
annars að velta því fyrir mér hvað ég
vildi fást við í framhaldinu, þá fann
ég að mig langaði að halda áfram sem
stjórnandi. Ég hef alltaf kunnað vel
við mig í þessum fámennari skólum
þannig að þegar mér var bent á þetta
starf, sló ég til og sótti um. Hér sé ég
fram á spennandi tíma við að vinna
með þróun kennsluhátta og að halda
áfram með það góða starf sem hér
hefur verið unnið,“ segir Ingveldur.
„Síðan skemmir staðsetningin ekki,
ég þekki vel til í Borgarfirðinum og
á þar skyldmenni og börnin mín fjöl-
skyldur þeirra búa norðan og austan
við okkur. Staðsetningin er því góð,“
segir Ingveldur. „Einnig þykir mér
frábært hve mikið samstarf er milli
skóla og stjórnenda á Vesturlandi.
Það er til eftirbreytni því litlum skól-
um er mikilvægt að vera í góðum
tengslum við aðra skóla, bæði fyrir
nemendur og starfsfólk.“
Óvenjulegur uppvöxtur
Ingveldur er fædd og uppalin á Þing-
völlum þar sem faðir hennar, sr. Ei-
ríkur J. Eiríksson var prestur og
þjóðgarðsvörður frá 1960 til 1981.
Móðir Ingveldar var Kristín Jóns-
dóttir og systkini hennar níu tals-
ins. Þegar Ingveldur lítur til baka
kveðst hún sjá að bernskuárin hafi
verið óvenjuleg og telur það hafa
mótað hana töluvert. „Ég hugsaði
auðvitað aldrei út í þetta þegar ég var
barn því ég þekkti ekkert annað. En
þegar litið er til baka sést að þetta
var í meira lagi sérstakt,“ segir hún.
„Þessi ótrúlega náttúra var bara leik-
völlurinn minn þegar ég var barn.
Það var mikill árstíðamunum á verk-
efnum og mannaferðum. Á sumr-
in var alltaf margt fólk á Þingvöll-
um en fáir komu yfir veturinn enda
samgöngur aðrar þá en nú. Þingvellir
voru mjög afskekktir þegar ég var að
alast upp,“ segir Ingveldur.
Sagði Olof Palme sögur
Sú var auðvitað tíðin að enginn er-
lendur þjóðhöfðingi kom til Íslands
án þess að sækja Þingvelli heim.
„Þannig fékk ég sem barn sterka
tengingu við heimsmálin, fylgdist
með fréttum og ég man að ég hafði
ægilegar áhyggjur af veröldinni. Ég
svaf ekki á tíma út af kalda stríðinu
og því að halastjarnan Haley átti að
skella á jörðinni, eins og spáð var,“
segir hún og brosir. ,,Morð Olofs
Palme var mér þungbært því ég
hafði setið í fangi hans og sagt hon-
um miklar sögur – á hvaða tungumáli
veit ég ekki, en hann ruggaði mér og
hló á réttum stöðum,“ segir Ingveld-
ur. „En gestirnir voru ekki bara þjóð-
höfðingjar og fyrirmenni. Á Þing-
velli kom líka fólk úr lægstu þrepum
samfélagsins. En heima var eins tek-
ið á móti öllum, hvort sem þeir voru
forsetar eða rónar,“ bætir hún við.
Laumaðist yfir
til ráðherranna
„Fyrstu æviárin mín var bærinn
á Þingvöllum þrjár burstir. Öðr-
um megin var sumarbústaður Þing-
vallanefndar en í hinum helmingn-
um vorum við fjölskyldan. Það var
þröngt á þingi á sumrin sérstaklega.
Mörg systkinin unnu í þjóðgarð-
inum, eða á símstöðinni auk okk-
ar þriggja yngstu. Iðulega var einnig
vinnufólk til húsa í bænum og mikill
gestagangur. Erillinn var því veruleg-
ur,“ segir Ingveldur. „Og mér þótti á
stundum nóg um. Ég laumaðist því
oft yfir í hinn hlutann til ráðherra og
þingmanna þar sem var heldur ró-
legra og kynntist nokkrum íslensk-
um stjórnmálaleiðtogum sem barn.
Best kynntist ég Eysteini Jónssyni.
Hann kenndi mér til dæmis margt
af því sem ég vissi um náttúru Ís-
lands sem barn. Ég man eins og gerst
hefði í gær þegar bústaður forsætis-
ráðherra brann og við óttuðumst öll
að þau hjónin Bjarni Ben og Sigríður
væru enn fyrir austan en við höfðum
orðið þeirra vör daginn áður. Þetta
var atburður sem hafið mikil áhrif á
okkur öll,“ segir hún.
