Hlynur - 15.09.1960, Side 3
Norræna verzlunarmannasambandiö
Jönsson
Arið 1918 var stofnað í Kaupmannaht'-fn Den nordiske
samarbejdskomite for handel- og' kontormedhjælpere, eða
samtök verzlunarmannasambanda á Norðurlöndum. Að
stofnuninni stöðu samtök skrifstofu- og verzlunarmanna í
Noregi, Danmörku og Svíþjóð. Finnland gerðist aðili að
Nordisk samarbejdskomite (eins og samtökin nefanst í dag)
1924 og nú loks hefir aðild Landssambands íslenzkra verzl-
unarmanna verið samþykkt frá og með 1. janúar 1960.
Tilgangur N.S. er svo sem segir í lögum þess: „að efla
samvinnu milli verzlunarmannasamtakanna í hvívetna, reyna
af fremsta megni skipulagslega, með stéttarlegri baráttu og
enn fremur fjárhagslegri aðstoð að styðja og styrkja sam-
böndin í baráttunni fyrir bættum kjörum skrifstofu- og
verzlunarfólks.“
Þessum tilgangi hyggst N.S. ná „með gagnkvæmri skip-
an sendinefnda á þing og námskeið sambandanna, með út-
gáfu blaða og tímarita um almenn málefni ásamt skrifum
og upplýsingum um fagleg þjóðfélagsleg og efnahagsleg mál-
efni.“
A þeim rúmum 40 árum, sem N. S. hefir starfað, ber
öllum aðilum saman um að samstarfið hafi haft geysimikla
hagnýta þýðingu. Að málaflokkum, sem ræddir eru á
þingum N.S. og tekin afstaða til, má nefna: Alþýðulög-
gjöf, samstarf við vinnuveitendur og viðhorf þeirra til
samninga skrifstofu- og verzlunarfólks, samvinnuhreyfing-
in og fagsambönd, lokunartími sölubúða, skipulagsmál,
ráðningarskrifstofur og atvinnuleysistryggingar, verkföll og
verkfallssjóðir, lög varðandi skrifstofu- og verzlunarfólk,
stefna í launamálum, vinnutími o. fl.
Þá er að geta þess að stofnaður hefur verið sameiginlegur
verkfallssjóður, en hans hlutverk er svo sem segir í lcgun-
um „að styðja samböndin, sem standa að N.S. þegar þau eiga
í deilum við vinnuveitendur vegna nýrra samningsgerða eða
endurnýjunar samninga.“
Þessi sjóður er nú orðinn 5 hundruð þúsund danskar krón-
ur.
Af 1 )ví sem að framan er sagt má sjá að hér er um að
ræða félagsskap mjög mikilvægan fyrir skrifstofu- og verzl-
unarfólk.
A ferðalagi um Noreg og Danmörku í ársbyrjun 1958 kynnti formaður L.I.V.,
Sverrir Hermannsson, sér starfsemi þessa félagsskapar og ræddi óformlega við
forystumenn verzlunarmannasamtakanna um mögulega aðild L.I.V. að honum.
Var því strax tekið með velvild.
Innan L.I.V. vaknaði strax mikill áhugi fyrir máliiiu og á þingi þess í maí
1959 var stjórn L.Í.V. falið að sækja um inngöngu í N.S.
I janúarbyrjun sl. barst L I.V. bréf frá N.S. Þar voru fulltrúar L.I.V. boðaðir til
Sverrir
Guðmundur
HLYNUR 3