Alþýðublaðið - 22.04.1925, Blaðsíða 3
Veggfoðor
afarfjíslbreytt úrv.il. YeöriS lægra
en áður, t. d. frá 45 aurnm
rúilan, ensk stærð.
Málníisgavörui* aiiar teg.,
Penslar og fleira.
Hf rafmf. Hiti&Liús,
LawgRTegi 20 B. — Sími 830.
áijaíjmrsWíÖ fejúkrunartélajfa-
ins >Liknar< er ®pin:
Mánudaga , . . kl. ii—i* f. ».
Þ>rlðjuáagá ... — 5 —6 @. -
Miðvikudaga . . — 3—4 ©. -
l'oatudaga ... — 5—6 ®. -
L%utrardaga . . — 3—4 *. --
Karlmenn!
Nú er tækifæri ab fá sér
ódýra yörfrakka, kápur og
verkampnnastígvól.
Verzl. „KIöpp“
Langayegi 18.
Stúiba óskar eftir stofu nú
þegar. TilboS sendist afreiðslunni,
merkt: >Stofac.
Yeggmyndfr, fall*gar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
Sama stað.
smiðnr, áður formaður málm-
smiðafélat s'ns í Lenlourad, N.
Leboff Aviloff, setjari, formaður
verkfýðstulltráaráðsins í Lenin-
erad Olga Tchernichova, baðm-
utiarvetari, meðstjórnandi í mið-
stjórn verklýðssambandsins, og
B. Yarotsky, iaáskólakennari við
háskólann í Moskva, framkvæmd-
arnefndarmaður í atvinnusam-
bandi listamanna og kenoara og
oddviti útgáfudeildar miðstjórn-
ar verklýðssambandsins, túlkur
sendiaetndárinnar.
Þessi sendinefnd átti ráðstefnu
við nefnd trá verklýðasamband-
inu brezka, skipaðá verklýðs-
fnlltrúanum Purcell, Titlett. Wal-
ker, Svalea, Hicks, Bramley os?
ungírú Júlíu Varley. Ssóð sú
ráðstefoa yfir d gana 6. — 8. þ.
m. og lauk með samkomuí«gi,
sem >©falaust mun ryðja úr vegi
öllum hindrunum og koma i
kring sameinaðri aiþjóðaverklýðs-
framsóknc að því, er Daily
Haraid segir. Verður samkoœu-
lag þetta lagt tyrir sámbands-
þing verkalýðsios í báðam lönd-
unum, og tekur það til aiira
meginatriða undanfarandi ágrein-
ingfl, er verlð hefir sameiningu
tii íyrirstöðu
Sendinefndin fór heimleiðls á
skírdag, og þann dag skrifar
rltstjóri Dáily Heralds aðaigrein
blaðsins um þetta rcál. Segir
þar svo að niðurlagl: >Alþýðu
allia Ia> d i ©r efltng slþjóðasam-
I takanna ailra>thsaaað«yníegust á
siason.
Einn af hásetunum, sem fóxust
með Leifl heppna, var góður
kunningi minn Cbafur Gísiason,
bróðir Gufimundrr skálds Hagalíns.
Ólafur er fæddur að Lokinhömrum
í Arnarfltði 7. ágúst 1903 For-
eldrar hans eru G'sli bóndi Krist-
jins-on og Guðný Guðmundsdóttir.
Eru þau ko . in af merkum bænda-
ættum þar vestra. Þau bjuggu um
langt skeið í Lokinhömrum, en
þaðan fluttust þau búferlum að
Haukadal i Dýrafirði og loks að
Yrrihúsum. Haustið 1923 settust
þau að í Keykjavík.
Pað var sumarið 1916, að ég
var flmm vikna tíma á heimili
s
Þeirra að Ytiihúsum 1 Dýrafirði.
Minnist ég þeirra daga jafnan siðan
meðal yndilegustu stunda æfi minn-
ar. Pá kyntist ég fyrst Ólafl Gísla-
syni. Hann var þá unglingur fyrir
innan fermingu. Eftir að foreldrar
hans fluttust hingað til bæjarins,
bar fundum okkar aftur samán.
Úr því áttum við ýmislegt saman
að sælda, það sem eftir var æfl
hans.
Ólafur heitinn var íríður maður
sýnum og gervilegur. Hann var
prýðilega gáíabur. Hann var hag-
orður vel og hafði óvenjulega mik-
inn áhuga á bókmentum eins og
margt ættfóik hsns. Meata yndi
hans var aö tala um bækur og
ritböfunda. Ég er sannfærður um,
ab hann hefði orðið ágætur rit-
höfundur, ef hann hefði gefið sig
við þaim efnum,
En áhugi Óiafs heitins beindist
engu siður að verklegum fram-
kvæmdum. Hsnn var uppalinn við
sjómensku, og skömmu eítir að
hann fluttíst hmgitð suður, gerðist
hann háseti á Leifi heppna- Hann
var mjög duglegur sjómaður, ein-
beittur og tápmikill. Ég er í eng-
um vafa um, að hann hefði orðið
mikilvirkur framkvæmdamaður, ef
honum hefði orðið lengri lífdaga
auðið.
Pegar ég hugleibi fráfall Ólafs
heitins, renni óg grun í, hvilikt
feiknatjón þjóð mín heflr beðlð
við íráfall allra þeirra mörgu, sem
drukknab hafa, í sjó á þessum
vetri.
Pórbergur Þórðarson,
þessum auðvaidsdögum. Henni
fylgir ecdurvakning baráttu al-
þýðu gsgn auðvatdl heimsins,
endurnýjun krafta hennar og
samþykki víð hlð forna ráð:
,öreigar í öllum löcdurn! Sam-
einist! Þér hafið engu að tapa
nema hiekkjunum.‘«
Grlead símskejtí.
Khöfn 18. apríl. FB.
Loltf&rið lent.
Frá Lundúnum @r símað, að
loftskiplð hafi komið aftur á
föstadagskvöid óskaddað, og