Snemma beygist
krókurinn
En Ingveldur kynntist ekki bara
þjóðhöfðingjum, stjórnmálaleið-
togum og öðrum mektarmönnum á
uppeldisárunum á Þingvöllum, held-
ur börnum þeirra einnig. „Eitt var
það sem ég lærði af þessu öllu saman,
og það var að taka tillit til þarfa ein-
staklinga. Þar sem gestagangurinn
var mikill á sumrin þá átti ég oft að
hafa ofan af fyrir börnum gestanna.
Þar tel ég hafa kennt mér að ein-
staklingsmiða viðfangsefni. Ég lærði
snemma að suma krakka væri hægt
að fara með í göngutúr um svæðið,
leika úti en aðra var best að hafa ofan
af fyrir heima við. Sumir voru glann-
ar og ætluðu sér um of og því mikil-
vægt að velja leiðir og viðfangsefni af
varúð svo enginn færi sér nú að voða
og gæslan varð mun ánægjulegri
þegar ég mér tókst að finna viðfangs-
efni sem hæfði hverjum gesti. Þetta
er eitthvað sem ég hef alltaf viljað
leggja áherslu á í skólastarfinu, koma
til móts við áhuga og getu hvers og
eins,“ segir Ingveldur.
Börn taki virkan þátt
í að móta nám
„Barnið á að fá tækifæri til að taka
virkan þátt í að móta nám sitt með
vali á viðfangsefnum og þar með
námsefni. Það er nefnilega hægt að
læra um svo margt á fjölbreyttan
hátt,“ segir Ingveldur. „Skólinn ætti
að vera lærdómssamfélag þar sem all-
ir eru að læra og miðla á jafnræðis-
grundvelli. Við þurfum stöðugt að
skoða og ígrunda starfið og viljum að
krakkarnir geri það líka. Um leið og
börnum er leyft að hafa sitt að segja
um námið læra þau að bera ábyrgð,
undir handleiðslu að sjálfsögðu,“ bæt-
ir hún við. Námsmatið segir hún að
verði einnig að taka mið af þessu. „Ég
lenti í því á sínum tíma að fá ægileg-
an áhuga á námsmati. Sá áhugi kom
mér á óvart, en ég hef eiginlega ver-
ið heltekin af þessu oft á tíðum miður
vinsæla vandræðabarni skólastarfsins!
Síðastliðin 13 ár hef ég unnið mörg
þróunarverkefni sem tengjast náms-
mati. Margt af því sem mér hefur
verið hugleikið er að komast í fram-
kvæmd núna í skólum landsins. Hluti
af skólastarfi er að meta hæfni krakk-
anna og matið skal endurspegla það
sem kennt er. Þessu mati þarf svo að
koma vel til skila inn í skólastarfið, til
nemenda og foreldra. Það gerum við
best með leiðsagnarmati, þar sem það
er nýtt til frekara náms. Námsmat
ætti ekki að vera lokadómur held-
ur vegvísir í átt að frekara námi. Að
leggja sama próf fyrir alla virkar ekki
í einstaklingsmiðuðu námi. Það þarf
að meta það sem hefur verið unn-
ið með og þjálfað á svipaðan hátt og
unnið var með það,“ segir hún.
Tekur við góðu búi
Við grunnskóladeild Laugargerð-
isskóla eru 17 nemendur og útlit er
fyrir að þeir verði tíu í leikskóladeild-
inni á komandi vetri. Fjórar kennara-
stöður eru við grunnskólann og tveir
leikskólakennarar. Stuðningsfulltrúi,
skólaliði og bílstjórar. Einn kennara
vantar til starfa og Ingveldur upplýs-
ir þar sem við sitjum í matsal Laug-
argerðisskóla að tvær umsóknir hafi
borist um stöðuna. Hún kveðst hæst-
ánægð með það og vonast til að nýr
kennari geti hafið störf sem fyrst með
þeim reynda hópi starfsfólks sem
fyrir er í Laugargerði. „Hér er hár
starfsaldur og mikil reynsla saman
komin. Það segir mér að hér sé gott
að vera. Stöðugleiki er mikilvægur í
öllu skólastarfi. Mér fannst mjög gott
að koma inn í svona traustan hóp.
Það vill þannig til að margt sem ég
vil leggja áherslu á í skólastarfinu er
þegar í gangi hér. Skólinn er mjög
langt kominn að innleiða nýja nám-
skrá. Hér hefur öllu verið vel stjórnað
og ég tek við mjög góðu búi,“ segir
hún. ,,Vonandi get ég unnið hér eitt-
hvað gagn,“ segir Ingveldur að end-
ingu.
kgk
Ingveldur Eiríksdóttir skólastjóri Laugargerðisskóla:
Áhersla á einstaklingsmiðað nám í lærdómssamfélagi
Ingveldur Eiríksdóttir, skólastjóri
Laugargerðisskóla.
Laugargerðisskóli í Eyja- og Miklaholtshreppi.
Frá föndurdegi leikskólanema og foreldra þeirra síðastliðinn vetur.
Ljósm. úr safni/iss.
Kennt utandyra í blíðviðri undir lok síðasta mánaðar. Ljósm. Laugargerðisskóli.